บท

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25
  26. 26
  27. 27
  28. 28
  29. 29
  30. 30
  31. 31
  32. 32
  33. 33
  34. 34
  35. 35
  36. 36
  37. 37
  38. 38
  39. 39
  40. 40
  41. 41
  42. 42
  43. 43
  44. 44
  45. 45
  46. 46
  47. 47
  48. 48
  49. 49
  50. 50
  51. 51
  52. 52
  53. 53
  54. 54
  55. 55
  56. 56
  57. 57
  58. 58
  59. 59
  60. 60
  61. 61
  62. 62
  63. 63
  64. 64
  65. 65
  66. 66
  67. 67
  68. 68
  69. 69
  70. 70
  71. 71
  72. 72
  73. 73
  74. 74
  75. 75
  76. 76
  77. 77
  78. 78
  79. 79
  80. 80
  81. 81
  82. 82
  83. 83
  84. 84
  85. 85
  86. 86
  87. 87
  88. 88
  89. 89
  90. 90
  91. 91
  92. 92
  93. 93
  94. 94
  95. 95
  96. 96
  97. 97
  98. 98
  99. 99
  100. 100
  101. 101
  102. 102
  103. 103
  104. 104
  105. 105
  106. 106
  107. 107
  108. 108
  109. 109
  110. 110
  111. 111
  112. 112
  113. 113
  114. 114
  115. 115
  116. 116
  117. 117
  118. 118
  119. 119
  120. 120
  121. 121
  122. 122
  123. 123
  124. 124
  125. 125
  126. 126
  127. 127
  128. 128
  129. 129
  130. 130
  131. 131
  132. 132
  133. 133
  134. 134
  135. 135
  136. 136
  137. 137
  138. 138
  139. 139
  140. 140
  141. 141
  142. 142
  143. 143
  144. 144
  145. 145
  146. 146
  147. 147
  148. 148
  149. 149
  150. 150

พันธสัญญาเดิม

พันธสัญญาใหม่

สดุดี 139 ฉบับ1971 (TH1971)

การ​สถิต​ทั่ว​และ​สัพ‌พัญญู​ของ​พระ‍เจ้า

ถึง​หัว‍หน้า​นัก‍ร้อง เพลง‍สดุดี ของ​ดา‌วิด

1. ข้า‍แต่​พระ‍เจ้า พระ‍องค์​ได้​ทรง​ตรวจ‍สอบ​ข้า‍พระ‍องค์และ​ทรง​รู้‍จัก​ข้า‍พระ‍องค์

2. เมื่อ​ข้า‍พระ‍องค์​นั่ง​ลง​และ​ลุก​ขึ้น พระ‍องค์​ทรง​ทราบพระ‍องค์​ทรง​ประ‌จักษ์​ใน​ความ​คิด​ของ​ข้า‍พระ‍องค์​ได้​แต่​ไกล

3. พระ‍องค์​ทรง​ค้น​วิถี​ของ​ข้า‍พระ‍องค์​และ​การ​นอน​ของ​ข้า‍พระ‍องค์และ​ทรง​คุ้น‍เคย​กับ​ทาง​ทั้ง‍สิ้น​ของ​ข้า‍พระ‍องค์

4. ข้า‍แต่​พระ‍เจ้า แม้​ก่อน​ที่​ลิ้น​ของ​ข้า‍พระ‍องค์​จะ​พูดพระ‍องค์​ก็​ทรง​ทราบ​ความ​เสีย​หมด​แล้ว

5. พระ‍องค์​ทรง​ล้อม​ข้า‍พระ‍องค์​อยู่​ทั้ง​ข้าง‍หลัง​และ​ข้าง‍หน้าและ​ทรง​วาง​พระ‍หัตถ์​บน​ข้า​พระ‍องค์

6. ความ​รู้​อย่าง‍นี้​อัศ‌จรรย์​เกิน​ข้า‍พระ‍องค์สูง​นัก ข้า‍พระ‍องค์​เอื้อม​ไม่​ถึง

7. ข้า‍พระ‍องค์​จะ​ไป​ไหน ให้​พ้น​พระ‍วิญ‌ญาณ​ของ​พระ‍องค์​ได้หรือ​ข้า‍พระ‍องค์​จะ​หนี​ไป​ไหน​ให้​พ้น​พระ‍พักตร์​ของ​พระ‍องค์

8. ถ้า​ข้า‍พระ‍องค์​ขึ้น​ไป​ยัง​สวรรค์ พระ‍องค์​ทรง​สถิต​ที่‍นั่นถ้า​ข้า‍พระ‍องค์​จะ​ทำ​ที่‍นอน​ไว้​ใน​แดน​ผู้‍ตาย พระ‍องค์​ทรง​สถิต​ที่‍นั่น

9. ถ้า​ข้า‍พระ‍องค์​จะ​ติด​ปีก​แสง‍อรุณและ​อา‌ศัย​อยู่​ที่​ส่วน​ของ​ทะเล​ไกล‍โพ้น

10. แม้​ถึง​ที่‍นั่น พระ‍หัตถ์​ของ​พระ‍องค์​จะ​นำ​ข้า‍พระ‍องค์และ​พระ‍หัตถ์‍ขวา​ของ​พระ‍องค์​จะ​ยึด​ข้า‍พระ‍องค์​ไว้

