1. Agus labhair Íosa leo arís i bhfáithscéalta, agus dúirt sé,
2. “Féadtar ríocht Dé a chur i gcosúlacht le rí a rinne bainis dá mhac,
3. agus a chuir a sheirbhísigh uaidh a ghlaoch ar an lucht a fuair cuirí chun na bainise; ach níor thoiligh siad teacht.
4. Chuir sé seirbhísigh eile uaidh arís, á rá, ‘Insígí do lucht na gcuirí, Féach, tá mo dhinnéar ullamh agam, tá mo dhaimh agus mo laonna biata maraithe agam, agus tá gach uile ní réidh ullamh; tagaigí chun na bainise.’
5. Ach rinne siad a bheag de agus d'imigh leo, duine chun a fheirme, nó duine chun a chuid earraí,
6. agus rug an chuid eile ar a sheirbhísigh, agus thug drochíde náireach dóibh agus mharaigh siad iad.
7. Bhí fearg ar an rí, agus chuir sé a shaighdiúirí uaidh gur scríos siad na dúnmharfóirí úd agus gur loisc siad a gcathairsean.
8. Dúirt sé ansin lena sheirbhísigh, ‘Tá an bhainis ullamh, ach níorbh fhiú an dream a fuair na cuirí í.
9. Imigí mar sin chun na mbealaí móra, agus tugaigí cuireadh chun na bainise dá dtarlaíonn oraibh.’
10. Agus chuaigh na seirbhísigh úd amach faoi na sráideanna agus bhailigh siad leo ar tharla siad orthu, idir mhaith agus olc; gur líonadh an halla ar comóradh an bhainis ann d'aíonna.
11. “Ach nuair a tháinig an rí isteach le hamharc a fháil ar na haíonna, chonaic sé fear amháin nach raibh culaith bhainise air;
12. agus d'fhiafraigh sé de, ‘A chara, conas a tháinig tú isteach anseo gan culaith bhainise ort?’ Agus níor fhan focal aige.
13. dúirt an rí ansin leis an lucht freastail, ‘Cuirigí ceangal na gcúig gcaol air, agus caithigí amach é sa dorchadas amuigh; is ansin a bheifear ag caoí agus ag díoscán fiacla.’
14. Mar is iomaí duine a fhaigheann cuireadh ach is beag duine a thoghtar.”
15. Chuaigh na Fairiséigh ansin i gcomhairle faoi conas a chuirfí in achrann é ina chaint.
16. Agus chuir siad a ndeisceabail chuige i gcuideachta lucht leanúna Iorua, á rá, “A Oide, is feasach dúinn go mbíonn tú fírinneach, agus go múineann tú slí Dé go fírinneach, agus nach mbíonn aird agat ar aon duine; mar is cuma leat faoin gcéim a bhíos ag duine.
17. Inis dúinn mar sin do bharúil. An dleathach cáin a íoc le Caesar, nó an bhfuil sé crosta orainn?”
18. Ach ó ba léir d'Íosa an mírún a bhí ina gcroíthe, dúirt sé, “Cad chuige a bhfuil sibh ag cur féachaint orm, a lucht na fimíneachta?
19. Taispeáin dom airgead na cánach.” Agus tugadh bonn airgid chuige.
20. Agus d'fhiafraigh Íosa díobh, “Cé leis an íomhá agus an inscríbhinn seo?”
21. “Le Caesar,” ar siadsan. Ar seisean leo ansin, “Tugaigí do Chaesar a bhfuil le Caesar, agus tugaigí do Dhia a bhfuil le Dia.”
22. Nuair a chuala siad é, rinne siad iontas; agus d'fhág siad é agus d'imigh leo.
23. An lá céanna tháinig Sadúcéigh chuige, dream a deir nach bhfuil aon aiséirí ann; agus chuir siad ceist air,
24. agus dúirt siad leis, “A Oide, dúirt Maois, ‘Má fhaigheann fear bás gan clann a bheith aige, caithfidh a dheartháir an bhaintreach a phósadh, agus clann a sholáthar dá dheartháir.’
25. Anois bhí seachtar deartháir inár measc; agus phós an chéad deartháir agus fuair sé bás, agus ó nach raibh aon chlann aige d'fhág sé a bhanchéile dá dheartháir.
26. Mar an gcéanna don dara agus don tríú duine, agus anuas go dtí an seachtú duine.
27. Agus ina dhiaidh sin uile, fuair an bhean bás.
28. In am an aiséirithe mar sin, cé acu den seachtar a mbeidh sí mar bhanchéile aige? Mar bhí sí acu uile go léir.”
29. Ach d'fhreagair Íosa iad, “Tá dul amú oraibh, ó nach eol daoibh an scrioptúr ná cumhachtaí Dé.
30. Mar san aiséirí ní bhíonn pósadh ná cleamhnas ann, ach bíonn siad mar aingil i bhflaitheas Dé.
31. Agus i dtaca le haiséirí na marbh, nár léigh sibh an ní a dúirt Dia libh,
32. ‘Is mise Dia Abrachaim, agus Dia Íosóig, agus Dia Iácóib.’? Ní Dia na marbh é ach Dia na mbeo.”
33. Agus nuair a chuala an slua é, bhí iontas orthu faoina theagasc.
34. Ach nuair a chuala na Fairiséigh gur chuir sé na Sadúcéigh ina dtost, tháinig siadsan le chéile.
35. Agus d'fhiafraigh duine acu, a bhí ina dhlíodóir, ceist de, le féachaint a chur air.
36. “A Oide, cad í an aithne is mó sa dlí?”
37. Agus dúirt sé leis, “Gráigh do Thiarna Dia le do chroí uile agus le d'anam uile, agus le d'intinn uile.
38. Is í sin an aithne mhór agus an phríomhaithne.
39. Agus tá an dara haithne ar aon dul léi, Gráigh do chomharsa mar tú féin.
40. Is ar an dá aithne seo atá an dlí uile agus na fáithe bunaithe.”
41. Anois nuair a bhí na Fairiséigh cruinn le chéile, chuir Íosa ceist orthu,
42. agus d'fhiafraigh sé díobh, “Cad é bhur mbarúil i dtaobh an Chríost? Cé leis é?” “Mac Dháibhí,” ar siadsan leis.
43. Ar seisean leo, “Conas mar sin a ghaireann Dáibhí Tiarna de, agus é faoi anáil an Spioraid, mar deir sé,
44. ‘Is é a dúirt an Tiarna le mo Thiarnasa,suigh ar mo láimh dheas,go gcuire mé do naimhde faoi do chosa’?
45. Má thugann Dáibhí Tiarna air, conas a bheadh sé ina mhac aige?”
46. Agus níor fhéad aon duine focal de fhreagra a thabhairt air, agus ní raibh sé de dhánaíocht acu ón lá úd amach tuilleadh ceisteanna a chur air.