1. จงโมทนาขอบพระคุณพระเจ้า จงร้องทูลออกพระนามพระองค์จงให้บรรดาพระราชกิจของพระองค์แจ้งแก่ชนชาติทั้งหลาย
2. จงร้องเพลงถวายพระองค์ ร้องเพลงสดุดีถวายพระองค์จงเล่าถึงการอัศจรรย์ทั้งสิ้นของพระองค์
3. จงอวดพระนามบริสุทธิ์ของพระองค์ให้จิตใจของบรรดาผู้แสวงหาพระเจ้าเปรมปรีดิ์
4. จงแสวงหาพระเจ้า และพระกำลังของพระองค์แสวงพระพักตร์ของพระองค์เรื่อยไป
5. จงระลึกถึงการอัศจรรย์ซึ่งพระองค์ทรงกระทำการมหัศจรรย์และคำพิพากษาแห่งพระโอษฐ์ของพระองค์
6. นะ พงศ์พันธุ์ของอับราฮัม ผู้รับใช้ของพระองค์เชื้อสายของยาโคบ ผู้เลือกสรรของพระองค์
7. พระองค์คือพระเจ้าของเราคำพิพากษาของพระองค์อยู่ทั่วไปในแผ่นดินโลก
8. พระองค์ทรงจดจำพันธสัญญาของพระองค์อยู่เป็นนิตย์คือพระวจนะที่พระองค์ทรงพระบัญชาไว้ตลอดชั่ว หนึ่งพันชาติพันธุ์
9. คือพันธสัญญาซึ่งพระองค์ทรงกระทำไว้กับ อับราฮัมพระสัญญาซึ่งทรงปฏิญาณไว้กับอิสอัค
10. ซึ่งพระองค์ทรงยืนยันอีกกับยาโคบให้เป็นกฎเกณฑ์แก่อิสราเอล ให้เป็นพันธสัญญานิรันดร์
11. ว่า “เราจะให้แผ่นดินคานาอันแก่เจ้า”เป็นส่วนมรดกของเจ้าทั้งหลาย
12. เมื่อเขายังมีคนจำนวนน้อยจำนวนน้อยจริง ยังเป็นแต่คนอาศัยอยู่ในนั้น
13. พเนจรไปจากประชาชาตินี้ถึงประชาชาตินั้นจากราชอาณาจักรนี้ถึงอีกชนชาติหนึ่ง
14. พระองค์มิได้ทรงยอมให้ผู้ใดบีบบังคับเขาพระองค์ทรงขนาบพระราชาหลายองค์ด้วยเห็นแก่เขา
15. ว่า “อย่าแตะต้องบรรดาผู้ที่เราเจิมไว้อย่าทำอันตรายแก่ผู้เผยพระวจนะทั้งหลายของ เรา”
16. เมื่อพระองค์ทรงเรียกการกันดารอาหาร ให้เกิดขึ้นที่แผ่นดินและทรงทำลายอาหารที่บำรุงชีวิตเสีย สิ้น
17. พระองค์ทรงใช้ชายคนหนึ่งไปข้างหน้าเขาโยเซฟ ถูกขายไปเป็นทาส
18. เท้าของเขาเจ็บช้ำด้วยตรวนคอของเขาเข้าอยู่ในปลอกเหล็ก
19. จนกว่าสิ่งที่เขาบอกได้บังเกิดขึ้นจริงพระวจนะของพระเจ้าทดสอบเขา
20. พระราชาก็ทรงใช้ให้ไปปล่อยตัวเขาผู้ปกครองของชนชาติทั้งหลายได้ปล่อยเขาเป็น อิสระ
21. พระราชาทรงตั้งเขาให้เป็นเจ้านายเหนือวังของพระองค์เป็นผู้ปกครองกรรมสิทธิ์ของพระองค์
22. ให้สอนเจ้านายของพระองค์ตามชอบใจและสอนสติปัญญาแก่ผู้อาวุโสของพระองค์
23. แล้วอิสราเอลได้มาที่อียิปต์ยาโคบได้อาศัยอยู่ในแผ่นดินของฮาม
24. และพระเจ้าทรงกระทำให้ประชากรของ พระองค์มีลูกดกและทรงกระทำให้เขาแข็งแรงกว่าคู่อริของเขา
25. พระองค์ทรงหันใจเขาเหล่านั้นให้เกลียดประชากร ของพระองค์ให้ใช้กลอุบายแก่ผู้รับใช้ของพระองค์
26. พระองค์ทรงใช้โมเสสผู้รับใช้ของพระองค์และอาโรนผู้ที่พระองค์ทรงเลือกไว้
27. เขาทั้งสองกระทำหมายสำคัญท่ามกลางเขาทั้งหลายทำการอัศจรรย์ในแผ่นดินของฮาม
28. พระองค์ทรงใช้ความมืดมา กระทำให้แผ่นดินมืดเขาทั้งหลายมิได้กบฏต่อพระวจนะของพระองค์
29. พระองค์ทรงกระทำให้น้ำกลายเป็นเลือดและให้ปลาของเขาตาย
30. กบแห่กันมาที่แผ่นดินของเขาแม้ห้องในของพระราชาของเขาก็มี
31. พระองค์ตรัส และฝูงเหลือบก็มาและริ้นมีไปทั่วในแผ่นดินของเขา
32. พระองค์ประทานลูกเห็บแก่เขาแทนฝนและฟ้าผ่าทั่วแผ่นดินของเขา
33. พระองค์ทรงนาบเถาองุ่น และต้นมะเดื่อเทศของเขาและทรงฟาดต้นไม้ในประเทศของเขาให้หัก
34. พระองค์ตรัส และตั๊กแตนวัยบินก็มาและตั๊กแตนวัยกระโดดมานับไม่ถ้วน
35. มากินพืชในแผ่นดินของเขาหมดและกินผลแห่งดินของเขาสิ้น
36. พระองค์ทรงสังหารลูกหัวปีในแผ่นดินของเขาคือผลแรกแห่งกำลังของเขา
37. แล้วพระองค์ทรงนำอิสราเอลออกไป พร้อมกับเงินและทองคำและไม่มีสักคนหนึ่งในเผ่าของพระองค์สะดุด
38. เมื่อเขาพรากจากไป อียิปต์ก็ยินดีเพราะความครั่นคร้ามต่ออิสราเอลได้ตกอยู่บนเขา
39. พระองค์ทรงกางเมฆเป็นเครื่องกำบังและไฟให้ความสว่างเวลากลางคืน
40. เขาทั้งหลายร้องขอ และพระองค์ทรงนำนกคุ่มมาและประทานอาหารจากฟ้าให้เขาอย่างอุดม
41. พระองค์ทรงเปิดหิน และน้ำก็ไหลออกมามันไหลไปเป็นแม่น้ำในที่แห้งแล้ง
42. เพราะพระองค์ทรงระลึกถึงสัญญาบริสุทธิ์ของพระองค์และอับราฮัมผู้รับใช้ของพระองค์
43. พระองค์จึงทรงนำประชากรของพระองค์ ออกมาด้วยความชื่นบานทรงนำผู้ที่เลือกสรรไว้นั้นด้วยการร้องเพลง
44. และพระองค์ประทานแผ่นดินของบรรดา ประชาชาติให้แก่เขาและเขาได้ผลงานของชาติทั้งหลายเป็นกรรมสิทธิ์
45. เพื่อเขาจะรักษากฎเกณฑ์ของพระองค์และถือปฏิบัติพระธรรมของพระองค์จงสรรเสริญพระเจ้าเถิด