ជំពូក

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25
  26. 26
  27. 27
  28. 28
  29. 29
  30. 30
  31. 31
  32. 32
  33. 33
  34. 34
  35. 35
  36. 36
  37. 37
  38. 38
  39. 39
  40. 40
  41. 41
  42. 42
  43. 43
  44. 44
  45. 45
  46. 46
  47. 47
  48. 48
  49. 49
  50. 50
  51. 51
  52. 52

គម្ពីរសញ្ញាចាស់

គម្ពីរសញ្ញាថ្មី

យេរេមា 17 Khmer Standard Version (KHSV)

ព្រះ‌អម្ចាស់​ប្រកាស​អំពើ​បាប​របស់​ជន‌ជាតិ​យូដា

1. «អំពើ​បាប​របស់​ជន‌ជាតិ​យូដាមាន​ចារឹក​ទុក​ដូច​អក្សរ​ចារឹកលើ​ថ្ម ដោយ​ដែក​ដែល​មាន​ត្បូង​ពេជ្រនៅ​ខាង​ចុង។អំពើ​បាប​នេះ​បាន​ចារឹក​ទុក​ក្នុង​ចិត្ត​របស់​ពួក​គេនិង​នៅ​លើ​ជ្រុង​អាសនៈ​របស់​ពួក​គេ។

2. ដូច្នេះ កូន​ចៅ​របស់​គេ​នឹង​នឹក​ឃើញអាសនៈ​របស់​ពួក​គេព្រម​ទាំង​នឹក​ឃើញ​បង្គោល​របស់​ព្រះ‌អាសេ‌រ៉ានៅ​ក្បែរ​ដើម​ឈើ​ដ៏​ខៀវ​ខ្ចីដែល​ស្ថិត​នៅ​លើ​កំពូល​ភ្នំ។

3. ជន‌ជាតិ​យូដា​អើយ ដោយ​អ្នក​ចូល​ចិត្តគោរព​ព្រះ​ក្លែង‌ក្លាយ នៅ​លើ​ភ្នំ​របស់​យើងយើង​នឹង​ឲ្យ​ខ្មាំង​សត្រូវ​រឹប​អូស​យកទ្រព្យ​សម្បត្តិ និង​ធន‌ធាន​ទាំង​ប៉ុន្មាន​របស់​អ្នកពួក​គេ​នឹង​កម្ទេច​កន្លែង​សក្ការៈ​របស់​អ្នកដែល​ស្ថិត​នៅ​តាម​ទួល​ខ្ពស់ៗព្រោះ​អ្នក​បាន​ប្រព្រឹត្ត​អំពី​បាបនៅ​ពាស‌ពេញ​លើ​ទឹក​ដី​នេះ។

4. អ្នក​នឹង​ប្រគល់​ស្រុក​ដែល​យើង​បាន​ចែកឲ្យ​អ្នក ទៅ​សាសន៍​ដទៃ។យើង​នឹង​ឲ្យ​អ្នក​ក្លាយ​ទៅ​ជា​ទាសកររបស់​ខ្មាំង​ក្នុង​ស្រុក​មួយ​ដែល​អ្នក​ពុំ​ស្គាល់ដ្បិត​អ្នក​រាល់​គ្នា​បាន​បញ្ឆេះ​កំហឹង​របស់​យើងហើយ​ភ្លើង​នៃ​កំហឹង​នេះ​នឹង​ឆេះ​រហូត​ត​ទៅ»។

5. ព្រះ‌អម្ចាស់​មាន​ព្រះ‌បន្ទូល​ទៀត​ថាជន​ណា​ផ្ញើ​ជីវិត​លើ​មនុស្សហើយ​ទុក​ចិត្ត​លើ​អ្វីៗ​ដែល​ជា​លោកីយ៍ដោយ​បែរ​ចិត្ត​ចេញ​ពី​ព្រះ‌អម្ចាស់ជន​នោះ​មុខ​ជា​ត្រូវ​បណ្ដាសា​ពុំ‌ខាន!

