บท

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25
  26. 26
  27. 27
  28. 28
  29. 29
  30. 30
  31. 31
  32. 32
  33. 33
  34. 34
  35. 35
  36. 36
  37. 37
  38. 38
  39. 39
  40. 40
  41. 41
  42. 42
  43. 43
  44. 44
  45. 45
  46. 46
  47. 47
  48. 48
  49. 49
  50. 50
  51. 51
  52. 52
  53. 53
  54. 54
  55. 55
  56. 56
  57. 57
  58. 58
  59. 59
  60. 60
  61. 61
  62. 62
  63. 63
  64. 64
  65. 65
  66. 66
  67. 67
  68. 68
  69. 69
  70. 70
  71. 71
  72. 72
  73. 73
  74. 74
  75. 75
  76. 76
  77. 77
  78. 78
  79. 79
  80. 80
  81. 81
  82. 82
  83. 83
  84. 84
  85. 85
  86. 86
  87. 87
  88. 88
  89. 89
  90. 90
  91. 91
  92. 92
  93. 93
  94. 94
  95. 95
  96. 96
  97. 97
  98. 98
  99. 99
  100. 100
  101. 101
  102. 102
  103. 103
  104. 104
  105. 105
  106. 106
  107. 107
  108. 108
  109. 109
  110. 110
  111. 111
  112. 112
  113. 113
  114. 114
  115. 115
  116. 116
  117. 117
  118. 118
  119. 119
  120. 120
  121. 121
  122. 122
  123. 123
  124. 124
  125. 125
  126. 126
  127. 127
  128. 128
  129. 129
  130. 130
  131. 131
  132. 132
  133. 133
  134. 134
  135. 135
  136. 136
  137. 137
  138. 138
  139. 139
  140. 140
  141. 141
  142. 142
  143. 143
  144. 144
  145. 145
  146. 146
  147. 147
  148. 148
  149. 149
  150. 150

พันธสัญญาเดิม

พันธสัญญาใหม่

สดุดี 37 พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย (TNCV)

(บทประพันธ์ของดาวิด)

1. อย่าเดือดเนื้อร้อนใจเพราะคนชั่วหรืออย่าอิจฉาคนที่ทำผิด

2. เพราะว่าในไม่ช้าเขาก็จะเหี่ยวแห้งไปเหมือนต้นหญ้าและเขาจะเฉาตายไปเหมือนพืชผัก

3. จงวางใจในองค์พระผู้เป็นเจ้าและทำความดีจงอาศัยอยู่ในแผ่นดินนั้นและรื่นรมย์อยู่ในทุ่งหญ้าอันปลอดภัย

4. จงชื่นชมยินดีในองค์พระผู้เป็นเจ้าและพระองค์จะประทานสิ่งที่ใจของท่านปรารถนา

5. จงมอบทางของท่านไว้กับองค์พระผู้เป็นเจ้าจงวางใจในพระองค์ และพระองค์จะทรงทำสิ่งเหล่านี้ คือ

6. พระองค์จะทำให้ความชอบธรรมของท่านฉายแสงดั่งรุ่งอรุณให้ความยุติธรรมในคดีของท่านเจิดจ้าดั่งแสงอาทิตย์ตอนเที่ยงวัน

7. จงสงบนิ่งต่อหน้าองค์พระผู้เป็นเจ้าและเพียรรอคอยพระองค์อย่าเดือดเนื้อร้อนใจเพราะเหตุที่พวกเขาประสบความสำเร็จในทางของเขาเมื่อแผนชั่วของเขาลุล่วงไปด้วยดี

8. จงระงับโทสะ เลิกโมโหโกรธาเสียอย่าเดือดเนื้อร้อนใจ ซึ่งมีแต่จะนำไปสู่ความเลวร้าย

9. เพราะคนชั่วร้ายจะถูกกำจัดแต่บรรดาผู้ที่หวังในองค์พระผู้เป็นเจ้าจะได้แผ่นดินนั้นเป็นมรดก

10. เพียงชั่วประเดี๋ยว คนชั่วก็จะสูญสิ้นไปแม้ท่านจะมองหาเขาแต่จะไม่พบ

11. ส่วนคนที่ถ่อมสุภาพจะได้รับแผ่นดินนั้นเป็นมรดกและชื่นชมกับสันติสุขอันยิ่งใหญ่

12. คนชั่ววางแผนปองร้ายผู้ชอบธรรมและขบเขี้ยวเคี้ยวฟันใส่พวกเขา

13. แต่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงหัวเราะเยาะคนชั่วเพราะพระองค์ทรงทราบว่าวันเวลาของเขาใกล้จะมาถึงแล้ว

14. คนชั่วชักดาบและโก่งคันธนูเพื่อโค่นล้มคนยากไร้และขัดสนเพื่อเข่นฆ่าคนที่ดำเนินในทางเที่ยงธรรม

