บท

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25
  26. 26
  27. 27
  28. 28
  29. 29
  30. 30
  31. 31
  32. 32
  33. 33
  34. 34
  35. 35
  36. 36
  37. 37
  38. 38
  39. 39
  40. 40
  41. 41
  42. 42
  43. 43
  44. 44
  45. 45
  46. 46
  47. 47
  48. 48
  49. 49
  50. 50
  51. 51
  52. 52
  53. 53
  54. 54
  55. 55
  56. 56
  57. 57
  58. 58
  59. 59
  60. 60
  61. 61
  62. 62
  63. 63
  64. 64
  65. 65
  66. 66
  67. 67
  68. 68
  69. 69
  70. 70
  71. 71
  72. 72
  73. 73
  74. 74
  75. 75
  76. 76
  77. 77
  78. 78
  79. 79
  80. 80
  81. 81
  82. 82
  83. 83
  84. 84
  85. 85
  86. 86
  87. 87
  88. 88
  89. 89
  90. 90
  91. 91
  92. 92
  93. 93
  94. 94
  95. 95
  96. 96
  97. 97
  98. 98
  99. 99
  100. 100
  101. 101
  102. 102
  103. 103
  104. 104
  105. 105
  106. 106
  107. 107
  108. 108
  109. 109
  110. 110
  111. 111
  112. 112
  113. 113
  114. 114
  115. 115
  116. 116
  117. 117
  118. 118
  119. 119
  120. 120
  121. 121
  122. 122
  123. 123
  124. 124
  125. 125
  126. 126
  127. 127
  128. 128
  129. 129
  130. 130
  131. 131
  132. 132
  133. 133
  134. 134
  135. 135
  136. 136
  137. 137
  138. 138
  139. 139
  140. 140
  141. 141
  142. 142
  143. 143
  144. 144
  145. 145
  146. 146
  147. 147
  148. 148
  149. 149
  150. 150

พันธสัญญาเดิม

พันธสัญญาใหม่

สดุดี 77 ฉบับ1971 (TH1971)

ความ​ปลอบ‍ใจ​อัน​ได้​จาก​การ‍รำ‌ลึก​ถึง พระ‍ราช‍กิจ​อัน​ยิ่ง‍ใหญ่​ของ​พระ‍เจ้า

ถึง​หัว‍หน้า​นัก‍ร้อง ทำ‌นอง​เย‌ดู‌ธูน เพลง‍สดุดี​ของ​อา‌สาฟ

1. ข้าพ‌เจ้า​ร้อง‍ทูล​พระ‍เจ้าทูล​ต่อ​พระ‍เจ้า เพื่อ​พระ‍องค์​จะ​ทรง​ฟัง​ข้าพ‌เจ้า

2. ใน​วัน​ยาก‍ลำ‌บาก​ของ​ข้าพ‌เจ้า ข้าพ‌เจ้า แสวง​องค์‍พระ‍ผู้‍เป็น‍เจ้าใน​กลาง‍คืน​มือ​ข้าพ‌เจ้า​เหยียด​ไม่​หยุดจิต‍ใจ​ของ​ข้าพ‌เจ้า​ไม่‍รับ​คำ‍เล้า‍โลม

3. ข้าพ‌เจ้า​คิด‍ถึง​พระ‍เจ้า ข้าพ‌เจ้า​ก็​ครวญ‍ครางข้าพ‌เจ้า​ตรึก‍ตรอง จิต‍ใจ​ของ​ข้าพ‌เจ้า​ก็​อ่อน‍ระอา​ไป

4. พระ‍องค์​ทรง​จับ​หนัง‍ตา​ของ​ข้าพ‌เจ้า​ไว้​ไม่‍ให้​ปิดข้าพ‌เจ้า​ทุกข์​มาก​จน​พูด​ไม่‍ออก

5. ข้าพ‌เจ้า​พิจาร‌ณา​ถึง​สมัย​ก่อนข้าพ‌เจ้า​จำ​ปี​ที่​นม‍นาน​มา​แล้ว​ได้

6. ข้าพ‌เจ้า​ภาว‌นา​ใน​ใจ​ของ​ข้าพ‌เจ้า​ใน​กลาง‍คืนข้าพ‌เจ้า​ตรึก‍ตรอง​และ​วิญ‌ญาณ‍จิต​ของ​ข้าพ‌เจ้า​ก็​เสาะ‍หา

