บท

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25
  26. 26
  27. 27
  28. 28
  29. 29
  30. 30
  31. 31
  32. 32
  33. 33
  34. 34
  35. 35
  36. 36
  37. 37
  38. 38
  39. 39
  40. 40
  41. 41
  42. 42
  43. 43
  44. 44
  45. 45
  46. 46
  47. 47
  48. 48
  49. 49
  50. 50
  51. 51
  52. 52
  53. 53
  54. 54
  55. 55
  56. 56
  57. 57
  58. 58
  59. 59
  60. 60
  61. 61
  62. 62
  63. 63
  64. 64
  65. 65
  66. 66
  67. 67
  68. 68
  69. 69
  70. 70
  71. 71
  72. 72
  73. 73
  74. 74
  75. 75
  76. 76
  77. 77
  78. 78
  79. 79
  80. 80
  81. 81
  82. 82
  83. 83
  84. 84
  85. 85
  86. 86
  87. 87
  88. 88
  89. 89
  90. 90
  91. 91
  92. 92
  93. 93
  94. 94
  95. 95
  96. 96
  97. 97
  98. 98
  99. 99
  100. 100
  101. 101
  102. 102
  103. 103
  104. 104
  105. 105
  106. 106
  107. 107
  108. 108
  109. 109
  110. 110
  111. 111
  112. 112
  113. 113
  114. 114
  115. 115
  116. 116
  117. 117
  118. 118
  119. 119
  120. 120
  121. 121
  122. 122
  123. 123
  124. 124
  125. 125
  126. 126
  127. 127
  128. 128
  129. 129
  130. 130
  131. 131
  132. 132
  133. 133
  134. 134
  135. 135
  136. 136
  137. 137
  138. 138
  139. 139
  140. 140
  141. 141
  142. 142
  143. 143
  144. 144
  145. 145
  146. 146
  147. 147
  148. 148
  149. 149
  150. 150

พันธสัญญาเดิม

พันธสัญญาใหม่

สดุดี 50 พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย (TNCV)

(บทสดุดีของอาสาฟ)

1. องค์ทรงฤทธิ์ พระเจ้า พระยาห์เวห์ตรัสเรียกคนทั้งโลกจากที่ดวงอาทิตย์ขึ้นจนถึงที่ดวงอาทิตย์ตกให้มาชุมนุมกัน

2. พระเจ้าทรงเปล่งรัศมีจากศิโยนอันงามพร้อม

3. พระเจ้าของเราเสด็จมาและจะไม่ทรงนิ่งเงียบเปลวไฟเผาผลาญอยู่ต่อหน้าพระองค์พายุโหมกระหน่ำอยู่รอบพระองค์

4. พระองค์ตรัสเรียกชุมนุมฟ้าสวรรค์เบื้องบนและแผ่นดินโลกเพื่อจะทรงพิพากษาประชากรของพระองค์

5. “บรรดาผู้ที่เราได้ชำระไว้แล้ว จงรวมกันมาหาเราผู้ซึ่งเข้าร่วมพันธสัญญากับเราทางเครื่องบูชา”

6. ฟ้าสวรรค์ป่าวประกาศความชอบธรรมของพระองค์เพราะพระเจ้าเองทรงเป็นองค์ตุลาการเสลาห์

7. “ประชากรของเราเอ๋ย จงฟังและเราจะพูดอิสราเอลเอ๋ย เราจะแจ้งข้อหาของเจ้าเราเป็นพระเจ้า พระเจ้าของเจ้า

8. เราไม่ได้ตำหนิเจ้าในเรื่องเครื่องบูชาหรือเครื่องเผาบูชาที่เจ้านำมาถวายเราอย่างสม่ำเสมอ

9. เราไม่ได้ต้องการวัวหนุ่มจากโรงวัวของเจ้าหรือแพะจากคอกของเจ้า

10. เพราะสัตว์ทุกชนิดในป่าเป็นของเรารวมทั้งสัตว์เลี้ยงบนเนินเขานับพัน

11. เรารู้จักนกทุกตัวบนภูเขาทั้งหลายบรรดาสัตว์ในท้องทุ่งเป็นของเรา

12. หากเราหิว เราจะไม่บอกเจ้าเพราะโลกนี้และสิ่งสารพัดในโลกล้วนเป็นของเรา

13. เรากินเนื้อวัวผู้หรือ?เราดื่มเลือดแพะหรือ?

14. จงถวายเครื่องบูชาขอบพระคุณแด่พระเจ้าทำตามที่ได้ถวายปฏิญาณต่อองค์ผู้สูงสุด

15. และจงร้องทูลเราในยามทุกข์ร้อนเราจะช่วยกู้เจ้าและเจ้าจะให้เกียรติเรา”

16. ส่วนคนชั่ว พระเจ้าตรัสกับเขาว่า“เจ้าถือสิทธิ์อะไรท่องบทบัญญัติของเราหรืออ้างพันธสัญญาของเรา?

17. ในเมื่อเจ้าเกลียดคำสอนของเราและเหวี่ยงถ้อยคำของเราทิ้ง

18. เจ้าเห็นขโมยก็สมรู้ร่วมคิดกับเขาเจ้าคบหากับคนล่วงประเวณี

19. เจ้าใช้ปากทำชั่วตวัดลิ้นเพื่อล่อลวง

20. เจ้าพร่ำพูดให้ร้ายพี่น้องนินทาว่าร้ายกระทั่งพี่น้องร่วมท้องเดียวกัน

21. เจ้าทำสิ่งเหล่านี้ เราก็นิ่งอยู่เจ้าเลยพลอยคิดว่าเราก็เป็นเหมือนเจ้าแต่เราจะกำราบเจ้าและกล่าวโทษเจ้าซึ่งๆ หน้า

22. “เจ้าผู้ลืมพระเจ้า จงพิจารณาเรื่องนี้มิฉะนั้นเราจะฉีกเจ้าเป็นชิ้นๆ โดยไม่มีใครช่วยได้

23. ผู้ที่ถวายเครื่องบูชาขอบพระคุณก็ให้เกียรติเราและผู้ที่เตรียมทางของตนไว้ดีเราก็จะสำแดงความรอดของพระเจ้าแก่เขา”