บท

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25
  26. 26
  27. 27
  28. 28
  29. 29
  30. 30
  31. 31
  32. 32
  33. 33
  34. 34
  35. 35
  36. 36
  37. 37
  38. 38
  39. 39
  40. 40
  41. 41
  42. 42
  43. 43
  44. 44
  45. 45
  46. 46
  47. 47
  48. 48
  49. 49
  50. 50
  51. 51
  52. 52
  53. 53
  54. 54
  55. 55
  56. 56
  57. 57
  58. 58
  59. 59
  60. 60
  61. 61
  62. 62
  63. 63
  64. 64
  65. 65
  66. 66
  67. 67
  68. 68
  69. 69
  70. 70
  71. 71
  72. 72
  73. 73
  74. 74
  75. 75
  76. 76
  77. 77
  78. 78
  79. 79
  80. 80
  81. 81
  82. 82
  83. 83
  84. 84
  85. 85
  86. 86
  87. 87
  88. 88
  89. 89
  90. 90
  91. 91
  92. 92
  93. 93
  94. 94
  95. 95
  96. 96
  97. 97
  98. 98
  99. 99
  100. 100
  101. 101
  102. 102
  103. 103
  104. 104
  105. 105
  106. 106
  107. 107
  108. 108
  109. 109
  110. 110
  111. 111
  112. 112
  113. 113
  114. 114
  115. 115
  116. 116
  117. 117
  118. 118
  119. 119
  120. 120
  121. 121
  122. 122
  123. 123
  124. 124
  125. 125
  126. 126
  127. 127
  128. 128
  129. 129
  130. 130
  131. 131
  132. 132
  133. 133
  134. 134
  135. 135
  136. 136
  137. 137
  138. 138
  139. 139
  140. 140
  141. 141
  142. 142
  143. 143
  144. 144
  145. 145
  146. 146
  147. 147
  148. 148
  149. 149
  150. 150

พันธสัญญาเดิม

พันธสัญญาใหม่

สดุดี 69 พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย (TNCV)

(ถึงหัวหน้านักร้อง ทำนอง “ลิลลี่” บทประพันธ์ของดาวิด)

1. ข้าแต่พระเจ้า ขอทรงช่วยข้าพระองค์ด้วยเถิดเพราะน้ำท่วมถึงคอข้าพระองค์แล้ว

2. ข้าพระองค์จมดิ่งลงในตมลึกซึ่งไม่มีที่ให้หยั่งเท้าข้าพระองค์จมอยู่ในห้วงน้ำลึกกระแสน้ำท่วมมิดข้าพระองค์

3. ข้าพระองค์วิงวอนร่ำร้องขอความช่วยเหลือจนอ่อนล้าคอของข้าพระองค์แห้งผากตาของข้าพระองค์หม่นหมองเฝ้าแต่มองหาพระเจ้าของข้าพระองค์

4. คนที่เกลียดชังข้าพระองค์โดยไม่มีสาเหตุมีมากกว่าผมบนศีรษะของข้าพระองค์เสียอีกศัตรูผู้มุ่งทำลายล้างข้าพระองค์โดยไม่มีสาเหตุมีมากมายยิ่งนักข้าพระองค์ถูกบีบบังคับให้คืนสิ่งที่ข้าพระองค์ไม่ได้ขโมยมา

5. ข้าแต่พระเจ้า พระองค์ทรงทราบดีว่าข้าพระองค์โง่เขลาความผิดของข้าพระองค์ไม่อาจซ่อนไว้จากพระองค์

6. ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ขออย่าให้ผู้ที่หวังในพระองค์ต้องอับอายเพราะข้าพระองค์ข้าแต่พระเจ้าแห่งอิสราเอลขออย่าให้บรรดาผู้แสวงหาพระองค์ต้องอดสูเพราะข้าพระองค์

7. เพราะข้าพระองค์ต้องทนต่อคำเยาะเย้ยถากถางเพราะเห็นแก่พระองค์และต้องอับอายขายหน้า

8. ข้าพระองค์กลายเป็นคนแปลกหน้าสำหรับพี่น้องของข้าพระองค์กลายเป็นคนต่างด้าวสำหรับพี่น้องท้องเดียวกัน

9. เพราะความร้อนใจเพื่อพระนิเวศของพระองค์ท่วมท้นข้าพระองค์การหมิ่นประมาทของผู้ที่สบประมาทพระองค์ตกอยู่บนข้าพระองค์

10. เมื่อร่ำไห้และถืออดอาหารข้าพระองค์ต้องทนการเย้ยหยัน

11. เมื่อข้าพระองค์สวมเสื้อผ้ากระสอบผู้คนพูดกระทบกระเทียบข้าพระองค์

12. บรรดาผู้นั่งอยู่ที่ประตูเมืองเยาะเย้ยข้าพระองค์และข้าพระองค์ตกเป็นเพลงเปรียบเปรยของคนขี้เมา

13. ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า แต่ข้าพระองค์อธิษฐานทูลต่อพระองค์ในยามที่พระองค์ทรงโปรดข้าแต่พระเจ้า โดยความรักยิ่งใหญ่ของพระองค์ขอทรงตอบข้าพระองค์ด้วยความรอดอันแน่นอนซึ่งมาจากพระองค์

