1. เหตุใดบรรดาประชาชาติจึงคิดกบฏทำไมชนชาติทั้งหลายปองร้ายกันเปล่าๆ
2. บรรดากษัตริย์แห่งแผ่นดินโลกตั้งตนเองขึ้นและนักปกครองปรึกษากันต่อสู้พระเจ้าและผู้รับการเจิมของพระองค์ กล่าวว่า
3. “ให้เราระเบิดสายแอกให้ขาดสะบั้นและขจัดบังเหียนของเขาให้พ้นจากเรา”
4. พระองค์ผู้ประทับในสวรรค์ ทรงพระสรวลพระเจ้าทรงเย้ยหยันเขาเหล่านั้น
5. แล้วพระองค์ตรัสกับเขาทั้งหลายด้วยพระพิโรธและกระทำให้เขาสยดสยองด้วยความกริ้วของพระองค์ ตรัสว่า
6. “เราได้ตั้งกษัตริย์ของเราไว้แล้วบนศิโยน ภูเขาศักดิ์สิทธิ์ของเรา”
7. ข้าพเจ้าจะบอกถึงพระดำรัสของพระเจ้าพระองค์รับสั่งกับข้าพเจ้าว่า “เจ้าเป็นบุตรของเรา วันนี้เราได้ให้กำเนิดแก่เจ้าแล้ว
8. จงขอจากเราเถิด และเราจะมอบบรรดาประชาชาติให้เป็นมรดกของเจ้าตลอดทั้งแผ่นดินโลกให้เป็นกรรมสิทธิ์ของเจ้า
9. เจ้าจะตีเขาให้แตกด้วยกระบองเหล็กและฟาดให้แหลกเป็นชิ้นๆ ดุจภาชนะของช่างปั้นหม้อ”
10. เพราะฉะนั้น ข้าแต่กษัตริย์ทั้งหลาย จงฉลาดเถิดข้าแต่นักปกครองแห่งแผ่นดินโลก จงรับคำเตือนเถิด
11. จงปรนนิบัติพระเจ้าด้วยความยำเกรงและจงเกษมเปรมปรีดิ์จนเนื้อเต้น
12. จงนมัสการพระองค์ด้วยใจจริงเกลือกว่าพระองค์จะทรงพระพิโรธและเจ้าต้องพินาศจากทางนั้นเพราะพระพิโรธของพระองค์นั้นจุดให้ลุกได้รวดเร็วความสุขเป็นของคนทั้งหลายผู้เข้ามาลี้ภัยในพระองค์