บท

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25
  26. 26
  27. 27
  28. 28
  29. 29
  30. 30
  31. 31
  32. 32
  33. 33
  34. 34
  35. 35
  36. 36
  37. 37
  38. 38
  39. 39
  40. 40
  41. 41
  42. 42
  43. 43
  44. 44
  45. 45
  46. 46
  47. 47
  48. 48
  49. 49
  50. 50
  51. 51
  52. 52
  53. 53
  54. 54
  55. 55
  56. 56
  57. 57
  58. 58
  59. 59
  60. 60
  61. 61
  62. 62
  63. 63
  64. 64
  65. 65
  66. 66
  67. 67
  68. 68
  69. 69
  70. 70
  71. 71
  72. 72
  73. 73
  74. 74
  75. 75
  76. 76
  77. 77
  78. 78
  79. 79
  80. 80
  81. 81
  82. 82
  83. 83
  84. 84
  85. 85
  86. 86
  87. 87
  88. 88
  89. 89
  90. 90
  91. 91
  92. 92
  93. 93
  94. 94
  95. 95
  96. 96
  97. 97
  98. 98
  99. 99
  100. 100
  101. 101
  102. 102
  103. 103
  104. 104
  105. 105
  106. 106
  107. 107
  108. 108
  109. 109
  110. 110
  111. 111
  112. 112
  113. 113
  114. 114
  115. 115
  116. 116
  117. 117
  118. 118
  119. 119
  120. 120
  121. 121
  122. 122
  123. 123
  124. 124
  125. 125
  126. 126
  127. 127
  128. 128
  129. 129
  130. 130
  131. 131
  132. 132
  133. 133
  134. 134
  135. 135
  136. 136
  137. 137
  138. 138
  139. 139
  140. 140
  141. 141
  142. 142
  143. 143
  144. 144
  145. 145
  146. 146
  147. 147
  148. 148
  149. 149
  150. 150

พันธสัญญาเดิม

พันธสัญญาใหม่

สดุดี 90 ฉบับ1971 (TH1971)

บรรพ 4

สภาว‌นิรันดร์​ของ​พระ‍เจ้า และ​ความ​อนิจ‌จัง​ของ​มนุษย์

คำ​อธิษ‌ฐาน​ของ​โม‌เสส คน​ของ​พระ‍เจ้า

1. ข้า‍แต่​องค์​พระ‍ผู้​เป็น‍เจ้า พระ‍องค์​ทรง​เป็น​ที่​อา‌ศัย​ของ​ข้า‍พระ‍องค์​ทั้ง‍หลายตลอด​ทุก​ชั่ว​ชาติ​พันธุ์

2. ก่อน​ที่​ภูเขา​ทั้ง‍หลาย​เกิด​ขึ้น​มาก่อน​ที่​พระ‍องค์​ทรง​ให้​กำ‌เนิด​แผ่น‍ดิน​โลก​และ​พิภพพระ‍องค์​ทรง​เป็น​พระ‍เจ้า​ตั้ง‍แต่​นิรันดร์​กาล​ถึง​นิรันดร์​กาล

3. พระ‍องค์​ทรง​ให้​มนุษย์​กลับ​เป็น​ผง​คลีและ​ตรัส​ว่า “ลูก​หลาน​ของ​มนุษย์​เอ๋ย จง​กลับ​เถิด”

4. เพราะ​พัน​ปี​ใน​สาย‍พระ‍เนตร​ของ​พระ‍องค์เป็น​เหมือน​วาน‍นี้​ซึ่ง​ผ่าน​ไป​แล้วหรือ​เหมือน​ยาม​เดียว​ใน​กลาง​คืน

5. พระ‍องค์​ทรง​กวาด​มนุษย์​ไป​เสีย เขา​เป็น​เหมือน​ความ​ฝันเหมือน​หญ้า​ที่​งอก​ขึ้น​ใหม่​ใน​เวลา‍เช้า

6. ใน​เวลา‍เช้า​มัน​ก็​บาน​ออก​และ​ขึ้น​ใหญ่ครั้น​เวลา‍เย็น​ก็​ร่วง‍โรย​และ​เหี่ยว​ไป

7. เพราะ​ข้า‍พระ‍องค์​ทั้ง‍หลาย​ถูก​ความ​กริ้ว​ของ​พระ‍องค์​ผลาญ​เสียข้า‍พระ‍องค์​ก็​เดือด‍ร้อน​เพราะ​พระ‍พิโรธ​ของ​พระ‍องค์