14. ขอทรงดึงข้าพระองค์พ้นจากตมลึกนี้อย่าให้ข้าพระองค์จมลงไปขอทรงช่วยข้าพระองค์ให้พ้นจากบรรดาผู้ที่เกลียดชังข้าพระองค์ขอทรงช่วยให้พ้นจากห้วงน้ำลึก

15. ขออย่าทรงให้น้ำหลากท่วมมิดข้าพระองค์หรือให้เหวลึกกลืนข้าพระองค์หรือให้แดนคนตายงับข้าพระองค์ไว้

16. ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ขอทรงตอบข้าพระองค์ เพราะความรักมั่นคงของพระองค์ล้ำเลิศขอทรงหันมาหาข้าพระองค์ด้วยพระเมตตาคุณอันล้นเหลือ

17. ขออย่าทรงซ่อนพระพักตร์จากผู้รับใช้ของพระองค์ขอทรงตอบข้าพระองค์โดยเร็วเพราะข้าพระองค์กำลังเดือดร้อน

18. ขอทรงเสด็จมาใกล้ และช่วยกู้ข้าพระองค์ด้วยเถิดขอทรงปลดปล่อยข้าพระองค์จากเหล่าศัตรู

19. พระองค์ทรงทราบว่าข้าพระองค์ถูกดูหมิ่น เย้ยหยัน และอับอายเพียงใดศัตรูทั้งปวงของข้าพระองค์ก็อยู่ต่อหน้าพระองค์

20. การเย้ยหยันทำให้ดวงใจของข้าพระองค์ชอกช้ำร้าวรานกลายเป็นคนสิ้นท่าอนาถาข้าพระองค์เหลียวหาความเห็นอกเห็นใจแต่ไม่พบเลยมองหาคนปลอบใจ แต่ไม่มีแม้สักคน

21. พวกเขาเอาน้ำดีรสขมใส่ในอาหารของ ข้าพระองค์และให้น้ำส้มสายชูเมื่อข้าพระองค์กระหาย

22. ขอให้สำรับที่ตั้งไว้ตรงหน้าพวกเขากลายเป็นบ่วงแร้วขอให้กลายเป็นสิ่งคืนสนองและเป็นกับดัก

23. ขอให้ดวงตาของพวกเขามืดมัวไป พวกเขาจะได้มองไม่เห็นและขอให้หลังของพวกเขาค้อมลงตลอดไป

24. ขอทรงระบายพระพิโรธใส่พวกเขาให้พระพิโรธอันเกรี้ยวกราดตะครุบพวกเขา

25. ขอให้ที่อยู่ของพวกเขาเริศร้างอย่าให้มีผู้ใดอาศัยอยู่ในที่พำนักของพวกเขา

26. เพราะพวกเขาข่มเหงผู้ที่พระองค์ทรงโบยตีและพูดถึงความเจ็บปวดของผู้ที่พระองค์ทรงทำให้บาดเจ็บ

27. ขอทรงกล่าวโทษพวกเขา คดีแล้วคดีเล่าอย่าให้พวกเขามีส่วนในความรอดของพระองค์

28. ขอให้คนเหล่านี้ถูกลบชื่อออกจากหนังสือแห่งชีวิตและอย่าให้มีรายชื่อร่วมกับผู้ชอบธรรม

29. ข้าพระองค์เจ็บปวดและทนทุกข์ข้าแต่พระเจ้า ขอให้ความรอดซึ่งมาจากพระองค์ปกป้องข้าพระองค์ไว้

30. ข้าพเจ้าจะสรรเสริญพระนามของพระเจ้าด้วยบทเพลงและถวายเกียรติแด่พระองค์ ด้วยการขอบพระคุณ

31. สิ่งนี้จะเป็นที่พอพระทัยองค์พระผู้เป็นเจ้ายิ่งกว่าการถวายวัวยิ่งกว่าการถวายวัวผู้ทั้งเขาและกีบ

32. ผู้ตกทุกข์ได้ยากจะเห็นแล้วยินดีบรรดาท่านผู้แสวงหาพระเจ้าจงเบิกบานใจ

33. องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงสดับฟังผู้ยากไร้และไม่ทรงดูหมิ่นคนของพระองค์ที่ตกเป็นเชลย

34. ฟ้าสวรรค์และแผ่นดินโลกทั้งทะเลและสรรพสิ่งในทะเล จงสรรเสริญพระองค์

35. เพราะพระเจ้าจะทรงช่วยกู้ศิโยนและจะทรงสร้างเมืองต่างๆ ของยูดาห์ขึ้นใหม่แล้วเหล่าประชากรจะตั้งถิ่นฐานอยู่ที่นั่นและครอบครองเป็นกรรมสิทธิ์

36. ลูกหลานของผู้รับใช้ของพระองค์จะได้รับดินแดนเป็นมรดกบรรดาผู้ที่รักพระนามของพระองค์จะอาศัยอยู่ที่นั่น