ជំពូក

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25
  26. 26
  27. 27
  28. 28
  29. 29
  30. 30
  31. 31
  32. 32
  33. 33
  34. 34
  35. 35
  36. 36
  37. 37
  38. 38
  39. 39
  40. 40
  41. 41
  42. 42
  43. 43
  44. 44
  45. 45
  46. 46
  47. 47
  48. 48
  49. 49
  50. 50
  51. 51
  52. 52

គម្ពីរសញ្ញាចាស់

គម្ពីរសញ្ញាថ្មី

យេរេមា 4 Khmer Standard Version (KHSV)

1. ព្រះ‌អម្ចាស់​មាន​ព្រះ‌បន្ទូល​ថា៖«អ៊ីស្រា‌អែល​អើយប្រសិន​បើ​អ្នក​ចង់​វិល​មក​វិញចូរ​វិល​មក​រក​យើង​ចុះ!ប្រសិន​បើ​អ្នក​យក​ព្រះ​ដ៏​គួរ​ឲ្យ​ស្អប់​ខ្ពើមចេញ​ពី​មុខ​យើងនោះ​អ្នក​នឹង​លែង​វង្វេង ដើរ​គ្មាន​គោល‌ដៅទៀត​ហើយ។

2. ប្រសិន​បើ​អ្នក​ស្បថ​ក្នុង​នាម​ព្រះ‌អម្ចាស់ដែល​មាន​ព្រះ‌ជន្ម​គង់​នៅគឺ​ស្បថ​ដោយ​និយាយ​ពាក្យ​ពិតស្រប​តាម​យុត្តិធម៌នោះ​ប្រជា‌ជាតិ​ទាំង‌ឡាយមុខ​ជា​ចង់​បាន​ពរ​ពី​យើងព្រម​ទាំង​បាន​ខ្ពស់​មុខ ដោយ‌សារ​យើង​ផង។

3. ព្រះ‌អម្ចាស់​មាន​ព្រះ‌បន្ទូល​ទៅ​កាន់​មនុស្ស‌ម្នានៅ​ស្រុក​យូដា និង​នៅ​ក្រុង​យេរូ‌សាឡឹម​ថាចូរ​នាំ​គ្នា​កាប់​ឆ្ការ​ចម្ការ​មួយ​ថ្មីកុំ​សាប​ព្រោះ​នៅ​លើ​ដី​ដែល​មាន​បន្លា​ឡើយ។

4. អ្នក​ស្រុក​យូដា និង​អ្នក​ក្រុង​យេរូ‌សាឡឹម​អើយចូរ​នាំ​គ្នា​ធ្វើ​ពិធី​កាត់​ស្បែក​ថ្វាយ​ព្រះ‌អម្ចាស់ចូរ​ប្រគល់​ចិត្ត​គំនិត​មក​យើង!បើ​មិន​ដូច្នេះ​ទេកំហឹង​របស់​យើង​នឹង​ឆេះ​រាល‌ដាលព្រោះ​តែ​អំពើ​អាក្រក់​ដែល​អ្នក​រាល់​គ្នា​ប្រព្រឹត្តកំហឹង​នេះ​ប្រៀប​ដូច​ភ្លើង​ឆេះ​សន្ធោ‌សន្ធៅគ្មាន​នរណា​អាច​ពន្លត់​បាន​ឡើយ»។

យូដា​ស្ថិត​នៅ​ក្នុង​ភាព​អាសន្ន

5. «ចូរ​យក​ដំណឹង​នេះ​ទៅ​ប្រកាស​នៅ​ស្រុក​យូដាចូរ​នាំ​ដំណឹង​នេះ​ទៅ​ប្រាប់​ក្រុង​យេរូ‌សាឡឹមចូរ​ស្រែក​ប្រកាស ចូរ​ផ្លុំ​ស្នែង​នៅ​ក្នុង​ស្រុកហើយ​ស្រែក​ឲ្យ​អស់​ទំហឹង​ថា:“ចូរ​ប្រមែ‌ប្រមូល​គ្នា​មក យើង​នឹង​ចូល​ទៅ​ក្នុងក្រុង​ទាំង‌ឡាយ​ដែល​មាន​កំពែង​រឹង‌មាំ!”

