1. ข้าแต่พระเจ้า พระเจ้าแห่งความรอดของข้าพระองค์เมื่อข้าพระองค์ร้องทูลต่อพระองค์ในกลางคืน
2. ขอคำอธิษฐานของข้าพระองค์มาจำเพาะเบื้อง พระพักตร์ของพระองค์ขอทรงเงี่ยพระกรรณฟังคำร้องทูลของข้าพระองค์
3. เพราะจิตใจของข้าพระองค์ลำบากเต็มทีและชีวิตของข้าพระองค์เข้าใกล้แดนผู้ตาย
4. เขานับข้าพระองค์ในบรรดาผู้ที่ลงไปยังปากแดนข้าพระองค์เป็นเหมือนชายที่ไม่มีกำลัง
5. เหมือนคนที่เขาทิ้งไว้ท่ามกลางคนตายเหมือนคนถูกฆ่าที่นอนอยู่ในหลุมศพที่พระองค์มิได้ทรงระลึกถึงอีกเพราะเขาทั้งหลายถูกพรากเสียจากพระหัตถ์ของพระองค์
6. พระองค์ทรงใส่ข้าพระองค์ไว้ในส่วนลึกของปากแดนผู้ตายในแดนที่มืดและลึก
7. พระพิโรธของพระองค์หนักอยู่บนข้าพระองค์และพระองค์ทรงทับถมข้าพระองค์ด้วยคลื่น ทั้งสิ้นของพระองค์
8. พระองค์ทรงให้เพื่อนของข้าพระองค์เหินห่าง จากข้าพระองค์พระองค์ทรงกระทำให้ข้าพระองค์เป็นที่น่า สยดสยองของเขาทั้งหลายข้าพระองค์ถูกขัง ข้าพระองค์จึงออกไปไม่ได้
9. นัยน์ตาของข้าพระองค์มัวไปเพราะความทุกข์ข้าแต่พระเจ้า ข้าพระองค์ร้องทูลพระองค์ทุกวันข้าพระองค์ชูมือขึ้นต่อพระองค์
10. พระองค์ทรงกระทำการอัศจรรย์เพื่อคนตายหรือชาวแดนผู้ตายลุกขึ้นสรรเสริญพระองค์ได้หรือ
11. เขาประกาศความรักมั่นคงของพระองค์ในหลุมศพหรือหรือประกาศความสัตย์สุจริตในแดนพินาศหรือ
12. ในความมืดเขารู้จักการอัศจรรย์ของพระองค์หรือในแผ่นดินแห่งความหลงลืมเขารู้จักการช่วยกู้ของพระองค์หรือ
13. ข้าแต่พระเจ้า แต่ข้าพระองค์ร้องทูลต่อพระองค์ในเวลาเช้าคำอธิษฐานของข้าพระองค์ขึ้นไปหาพระองค์
14. ข้าแต่พระเจ้า ไฉนพระองค์ทรงเหวี่ยงข้าพระองค์ออกไปเสียไฉนพระองค์ทรงซ่อนพระพักตร์เสียจากข้าพระองค์
15. ตั้งแต่เป็นอนุชนมา ข้าพระองค์ทุกข์ยากและใกล้ความตายข้าพระองค์ทนต่อความสยดสยองของพระองค์ ข้าพระองค์ อเนจอนาถ
16. พระพิโรธของพระองค์ กวาดไปเหนือข้าพระองค์สิ่งที่น่ากลัวจากพระองค์ทำลายข้าพระองค์
17. มันล้อมข้าพระองค์ไว้รอบวันยังค่ำอย่างน้ำท่วมมันท่วมข้าพระองค์มิด
18. พระองค์ทรงให้คนรักและสหายห่างเหินจากข้าพระองค์พวกเพื่อนของข้าพระองค์อยู่ในความมืด