บท

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25
  26. 26
  27. 27
  28. 28
  29. 29
  30. 30
  31. 31
  32. 32
  33. 33
  34. 34
  35. 35
  36. 36
  37. 37
  38. 38
  39. 39
  40. 40
  41. 41
  42. 42
  43. 43
  44. 44
  45. 45
  46. 46
  47. 47
  48. 48
  49. 49
  50. 50
  51. 51
  52. 52
  53. 53
  54. 54
  55. 55
  56. 56
  57. 57
  58. 58
  59. 59
  60. 60
  61. 61
  62. 62
  63. 63
  64. 64
  65. 65
  66. 66
  67. 67
  68. 68
  69. 69
  70. 70
  71. 71
  72. 72
  73. 73
  74. 74
  75. 75
  76. 76
  77. 77
  78. 78
  79. 79
  80. 80
  81. 81
  82. 82
  83. 83
  84. 84
  85. 85
  86. 86
  87. 87
  88. 88
  89. 89
  90. 90
  91. 91
  92. 92
  93. 93
  94. 94
  95. 95
  96. 96
  97. 97
  98. 98
  99. 99
  100. 100
  101. 101
  102. 102
  103. 103
  104. 104
  105. 105
  106. 106
  107. 107
  108. 108
  109. 109
  110. 110
  111. 111
  112. 112
  113. 113
  114. 114
  115. 115
  116. 116
  117. 117
  118. 118
  119. 119
  120. 120
  121. 121
  122. 122
  123. 123
  124. 124
  125. 125
  126. 126
  127. 127
  128. 128
  129. 129
  130. 130
  131. 131
  132. 132
  133. 133
  134. 134
  135. 135
  136. 136
  137. 137
  138. 138
  139. 139
  140. 140
  141. 141
  142. 142
  143. 143
  144. 144
  145. 145
  146. 146
  147. 147
  148. 148
  149. 149
  150. 150

พันธสัญญาเดิม

พันธสัญญาใหม่

สดุดี 2 พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย (TNCV)

1. เหตุใดประชาชาติทั้งหลายจึงคบคิดกัน?ชนชาติต่างๆ จะวางแผนให้ป่วยการไปทำไม?

2. เหล่ากษัตริย์ของโลกตั้งตนขัดขืนบรรดาผู้ปกครองรวมตัวกันเพื่อวางแผนต่อต้านองค์พระผู้เป็นเจ้าและต่อต้านผู้หนึ่งซึ่งพระองค์ทรงเจิมตั้งไว้

3. แล้วกล่าวว่า “ให้พวกเราหักโซ่ตรวนและปลดเครื่องพันธนาการของพวกเขาทิ้งไป”

4. องค์พระผู้เป็นเจ้าผู้ประทับในฟ้าสวรรค์ทรงหัวเราะพระองค์ทรงเย้ยหยันพวกเขา

5. แล้วพระองค์ทรงกำราบพวกเขาด้วยพระพิโรธและทรงทำให้พวกเขาหวาดกลัวด้วยพระพิโรธ โดยตรัสว่า

6. “เราได้ตั้งกษัตริย์ผู้หนึ่งของเราไว้แล้วบนศิโยนภูเขาศักดิ์สิทธิ์ของเรา”

7. กษัตริย์ผู้นั้นจะประกาศพระบัญชาขององค์พระผู้เป็นเจ้าว่าพระองค์ได้ตรัสแก่ข้าพเจ้าว่า “เจ้าเป็นบุตรของเราวันนี้เราได้เป็นบิดาของเจ้า

8. จงขอจากเราแล้วเราจะมอบประชาชาติทั้งหลายให้เป็นกรรมสิทธิ์ของเจ้าและให้เจ้าครอบครองไปจนสุดปลายแผ่นดินโลก

9. เจ้าจะตีพวกเขาให้แตกด้วยกระบองเหล็กเจ้าจะฟาดพวกเขาให้แหลกเป็นชิ้นๆ เหมือนหม้อดิน”

10. เหตุฉะนั้น กษัตริย์ทั้งหลายเอ๋ย จงมีปัญญาบรรดาผู้นำของโลกเอ๋ย จงฟังคำตักเตือน

11. จงปรนนิบัติองค์พระผู้เป็นเจ้าด้วยความยำเกรงและจงชื่นชมยินดีจนเนื้อเต้น

12. จงก้มกราบพระบุตรนั้น มิฉะนั้นพระองค์จะทรงพระพิโรธและท่านกับหนทางต่างๆ ของท่านจะถูกทำลายเพราะว่าพระพิโรธของพระองค์จะพลุ่งขึ้นในพริบตาความสุขมีแก่ทุกคนที่เข้ามาลี้ภัยในพระองค์