6. ចូរ​លើក​ទង់​សញ្ញា​ប្រាប់​អ្នក​ក្រុង​ស៊ីយ៉ូនចូរ​នាំ​គ្នា​រត់​ទៅ​រក​កន្លែង​ពួនកុំ​បង្អែ‌បង្អង់​ឲ្យ​សោះ!ដ្បិត​យើង​នឹង​ធ្វើ​ឲ្យ​គ្រោះ​កាចចេញ​មក​ពី​ទិស​ខាង​ជើងបណ្ដាល​ឲ្យ​មាន​មហន្ត‌រាយ​យ៉ាង​ធ្ងន់‌ធ្ងរ។

7. សត្វ​តោ​លោត​ចេញ​ពី​រូង​របស់​វា​ហើយមេ​បំផ្លាញ​ប្រជា‌ជាតិ​នានា​កំពុង​តែ​ចាក​ចេញពី​កន្លែង​របស់​ខ្លួនដើម្បី​កម្ទេច​ស្រុក​របស់​អ្នកក្រុង​ទាំង‌ឡាយ​របស់​អ្នក​នឹង​ត្រូវ​វិនាស​អន្តរាយលែង​មាន​ប្រជា‌ជន​រស់​នៅ​ទៀត​ហើយ។

8. ហេតុ​នេះ ចូរ​នាំ​គ្នា​ស្លៀក​បាវ​កាន់​ទុក្ខចូរ​គក់​ទ្រូង​យំ​សោក​សង្រេងដ្បិត​ព្រះ‌អម្ចាស់​នឹង​មិន​បំបែរ​ព្រះ‌ពិរោធដ៏​ខ្លាំង​ក្លា​ចេញ​ពី​យើង​ឡើយ។

9. ព្រះ‌អម្ចាស់​មាន​ព្រះ‌បន្ទូល​ថានៅ​ថ្ងៃ​នោះ ស្ដេច និង​នាម៉ឺន​មុខ​ជា​បាក់​ទឹក​ចិត្តក្រុម​បូជា‌ចារ្យ​នឹង​តក់‌ស្លុតក្រុម​ព្យាការី​នឹង​ស្រឡាំង‌កាំង។

10. គេ​នឹង​ពោល​ថា “ឱ​ព្រះជា‌អម្ចាស់​អើយ!ព្រះ‌អង្គ​បាន​បញ្ឆោត​ទាំង​ប្រជា‌ជនទាំង​ក្រុង​យេរូ‌សាឡឹមគឺ​ព្រះ‌អង្គ​សន្យា​ថា​ក្រុង​នេះ​នឹង​បាន​សុខ‌សាន្តប៉ុន្តែ ឥឡូវ​នេះ បែរ​ជា​មាន​ខ្មាំង​យក​ដាវភ្ជង់​ក​របស់​យើង​ទៅ​វិញ!”»។

ខ្មាំង​សត្រូវ​រាត‌ត្បាត​គ្រប់​ទី​កន្លែង

11. នៅ​គ្រា​នោះ ព្រះ‌អម្ចាស់​នឹង​មាន​ព្រះ‌បន្ទូលមក​កាន់​ប្រជា‌ជន​នៅ​ក្រុង​យេរូ‌សាឡឹម​ថា:«មាន​ខ្យល់​ក្ដៅ​បក់​ពី​ទី​ខ្ពស់ៗ​នៃ​វាល​រហោ‌ស្ថានមក​លើ​ប្រជា‌ជន​របស់​យើង។ខ្យល់​នោះ​មិន​មែន​បក់​សម្រាប់​រោយ​ស្រូវ​ទេ

12. គឺ​ជា​ខ្យល់​កំបុត‌ត្បូង​ដែល​បក់​បោកតាម​បញ្ជា​របស់​យើង។ឥឡូវ​នេះ ដល់​ពេល​យើង​ប្រកាស​កាត់​ទោសពួក​គេ​ហើយ»។

13. មើល៍! ខ្មាំង​សត្រូវ​នាំ​គ្នា​មក​ដូច​ពពក​ខ្មៅ​ងងឹតរទេះ​ចំបាំង​របស់​គេ​ប្រៀប​បាន​នឹង​ព្យុះ​សង្ឃរាទ័ព​សេះ​របស់​គេ​បោល​លឿន​ជាង​សត្វ​ឥន្ទ្រី។យើង​ខ្ញុំ​ត្រូវ​វេទនា​ហើយយើង​ខ្ញុំ​នឹង​វិនាស​អន្តរាយ​ជា​មិន​ខាន!