8. พระ‍องค์​ทรง​ตั้ง​ความ​ผิด‍บาป​ของ​ข้า‍พระ‍องค์​ไว้​ต่อ​พระ‍พักตร์​พระ‍องค์ทรง​ตั้ง​บาป​ลับๆ​ของ​ข้า‍พระ‍องค์​ไว้​ใน​สว่าง​แห่ง​พระ‍พักตร์​ของ​พระ‍องค์

9. วัน​ทั้ง‍ปวง​ของ​ข้า‍พระ‍องค์​ทั้ง‍หลาย​สิ้น​ไป​ใต้​พระ‍พิโรธ ของ​พระ‍องค์กำ‌หนด​ปี​ของ​ข้า‍พระ‍องค์​สิ้น​สุด​ลง​อย่าง​เสียง​ถอน​หาย​ใจ

10. กำ‌หนด​ปี​ของ​ข้า‍พระ‍องค์​คือ​เจ็ด‍สิบหรือ​สุด​แต่​เรื่อง​กำ‌ลัง ก็​ถึง​แปด​สิบแต่​ช่วง​ชีวิต​นั้น​มี​แต่​งาน​และ​ความ​ลำ‌บากไม่​ช้า​ก็​สูญ​ไป​และ​ข้า‍พระ‍องค์​ก็​จาก​ไป

11. ผู้​ใด​จะ​ทราบ​ถึง​ฤทธิ์​ความ​กริ้ว​ของ​พระ‍องค์และ​พระ‍พิโรธ​ของ​พระ‍องค์​ตาม​ความ​เกรง‍กลัว​พระ‍องค์

12. ขอ​พระ‍องค์​ทรง​สอน​ให้​นับ​วัน​ของ​ข้า‍พระ‍องค์เพื่อ​ข้า‍พระ‍องค์​ทั้ง‍หลาย​จะ​มี​จิต‍ใจ​ที่​มี​ปัญ‌ญา

13. ข้า‍แต่​พระ‍เจ้า ขอ​ทรง​หัน​มา​เถิด​พระ‍เจ้า‍ข้า หรือ​ยัง​อีก​นาน​เท่า‍ใดขอ​ทรง​มี​ความ​สง‌สาร​บรร‌ดา​ผู้​รับ‍ใช้​ของ​พระ‍องค์

14. ขอ​ทรง​ให้​ข้า‍พระ‍องค์​ทั้ง‍หลาย​อิ่ม​ใน​เวลา‍เช้า​ด้วย​ความ​รัก มั่น‍คง​ของ​พระ‍องค์เพื่อ​ข้า‍พระ‍องค์​ทั้ง‍หลาย​จะ​ได้​เปรม‍ปรีดิ์​และ​ยินดี​ตลอด วัน​เวลา​ของ​ข้า‍พระ‍องค์

15. ขอ​ทรง​ให้​ข้า‍พระ‍องค์​ทั้ง‍หลาย​ยิน​ดี​ให้​มาก​วัน เท่า‍กับ​ที่​พระ‍องค์​ได้​ทรง​ให้​ข้า‍พระ‍องค์​ทุกข์‍ยาก​นั้นและ​ให้​มาก​ปี​เท่า‍กับ​ที่​ข้า‍พระ‍องค์​ได้​ประ‌สบ​การ‍ร้าย

16. ขอ​ให้​พระ‍ราช‍กิจ​ของ​พระ‍องค์​ปรา‌กฏ​แก่​ผู้‍รับ‍ใช้​ของ​พระ‍องค์และ​ให้​ความ​รุ่ง‍โรจน์​ของ พระ‍องค์​ปรา‌กฏ​แก่​ลูก​หลาน​ของ​เขา

17. ขอ​ความ​โปรด‌ปราน​ของ​พระ‍เจ้า​ของ​ข้า‍พระ‍องค์​อยู่ เหนือ​ข้า‍พระ‍องค์​ทั้ง‍หลายขอ​ทรง​สถา‌ปนา​หัตถ‌กิจ​ของ​ข้า‍พระ‍องค์​เหนือ​ข้า‍พระ‍องค์พระ‍เจ้า‍ข้า ขอ​พระ‍องค์​ทรง​สถา‌ปนา​หัตถ‌กิจ​ของ ข้า​พระ‍องค์​ทั้ง‍หลาย