6. គេ​ប្រៀប​បាន​នឹង​ដើម​ឈើ​ក្រិននៅ​តាម​ព្រៃ​ល្បោះគេ​ពុំ​អាច​ជួប​នឹង​សុភមង្គល​ឡើយ។គេ​រស់​នៅ​តាម​កន្លែង​ក្ដៅ​ហួត‌ហែងក្នុង​វាល​រហោ‌ស្ថាន​ជា​ដី​ដែល​គ្មាន​អ្វី​ដុះនិង​គ្មាន​មនុស្ស​នៅ។

7. រីឯ​អ្នក​ដែល​ផ្ញើ​ជីវិត​លើ​ព្រះ‌អម្ចាស់និង​យក​ព្រះ‌អង្គ​ធ្វើ​ជា​បង្អែកពិត​ជា​ទទួល​ព្រះ‌ពរ​មិន​ខាន!

8. អ្នក​នោះ​ប្រៀប​បាន​នឹង​ដើម​ឈើដុះ​នៅ​ក្បែរ​ផ្លូវ​ទឹកដែល​មាន​ឫស​ចាក់​ទៅ​រក​ទឹក​ហូរវា​មិន​ខ្លាច​កម្ដៅហើយ​ស្លឹក​របស់​វា​នៅ​ខៀវ​ខ្ចី​ជា‌និច្ច។នៅ​ពេល​រាំង​ស្ងួត វា​មិន​ព្រួយ​បារម្ភ​អ្វី​ទេគឺ​វា​នៅ​តែ​បង្កើត​ផ្លែ​ផ្កា​ដដែល។

9. ចិត្ត​របស់​មនុស្ស​តែងតែ​វៀច‌វេរមិន​អាច​កែ​តម្រង់​បាន​ឡើយហើយ​ក៏​គ្មាន​នរណា​អាច​មើល​ចិត្ត​ធ្លុះ​ដែរ។

10. ព្រះ‌អម្ចាស់​មាន​ព្រះ‌បន្ទូល​ថា:យើង​ឈ្វេង​យល់​ជម្រៅ​ចិត្ត​របស់​មនុស្សយើង​មើល​ធ្លុះ​អាថ៌‌កំបាំង​របស់​គេដូច្នេះ យើង​នឹង​តប​ស្នង​ឲ្យ​មនុស្ស​ម្នាក់ៗតាម​កិរិយា​មារយាទ​របស់​ខ្លួន និង​តាម​អំពើ​ដែល​ខ្លួន​បាន​ប្រព្រឹត្ត។

11. អ្នក​ដែល​រក​បាន​ទ្រព្យ​សម្បត្តិ​ដោយ​អយុត្តិធម៌ប្រៀប​បាន​នឹង​សត្វ​ទទា​ក្រាប​ស៊ុត​សត្វ​ដទៃ។នៅ​ពេល​ពាក់​កណ្ដាល​អាយុទ្រព្យ​សម្បត្តិ​នឹង​ចាក​ចេញ​ពី​អ្នក​នោះ​ទៅហើយ​នៅ​ទី​បញ្ចប់គេ​ក្លាយ​ទៅ​ជា​មនុស្ស​មិន​ដឹង​ខុស​ត្រូវ។

12. ទី‌សក្ការៈ​របស់​យើង​ជា​បល្ល័ង្ក​មួយ​ដ៏​រុងរឿងតាំង​ពី​ដើម​ដំបូង​រៀង​មក។

13. ឱ​ព្រះ‌អម្ចាស់​អើយព្រះ‌អង្គ​ជា​ទី​សង្ឃឹម​របស់​ជន‌ជាតិ​អ៊ីស្រា‌អែល!អស់​អ្នក​ដែល​បោះ​បង់​ចោល​ព្រះ‌អង្គនឹង​ត្រូវ​អាម៉ាស់អស់​អ្នក​ដែល​ងាក​ចេញ​ពី​ព្រះ‌អង្គនឹង​ត្រូវ​វិនាស​ទៅ​ជា​ធូលី​ដីដ្បិត​ពួក​គេ​បាន​បោះ​បង់​ចោល​ព្រះ‌អម្ចាស់ដែល​ជា​ប្រភព​ទឹក​ផ្ដល់​ជីវិត។

លោក​យេរេមា​ទូល​សូម​ព្រះ‌អម្ចាស់​ជួយ

14. ឱ​ព្រះ‌អម្ចាស់​អើយ សូម​ប្រោស​ទូលបង្គំ​ឲ្យ​ជានោះ​ទូលបង្គំ​នឹង​បាន​ជាសូម​សង្គ្រោះ​ទូលបង្គំ នោះ​ទូលបង្គំ​នឹង​រួច​ជីវិតដ្បិត​ព្រះ‌អង្គ​តែង​ប្រោស​ប្រទាន​ឲ្យទូលបង្គំ​សរសើរ​តម្កើង​ព្រះ‌អង្គ!