14. ព្រះ‌អម្ចាស់​មាន​ព្រះ‌បន្ទូល​ថា៖«យេរូ‌សាឡឹម​អើយ!ចូរ​ជម្រះ​អំពើ​អាក្រក់​ចេញ​ពី​ចិត្ត​របស់​អ្នកដើម្បី​ទទួល​ការ​សង្គ្រោះ!តើ​អ្នក​ទុក​ឲ្យ​គំនិត​អាស្រូវ​នេះនៅ​ក្នុង​ខ្លួន​អ្នក​ដល់​កាល​ណា​ទៀត?

15. ដ្បិត​មាន​ដំណឹង​មួយ​លេច​ឮ​ពី​ក្រុង​ដាន់និង​តំបន់​ភ្នំ​អេប្រាអ៊ីមស្ដី​អំពី​មហន្ត‌រាយ​ដែល​នឹង​កើត​មាន។

16. ចូរ​ប្រកាស​ប្រាប់​ប្រជា‌ជាតិ​ទាំង‌ឡាយចូរ​ប្រាប់​ឲ្យ​អ្នក​ក្រុង​យេរូ‌សាឡឹម​ដឹង​ថាខ្មាំង​សត្រូវ​ពី​ស្រុក​ឆ្ងាយ​កំពុង​តែ​មក​ដល់ពួក​គេ​ស្រែក​ហ៊ោប្រកាស​សង្គ្រាម​នឹង​ក្រុង​នានា​នៅ​ស្រុក​យូដា។

17. ពួក​គេ​ឡោម‌ព័ទ្ធ​ក្រុង​យេរូ‌សាឡឹមដូច​អ្នក​យាម​នៅ​ជុំ‌វិញ​ចម្ការ​មួយព្រោះ​អ្នក​ក្រុង​បាន​បះ‌បោរ​ប្រឆាំង​នឹង​យើង- នេះ​ជា​ព្រះ‌បន្ទូល​របស់​ព្រះ‌អម្ចាស់។

18. ហេតុ‌ការណ៍​ដែល​កើត​មាន​ដល់​អ្នកជា​លទ្ធ‌ផល​នៃ​គំនិត និង​អំពើ​អាក្រក់​របស់​អ្នកទុក្ខ​វេទនា​នេះ​ធ្វើ​ឲ្យ​អ្នក​ឈឺ​ចាប់រហូត​ដល់​ជម្រៅ​ចិត្ត»។

លោក​យេរេមា​ស្រណោះ​ជន‌ជាតិ​អ៊ីស្រា‌អែល

19. ខ្ញុំ​ឈឺ​ចុក​ចាប់​ក្នុង​ឱរាចិត្ត​ខ្ញុំ​ប្រេះ‌ឆា​ពន់​ប្រមាណចិត្ត​ខ្ញុំ​អន្ទះ‌សា ពុំ​អាច​នៅ​ស្ងៀម​បាន​ឡើយដ្បិត​ខ្ញុំ​ឮ​សំឡេង​ត្រែនិង​សម្រែក​ប្រកាស​ប្រយុទ្ធ។

20. ខ្មាំង​បំផ្លាញ​ក្រុង​ទាំង‌ឡាយ​បន្ត​បន្ទាប់​គ្នាស្រុក​ទេស​ទាំង​មូល​ត្រូវ​វិនាស​អន្តរាយផ្ទះ​សំបែង និង​ទី​ជម្រក​របស់​ខ្ញុំត្រូវ​វិនាស​បាត់​បង់​តែ​ក្នុង​មួយ​ប៉ប្រិច​ភ្នែក។

21. តើ​ខ្ញុំ​ត្រូវ​ឃើញ​ទង់​សង្គ្រាម​នេះ​ដល់​កាល​ណា?តើ​ខ្ញុំ​ត្រូវ​ឮ​សំឡេង​ត្រែ​ដល់​កាល​ណា​ទៀត?

22. ព្រះ‌អម្ចាស់​មាន​ព្រះ‌បន្ទូល​ថា៖«ប្រជា‌ជន​របស់​យើង​ល្ងី‌ល្ងើ​ណាស់គេ​មិន​ស្គាល់​យើង​ទេពួក​គេ​សុទ្ធ​តែ​ជា​ក្មេង​ឆោត​ល្ងង់ ឥត​ប្រាជ្ញាគឺ​ពួក​គេ​ឆ្លាត​តែ​ខាង​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​អាក្រក់តែ​មិន​ចេះ​ធ្វើ​អំពើ​ល្អ​ឡើយ»។

23. ខ្ញុំ​មើល​ទៅ​ផែនដីឃើញ​ផែនដី​គ្មាន​រូប​រាង និង​នៅ​ទទេខ្ញុំ​មើល​ទៅ​លើ​មេឃតែ​ពុំ​ឃើញ​មាន​ពន្លឺ​អ្វី​សោះ។

