บท

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25
  26. 26
  27. 27
  28. 28
  29. 29
  30. 30
  31. 31
  32. 32
  33. 33
  34. 34
  35. 35
  36. 36
  37. 37
  38. 38
  39. 39
  40. 40
  41. 41
  42. 42
  43. 43
  44. 44
  45. 45
  46. 46
  47. 47
  48. 48
  49. 49
  50. 50
  51. 51
  52. 52
  53. 53
  54. 54
  55. 55
  56. 56
  57. 57
  58. 58
  59. 59
  60. 60
  61. 61
  62. 62
  63. 63
  64. 64
  65. 65
  66. 66
  67. 67
  68. 68
  69. 69
  70. 70
  71. 71
  72. 72
  73. 73
  74. 74
  75. 75
  76. 76
  77. 77
  78. 78
  79. 79
  80. 80
  81. 81
  82. 82
  83. 83
  84. 84
  85. 85
  86. 86
  87. 87
  88. 88
  89. 89
  90. 90
  91. 91
  92. 92
  93. 93
  94. 94
  95. 95
  96. 96
  97. 97
  98. 98
  99. 99
  100. 100
  101. 101
  102. 102
  103. 103
  104. 104
  105. 105
  106. 106
  107. 107
  108. 108
  109. 109
  110. 110
  111. 111
  112. 112
  113. 113
  114. 114
  115. 115
  116. 116
  117. 117
  118. 118
  119. 119
  120. 120
  121. 121
  122. 122
  123. 123
  124. 124
  125. 125
  126. 126
  127. 127
  128. 128
  129. 129
  130. 130
  131. 131
  132. 132
  133. 133
  134. 134
  135. 135
  136. 136
  137. 137
  138. 138
  139. 139
  140. 140
  141. 141
  142. 142
  143. 143
  144. 144
  145. 145
  146. 146
  147. 147
  148. 148
  149. 149
  150. 150

พันธสัญญาเดิม

พันธสัญญาใหม่

สดุดี 56 พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย (TNCV)

(ถึงหัวหน้านักร้อง ทำนอง “นกพิราบบนต้นโอ๊กโน้น” มิคทามของดาวิด เมื่อชาวฟีลิสเตียจับดาวิดในเมืองกัท)

1. ข้าแต่พระเจ้า ขอทรงเมตตาข้าพระองค์ เพราะคนรุกไล่ข้าพระองค์มาอย่างดุเดือดตลอดวันพวกเขารุกกระหน่ำเข้ามาโจมตี

2. ศัตรูไล่ล่าข้าพระองค์ทั้งวันทั้งคืนข้าศึกมากมายโจมตีข้าพระองค์อย่างอหังการ

3. เมื่อข้าพระองค์กลัวข้าพระองค์จะวางใจในพระองค์

4. ในพระเจ้าที่ข้าพเจ้าเทิดทูนพระวจนะในพระเจ้าที่ข้าพเจ้าวางใจ ข้าพเจ้าจะไม่กลัวมนุษย์ที่ต้องตายจะทำอะไรข้าพเจ้าได้เล่า?

5. พวกเขาบิดเบือนคำพูดของข้าพระองค์ทุกวันคืนพวกเขาคบคิดกันปองร้ายข้าพระองค์อยู่เสมอ

6. พวกเขารวมหัวกัน พวกเขาซุ่มอยู่จับตาดูย่างก้าวของข้าพระองค์กระเหี้ยนกระหือรือจะเอาชีวิตข้าพระองค์

7. ขออย่าทรงปล่อยให้เขาลอยนวลไปได้ข้าแต่พระเจ้า ขอทรงเหวี่ยงชนชาติต่างๆ ลงด้วยพระพิโรธของพระองค์

8. ขอทรงบันทึกคำคร่ำครวญของข้าพระองค์ขอทรงนับหยดน้ำตาของข้าพระองค์ไว้ในหนังสือม้วนของพระองค์สิ่งเหล่านี้อยู่ในบันทึกของพระองค์แล้วไม่ใช่หรือ?

9. แล้วศัตรูของข้าพระองค์จะหันกลับ เมื่อข้าพระองค์ร้องทูลขอความช่วยเหลือเช่นนี้แล้ว ข้าพระองค์จะรู้ว่าพระเจ้าทรงอยู่ฝ่ายข้าพระองค์

10. ในพระเจ้าซึ่งข้าพระองค์เทิดทูนพระวจนะในองค์พระผู้เป็นเจ้าซึ่งข้าพระองค์สรรเสริญพระวจนะ

11. ในพระเจ้าซึ่งข้าพระองค์วางใจ ข้าพระองค์จะไม่กลัวมนุษย์จะทำอะไรข้าพระองค์ได้เล่า?

12. ข้าแต่พระเจ้า ข้าพระองค์จะทำตามที่ได้ถวายปฏิญาณไว้กับพระองค์ข้าพระองค์จะถวายเครื่องบูชาขอบพระคุณแด่พระองค์

13. เพราะพระองค์ได้ทรงกอบกู้ข้าพระองค์จากความตายและได้ทรงช่วยกู้ย่างเท้าของข้าพระองค์จากการสะดุดล้มเพื่อข้าพระองค์จะดำเนินอยู่ต่อหน้าพระเจ้าในความสว่างของชีวิต