15. ពួក​គេ​ពោល​មក​ទូលបង្គំ​ថា:“តើ​ព្រះ‌បន្ទូល​របស់​ព្រះ‌អម្ចាស់​នៅ​ឯ​ណាចូរ​ឲ្យ​ព្រះ‌បន្ទូល​នោះ​សម្រេច​ជា​រូប​រាង​ចុះ!”

16. ចំណែក​ឯ​ទូលបង្គំ​វិញ ទូលបង្គំ​ពុំ​បាន​ទទូច​សូមព្រះ‌អង្គ​ដាក់​ទោស​ពួក​គេ​ជា​ប្រញាប់​ទេ។ព្រះ‌អង្គ​ជ្រាប​ស្រាប់​ហើយ​ថាទូលបង្គំ​មិន​ចង់​ឃើញ​ថ្ងៃ​អន្តរាយ​នោះកើត​មាន​ចំពោះ​ពួក​គេ​ឡើយ។ព្រះ‌អង្គ​ជ្រាប​នូវ​ពាក្យ​សម្ដីរបស់​ទូលបង្គំ​ច្បាស់​ណាស់។

17. សូម​កុំ​បំភ័យ​ទូលបង្គំ​ឡើយដ្បិត​ព្រះ‌អង្គ​ជា​ជម្រក​របស់​ទូលបង្គំនៅ​ថ្ងៃ​ដែល​ទូលបង្គំ​ជួប​ទុក្ខ​លំបាក។

18. សូម​ឲ្យ​អស់​អ្នក​ដែល​បៀត‌បៀន​ទូលបង្គំត្រូវ​អាម៉ាស់តែ​កុំ​ឲ្យ​ទូលបង្គំ​ត្រូវ​អាម៉ាស់​ឡើយ!សូម​ឲ្យ​ពួក​គេ​ញ័រ​រន្ធត់តែ​កុំ​ឲ្យ​ទូលបង្គំ​ញ័រ​រន្ធត់​ឡើយ!សូម​ឲ្យ​ថ្ងៃ​លំបាក​វេទនា​ធ្លាក់​មក​លើ​ពួក​គេសូម​ប្រហារ​ពួក​គេ​ឲ្យ​វិនាស​អន្តរាយ​ទៅ!

ការ​គោរព​ថ្ងៃ​សប្ប័ទ

19. ព្រះ‌អម្ចាស់​មាន​ព្រះ‌បន្ទូល​មក​ខ្ញុំ​ថា៖ «ចូរ​ទៅ​ឈរ​នៅ​មាត់ “ទ្វារ​ប្រជា‌ជន” ជា​ទ្វារ​ដែល​ស្ដេច​ស្រុក​យូដា​តែងតែ​ចេញ​ចូល និង​ទ្វារ​ទាំង​ប៉ុន្មាន​ទៀត​នៅ​ក្រុង​យេរូ‌សាឡឹម។

20. ចូរ​ប្រកាស​ប្រាប់​ពួក​គេ​ថា: “ព្រះ‌មហា‌ក្សត្រ និង​ប្រជា‌ជន​យូដា​ទាំង​មូល ព្រម​ទាំង​អ្នក​ក្រុង​យេរូ‌សាឡឹម​ទាំង​អស់ ដែល​ចេញ​ចូល​តាម​ទ្វារ​ទាំង​នេះ​អើយ ចូរ​ស្ដាប់​ព្រះ‌បន្ទូល​របស់​ព្រះ‌អម្ចាស់។

21. ព្រះ‌អម្ចាស់​មាន​ព្រះ‌បន្ទូល​ថា: ចូរ​អ្នក​រាល់​គ្នា​ប្រយ័ត្ន​ខ្លួន! កុំ​លី​សែង​អ្វី​នៅ​ថ្ងៃ​សប្ប័ទ*​ឡើយ ហើយ​ក៏​កុំ​យក​របស់​ទាំង​នោះ​ឆ្លង​កាត់​ទ្វារ​ក្រុង​យេរូ‌សាឡឹម​ដែរ។