11. ถ้า​ข้า‍พระ‍องค์​จะ​ว่า “ขอ​เพียง​ความ​มืด จง​บัง​ข้า​ไว้และ​จง​ให้​ความ​สว่าง​รอบ​ข้า​เป็น​กลาง‍คืน”

12. สำ‌หรับ​พระ‍องค์ แม้​ความ​มืด​ก็​ไม่​มืดกลาง‍คืน​ก็​แจ้ง​อย่าง​กลาง‍วันความ​มืด​เป็น​อย่าง​ความ​สว่าง

13. เพราะ​พระ‍องค์​ทรง​ปั้น​ส่วน​ภาย‍ใน​ของ​ข้า‍พระ‍องค์พระ‍องค์​ทรง​ทอ​ข้า‍พระ‍องค์​เข้า​ด้วย​กัน ใน​ครรภ์​มารดา​ของ​ข้า‍พระ‍องค์

14. ข้า‍พระ‍องค์​โม‌ทนา​พระ‍คุณ พระ‍องค์​เพราะ​พระ‍องค์​ทรง​กระ‌ทำ ให้​ข้า‍พระ‍องค์​แปลก​ประ‌หลาด​อย่าง​น่า​กลัวพระ‍ราช‍กิจ​ของ​พระ‍องค์​อัศ​จรรย์พระ‍องค์​ทรง​ทราบ​ข้า‍พระ‍องค์​ดี

15. เมื่อ​ข้า‍พระ‍องค์​ถูก​สร้าง​อยู่​ใน​ที่​ลับลี้ประ‌ดิษฐ์​ขึ้น​มา ณ ภาย‍ใน​ที่‍ลึก​แห่ง​โลกโครง‍ร่าง​ของ​ข้า‍พระ‍องค์​ไม่​ปิด​บัง​ไว้​จาก​พระ‍องค์

16. พระ‍เนตร​ของ​พระ‍องค์​ทรง​เห็น​ส่วน​ประ‌กอบ​ของ​ข้า‍พระ‍องค์วัน​ทั้ง‍หลาย​ทุกๆ​วัน​ที่​กำ‌หนด​ให้​ข้า‍พระ‍องค์​นั้นก็​ทรง​จา‌รึก​ไว้​ใน​พระ‍ตำ‌รับ​ของ​พระ‍องค์เมื่อ​ครั้ง​ยัง​ไม่​เกิด​วัน​นั้น​เลย

17. ข้า‍แต่​พระ‍เจ้า พระ‍ดำริ​ของ พระ‍องค์​ประ‌เสริฐ​แก่​ข้า‍พระ‍องค์​จริงๆรวม​กัน​เข้า​ก็​ไพ‌ศาล​นัก‍หนา

18. ถ้า​ข้า‍พระ‍องค์​จะ​นับ​ก็​มาก‍กว่า​เม็ด​ทรายเมื่อ​ข้า‍พระ‍องค์​ตื่น​ขึ้น ข้า‍พระ‍องค์​ก็​จะ​ยัง​อยู่​กับ​พระ‍องค์

19. ข้า‍แต่​พระ‍เจ้า อยาก​ให้​พระ‍องค์​สัง‌หาร​คน‍ชั่ว​เสียและ​อยาก​ให้​คน​กระ‌หาย​เลือด​พราก​ไป​จาก​ข้า‍พระ‍องค์

20. คน​ที่​กล่าว​ต่อ‍ต้าน​พระ‍องค์​ด้วย​มุ่ง​ร้ายผู้​ซึ่ง​ยก​ตน​ขึ้น​ต่อ‍สู้​พระ‍องค์​เพื่อ​ความ​ชั่ว

21. ข้า‍แต่​พระ‍เจ้า ข้า‍พระ‍องค์​มิ‍ได้​เกลียด​ผู้​ที่​เกลียด พระ‍องค์​หรือและ​ข้า‍พระ‍องค์​มิ‍ได้​สะอิด‍สะเอียน​คน​เหล่า‍นั้น​ผู้​ลุก​ขึ้น ต่อ‍สู้​พระ‍องค์​ดอก​หรือ

22. ข้า‍พระ‍องค์​เกลียด​เขา​เข้า​กระ‌ดูก​ดำและ​นับ​เขา​เป็น​ศัตรู​ของ​ข้า‍พระ‍องค์

23. ข้า‍แต่​พระ‍เจ้า ขอ​ทรง​ค้น‍ดู​ข้า‍พระ‍องค์​และ​ทรง​ทราบ จิต‍ใจ​ของ​ข้า‍พระ‍องค์ขอ​ทรง​ลอง​ข้า‍พระ‍องค์​และ​ทรง​ทราบ​ความ​คิด​ของ​ข้า​พระ‍องค์

24. และ​ทอด‍พระ‍เนตร​ว่า​มี​ทาง​ชั่ว​ใดๆ ใน​ข้า‍พระ‍องค์​หรือ​ไม่และ​ขอ​ทรง​นำ​ข้า‍พระ‍องค์​ไป​ใน​มรร‌คา​นิรันดร์