24. ខ្ញុំ​មើល​ទៅ​ភ្នំ​ទាំង‌ឡាយឃើញ​ភ្នំ​ទាំង​នោះ​កក្រើក​រំពើករីឯ​ភ្នំ​តូចៗ​ទាំង​ប៉ុន្មាន​ក៏​រញ្ជួយ​ដែរ។

25. ខ្ញុំ​សម្លឹង​មើល​ទៅ ពុំ​ឃើញ​មាន​មនុស្ស​ទេសូម្បី​តែ​សត្វ​ស្លាប​ដែល​ហើរ​នៅ​លើ​មេឃក៏​ចាក​ចេញ​បាត់​អស់​ទៅ​ដែរ។

26. ខ្ញុំ​សម្លឹង​មើល​ឃើញ​ទឹក​ដី​ដែល​ធ្លាប់​តែ​មានដំណាំ​ដាំ​ដុះ ក្លាយ​ជា​វាល​រហោ‌ស្ថានក្រុង​ទាំង​ប៉ុន្មាន​ត្រូវ​ឆេះ​ខ្ទេច‌ខ្ទី​អស់ព្រោះ​តែ​ព្រះ‌ពិរោធ​ដ៏​ខ្លាំង​របស់​ព្រះ‌អម្ចាស់។

27. ព្រះ‌អម្ចាស់​មាន​ព្រះ‌បន្ទូល​ថា៖«ស្រុក​នេះ​ទាំង​មូល​នឹង​ត្រូវ​អន្តរាយប៉ុន្តែ យើង​មិន​កម្ទេច​ឲ្យ​វិនាស​សូន្យទាំង​ស្រុង​ទេ។

28. ហេតុ​នេះ​ហើយ​បាន​ជា​ផែនដី​កាន់​ទុក្ខផ្ទៃ​មេឃ​ដែល​នៅ​ខាង​លើ​ក៏​ងងឹត​សូន្យ‌សុង​ដែរដ្បិត​យើង​បាន​សម្រេច​តាម​គម្រោង‌ការ​របស់​យើងយើង​មិន​សោក​ស្ដាយ ឬ​ដូរ​គំនិត​ឡើយ»។

ក្រុង​យេរូ‌សាឡឹម​អន្តរាយ

29. «ពេល​ឮ​សន្ធឹក​ទ័ព​សេះ និង​ទ័ព​បាញ់​ព្រួញប្រជា‌ជន​ក្នុង​ទីក្រុង​ទាំង​មូល​នាំ​គ្នា​រត់​ភៀស​ខ្លួនគេ​ចូល​ទៅ​ពួន​នៅ​តាម​គុម្ពោត​ព្រៃគេ​ឡើង​ទៅ​ពួន​នៅ​តាម​ថ្ម​ភ្នំទីក្រុង​ទាំង​មូល​ត្រូវ​គេ​បោះ​បង់​ចោលឥត​មាន​នៅ​សល់​នរណា​ម្នាក់​សោះ។

30. យេរូ‌សាឡឹម​អើយហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​នាង​នៅ​តែ​តុប‌តែង​ខ្លួនពាក់​គ្រឿង​អលង្ការ​ធ្វើ​ពី​មាសនិង​លាប​ត្របក​ភ្នែក?នាង​ខំ​តែង​ខ្លួន​ដូច្នេះ ឥត​ប្រយោជន៍​ទេអស់​អ្នក​ដែល​ចង់​រួមរ័ក​ជា​មួយ​នាង​កាល​ពី​មុនបែរ​ជា​មើល‌ងាយ និង​រក​សម្លាប់​នាង​ទៅ​វិញ។

31. យើង​ឮ​សំឡេង​ថ្ងូរ​ដូច​សំឡេង​របស់​ស្ត្រីដែល​ហៀប​នឹង​សម្រាល​កូនជា​សំឡេង​ឈឺ​ចុក​ចាប់​ដូច​ស្ត្រី​កូន​ដំបូងគឺ​សំឡេង​ថ្ងូរ​របស់​ប្រជា‌ជន​ក្រុង​ស៊ីយ៉ូនដែល​លើក​ដៃ​ប្រណម្យ​រក​គេ​ជួយដោយ​ពោល​ថា “ខ្ញុំ​វេទនា​ណាស់!ខ្ញុំ​មុខ​ជា​ស្លាប់​ក្នុង​កណ្ដាប់​ដៃ​ពេជ្ឈ‌ឃាត!”»។