22. កុំ​លី​សែង​អ្វី​ចេញ​ពី​ផ្ទះ​របស់​អ្នក​រាល់​គ្នា នៅ​ថ្ងៃ​សប្ប័ទ គឺ​កុំ​ធ្វើ​ការ​អ្វី​ទាំង​អស់។ ត្រូវ​ញែក​ថ្ងៃ​សប្ប័ទ​ទុក​សម្រាប់​យើង ដូច​យើង​បាន​បង្គាប់​ដូនតា​របស់​អ្នក​រាល់​គ្នា​ស្រាប់​ហើយ

23. តែ​ពួក​គេ​ពុំ​បាន​ត្រង‌ត្រាប់​ស្ដាប់​យើង​ទេ ពួក​គេ​តាំង​ចិត្ត​រឹង‌រូស មិន​ព្រម​ស្ដាប់ មិន​ព្រម​ទទួល​មេរៀន​សោះ។

24. ព្រះ‌អម្ចាស់​មាន​ព្រះ‌បន្ទូល​ទៀត​ថា: រីឯ​អ្នក​រាល់​គ្នា​វិញ ប្រសិន​បើ​អ្នក​រាល់​គ្នា​យក​ចិត្ត​ទុក​ដាក់​ស្ដាប់​យើង មិន​លី​សែង​អ្វី​កាត់​តាម​ទ្វារ​ក្រុង​នេះ ហើយ​ញែក​ថ្ងៃ​សប្ប័ទ​ទុក​សម្រាប់​យើង ដោយ​មិន​ធ្វើ​ការ​អ្វី​ទាំង​អស់​នៅ​ថ្ងៃ​នោះ​ទេ

25. ស្ដេច​ទាំង‌ឡាយ​ដែល​ស្នង​រាជ្យ​ដាវីឌ​នឹង​ជិះ​រទេះ ជិះ​សេះ​កាត់​ទ្វារ​ក្រុង​នេះ​ត​ទៅ​មុខ​ទៀត ដោយ​មាន​មេ​ដឹក​នាំ ព្រម​ទាំង​ប្រជា‌ជន​យូដា និង​អ្នក​ក្រុង​យេរូ‌សាឡឹម​ហែ‌ហម ហើយ​នឹង​មាន​មនុស្ស​រស់​នៅ​ក្នុង​ក្រុង​យេរូ‌សាឡឹម​ត​ទៅ​មុខ​ទៀត។

26. ប្រជា‌ជន​នឹង​នាំ​គ្នា​មក​ពី​ក្រុង​នានា​ក្នុង​ស្រុក​យូដា តំបន់​ជិត​ខាង​ក្រុង​យេរូ‌សាឡឹម ស្រុក​បេន‌យ៉ាមីន ស្រុក​ដែល​នៅ​ខាង​លិច​ជើង​ភ្នំ ព្រម​ទាំង​តំបន់​ភ្នំ និង​តំបន់​ណេកិប ដើម្បី​នាំ​យក​តង្វាយ​ដុត​ទាំង​មូល យញ្ញ‌បូជា តង្វាយ​ផ្សេងៗ និង​គ្រឿង​ក្រអូប មក​ថ្វាយ ដើម្បី​អរ​ព្រះ‌គុណ​ព្រះ‌អម្ចាស់ នៅ​ក្នុង​ព្រះ‌ដំណាក់​របស់​ព្រះ‌អង្គ។

27. ផ្ទុយ​ទៅ​វិញ ប្រសិន​បើ​អ្នក​រាល់​គ្នា​មិន​ស្ដាប់​យើង ដោយ​មិន​ញែក​ថ្ងៃ​សប្ប័ទ​ទុក​សម្រាប់​យើង គឺ​អ្នក​រាល់​គ្នា​លី​សែង​អ្វី​កាត់​ទ្វារ​ក្រុង​យេរូ‌សាឡឹម​នៅ​ថ្ងៃ​សប្ប័ទ នោះ​យើង​នឹង​ធ្វើ​ឲ្យ​មាន​ភ្លើង​ឆេះ​កម្ទេច​ទ្វារ​ក្រុង​នេះ ព្រម​ទាំង​ឆេះ​បំផ្លាញ​វិមាន​នៅ​ក្រុង​យេរូ‌សាឡឹម​ទៀត​ផង ភ្លើង​នោះ​នឹង​មិន​រលត់​ឡើយ”»។