7. “องค์‍พระ‍ผู้‍เป็น‍เจ้า​จะ​ทรง​ทอด‍ทิ้ง​เป็น​นิตย์และ​จะ​ไม่‍เคย​พอ‍พระ‍ทัย​อีก​หรือ

8. ความ​รัก​มั่น‍คง​ของ​พระ‍องค์​จะ​ระ‌งับ​อยู่​เป็น​นิตย์​หรือพระ‍สัญ‌ญา​ของ​พระ‍องค์​สิ้น‍สุด​ตลอด​ทุก​ชั่ว​ชาติ​พันธุ์​หรือ

9. พระ‍เจ้า​ทรง​ลืม​ที่​จะ​ทรง​พระ‍กรุ‌ณา​หรือเพราะ​พระ‍พิโรธ พระ‍องค์​จึง​ทรง​ปิด​ความ​สัง‌เวช​เสีย​หรือ”

10. และ​ข้าพ‌เจ้า​ว่า “ที่​พระ‍หัตถ์‍ขวา​ของ​พระ‍องค์​ผู้​สูง‍สุด​เปลี่ยน​ไปนั่น‍แหละ​เป็น​ความ​ทุกข์​ของ​ข้าพ‌เจ้า”

11. ข้าพ‌เจ้า​จะ​ระลึก​ถึง​พระ‍ราช‍กิจ​ทั้ง‍ปวง​ของ​พระ‍เจ้าพระ‍เจ้า‍ข้า ข้า‍พระ‍องค์​จะ​จด‍จำ​บรร‌ดา​การ‍อัศ‌จรรย์​ของ​พระ‍องค์​ใน​สมัย​ก่อนๆ

12. ข้า‍พระ‍องค์​จะ​ตรึก‍ตรอง​ถึง​พระ‍ราช‍กิจ​ทั้ง‍สิ้น ของ​พระ‍องค์และ​รำ‌พึง​ถึง​พระ‍ราช‍กิจ​อัน​ทรง​ฤทธิ์​ของ​พระ‍องค์

13. ข้า‍แต่​พระ‍เจ้า วิธี‍การ​ของ​พระ‍องค์​บริ‌สุทธิ์พระ‍องค์​ใด​จะ​ยิ่ง‍ใหญ่​อย่าง​พระ‍เจ้า​ของ​เรา

14. พระ‍องค์​คือ​พระ‍เจ้า​ผู้​ทรง​กระ‌ทำ​การ‍อัศ‌จรรย์ผู้​ทรง​สำ‌แดง​ฤท‌ธา‌นุ‌ภาพ​ของ​พระ‍องค์​ท่าม‍กลาง ชน‍ชาติ​ทั้ง‍หลาย

15. พระ‍องค์​ได้​ทรง​ไถ่​ประ‌ชา‍กร ของ​พระ‍องค์​ด้วย​พระ‍กร​ของ​พระ‍องค์คือ​เชื้อ‍สาย​ของ​ยา‌โคบ และ​โย‌เซฟ

16. ข้า‍แต่​พระ‍เจ้า เมื่อ​น้ำ​เห็น​พระ‍องค์น้ำ​เห็น​พระ‍องค์ มัน​ก็​เกรง‍กลัวแน่​ที‍เดียว ที่​ลึก​ก็​สั่น‍สะท้าน

17. เมฆ​เท​น้ำ​ลง​มาท้อง‍ฟ้า​ก็​คะนอง​เสียงลูก‍ธนู​ของ​พระ‍องค์​ก็​ปลิว​ไป​ปลิว​มา

18. ฟ้า‍ผ่า​ของ​พระ‍องค์​มี​เสียง​อยู่​ใน​ลม‍บ้า‍หมูฟ้า‍แลบ​ทำ​ให้​พิภพ​สว่างแผ่น‍ดิน​โลก​ก็​สั่น‍สะเทือน​และ​หวั่น‍ไหว

19. พระ‍มรรคา​ของ​พระ‍องค์​อยู่​ใน​ทะเลพระ‍วิถี​ของ​พระ‍องค์​อยู่​ใน​น้ำ​มหึ‌มา​ทั้ง‍หลายถึง​กระ‌นั้น​รอย‍พระ‍บาท​ของ​พระ‍องค์​ก็​ไม่‍มี​ใคร​รู้

20. พระ‍องค์​ทรง​นำ​ประ‌ชา‍กร​ของ​พระ‍องค์โดย​มือ​ของ​โม‌เสส​และ​อา‌โรน​เหมือน​ฝูง​แพะ​แกะ