15. แต่ดาบของเขาเองจะเสียบทะลุหัวใจของเขาเองและธนูของเขาจะถูกหักทำลาย

16. สิ่งเล็กน้อยที่คนชอบธรรมมีอยู่ก็ดีกว่าความมั่งคั่งของคนชั่วร้าย

17. เพราะอำนาจของคนชั่วจะถูกขจัดไปแต่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงเชิดชูผู้ชอบธรรม

18. องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงทราบวันเวลาของคนไร้ตำหนิมรดกของพวกเขาจะยั่งยืนนิรันดร์

19. ในยามเกิดภัยพิบัติ พวกเขาจะไม่อับเฉาในยามกันดารอาหาร พวกเขาก็จะเริงร่าในความอุดมสมบูรณ์

20. ส่วนคนชั่วจะพินาศแม้ว่าศัตรูขององค์พระผู้เป็นเจ้าจะเป็นเหมือนดอกไม้ในทุ่งหญ้าพวกเขาก็จะสูญสิ้นไปเหมือนควัน

21. คนชั่วขอยืมแล้วไม่ใช้คืนส่วนคนชอบธรรมให้ด้วยใจกว้างขวาง

22. บรรดาผู้ที่องค์พระผู้เป็นเจ้าอวยพรจะได้แผ่นดินนั้นเป็นมรดกแต่บรรดาผู้ที่พระองค์ทรงสาปแช่งจะต้องถูกตัดออก

23. ถ้าองค์พระผู้เป็นเจ้าพอพระทัยทางของคนใดก็ทรงให้ย่างก้าวของคนนั้นมั่นคง

24. แม้เขาสะดุด เขาจะไม่ล้มลงเพราะพระหัตถ์ขององค์พระผู้เป็นเจ้าค้ำชูเขาไว้

25. ข้าพเจ้าเคยเป็นหนุ่มฉกรรจ์ และเดี๋ยวนี้ชราแล้วแต่ยังไม่เคยเห็นคนชอบธรรมถูกทอดทิ้งหรือลูกหลานของพวกเขาต้องขอทานเลี้ยงชีพ

26. พวกเขาเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่เสมอและให้ยืมอย่างไม่ตระหนี่ลูกหลานของพวกเขาก็ได้รับพร

27. จงละทิ้งความชั่วและทำความดีแล้วท่านจะอาศัยอยู่ในแผ่นดินนั้นสืบไปเป็นนิตย์

28. เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงรักคนเที่ยงธรรมและจะไม่ทอดทิ้งคนซื่อสัตย์ของพระองค์พระองค์จะทรงปกป้องเขาตลอดไปแต่พงศ์พันธุ์ของคนชั่วจะถูกตัดออก

29. คนชอบธรรมจะได้แผ่นดินนั้นเป็นมรดกและจะอาศัยอยู่ที่นั่นตลอดไป

30. ปากของผู้ชอบธรรมเปี่ยมด้วยสติปัญญาและลิ้นของเขาพูดสิ่งที่ยุติธรรม

31. บทบัญญัติของพระเจ้าอยู่ในใจของเขาย่างเท้าของเขาจะไม่พลาดพลั้ง

32. คนชั่วหมอบคอยคนชอบธรรมซุ่มดักเอาชีวิตของเขา

33. แต่องค์พระผู้เป็นเจ้าจะไม่ทรงปล่อยพวกเขาให้อยู่ในกำมือของคนชั่วหรือให้คนชอบธรรมถูกตัดสินลงโทษเมื่อขึ้นศาล

34. จงรอคอยองค์พระผู้เป็นเจ้า และดำเนินตามทางของพระองค์พระองค์จะทรงเชิดชูท่านให้ได้แผ่นดินนั้นเป็นมรดกท่านจะเห็นคนชั่วร้ายถูกทำลาย

35. ข้าพเจ้าเห็นคนชั่วร้ายอำมหิตเจริญรุ่งเรืองดั่งต้นไม้เขียวขจีในถิ่นฐานของมัน

36. แต่ไม่ช้าก็จากไปและดับสูญแม้ข้าพเจ้ามองหา ก็ไม่พบเขาอีกเลย

37. จงพิจารณาคนที่ไร้ที่ติ สังเกตดูคนเที่ยงธรรมผู้ใฝ่สันติจะมีอนาคต

38. แต่บรรดาคนบาปทุกคนจะถูกทำลายไปคนชั่วจะไม่มีอนาคต

39. ความรอดของคนชอบธรรมมาจากองค์พระผู้เป็นเจ้าพระองค์ทรงเป็นป้อมปราการของพวกเขาในยามทุกข์ยาก

40. องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงช่วยเขาและทรงกอบกู้เขาพระองค์จะทรงกอบกู้เขาจากคนชั่วและช่วยให้เขาปลอดภัยเพราะพวกเขาลี้ภัยในพระองค์