1. «Mbretëria e qiejve është si i zoti i shtëpisë, që doli në mëngjes herët për të gjetur punëtorë për vreshtin e vet.
2. Pasi u mor vesh me punëtorët që t’i paguante për një denar në ditë, i dërgoi në vreshtin e vet.
3. Kur doli rreth orës nëntë, pa disa të tjerë që po rrinin pa punë te tregu
4. dhe u tha: “Shkoni edhe ju në vresht dhe do t’ju jap aq sa është e drejtë.”
5. Dhe ata shkuan.Ai doli përsëri rreth orës dymbëdhjetë dhe rreth orës tre.
6. Doli edhe rreth orës pesë, gjeti të tjerë që po rrinin dhe u tha: “Përse rrini kot këtu gjithë ditën?”.
7. Ata i thanë: “Sepse askush nuk na ka marrë në punë.” Ai u tha: “Shkoni edhe ju në vresht.”
8. Kur erdhi mbrëmja, i zoti i vreshtit i tha nëpunësit të tij: “Thirri punëtorët dhe jepu shpërblimin, duke filluar nga i fundit e deri tek i pari.”
9. Kur erdhën ata që kishte thirrur rreth orës pesë, secili prej tyre mori nga një denar.
10. Kur erdhën të parët, mendonin se do të merrnin më shumë, por edhe secili prej tyre mori nga një denar.
11. Kur e morën, iu ankuan të zotit të shtëpisë
12. dhe i thanë: “Këta të fundit punuan vetëm një orë dhe i pagove aq sa ne që kemi duruar mundin e ditës dhe të nxehtin.”
13. Por ai iu përgjigj njërit prej tyre: “Mik, nuk po të bëj padrejtësi. A nuk u morëm vesh për një denar?
14. Merr atë që të takon e shko. Unë do t’i jap këtij të fundit sa ty.
15. A nuk më lejohet mua të bëj çfarë dua me gjënë time? Apo ke zili që jam i mirë?”.
16. Kështu, të fundit do të jenë të parët dhe të parët do të jenë të fundit».
17. Kur po shkonte në Jerusalem, Jezui mori mënjanë dymbëdhjetë dishepujt dhe gjatë rrugës u tha:
18. «Ja, ne po shkojmë në Jerusalem dhe Biri i njeriut do t’u dorëzohet kryepriftërinjve dhe skribëve. Ata do ta dënojnë me vdekje,
19. do t’ua dorëzojnë paganëve që ta tallin, ta fshikullojnë dhe ta kryqëzojnë, por ditën e tretë ai do të ngjallet».
20. Atëherë erdhi te Jezui nëna e bijve të Zebedeut bashkë me djemtë e saj, i ra në gjunjë dhe i kërkoi diçka.
21. Jezui i tha: «Çfarë dëshiron?». Ajo i tha: «Urdhëro që këta dy djemtë e mi të ulen njëri në të djathtën dhe tjetri në të majtën tënde, në mbretërinë tënde».
22. Por Jezui iu përgjigj: «Ju nuk dini çfarë kërkoni. A mund ta pini ju kupën që do të pi unë?».Ata iu përgjigjën: «Mundemi».
23. Jezui u tha: «Kupën time do ta pini, por që të uleni në të djathtën dhe në të majtën time nuk më takon mua ta vendos, sepse vendet u takojnë atyre që ua ka bërë gati Ati im».
24. Kur e dëgjuan këtë gjë, dhjetë të tjerët u zemëruan me dy vëllezërit.
25. Por Jezui i thirri pranë vetes dhe u tha:«Ju e dini se krerët e paganëve sundojnë mbi ta dhe të mëdhenjtë e tyre ushtrojnë pushtet mbi ta.
26. Me ju nuk duhet të ndodhë kështu, por nëse dikush nga ju dëshiron të bëhet i madh, le të bëhet shërbëtori juaj
27. dhe nëse dikush dëshiron të jetë i pari, le të jetë shërbëtori juaj,
28. sikurse edhe Biri i njeriut nuk erdhi që t’i shërbejnë, por erdhi për të shërbyer e për të dhënë jetën e vet si shpengim për shumë njerëz».
29. Kur po dilnin nga Jerikoja, Jezuin po e ndiqte një turmë e madhe.
30. Dy të verbër që rrinin ulur në anë të rrugës, kur dëgjuan se po kalonte Jezui, bërtitën: «Ki mëshirë për ne, o Zot, Biri i Davidit!».
31. Turma i qortoi që të heshtnin, por ata bërtitën edhe më fort: «Ki mëshirë për ne, o Zot, Biri i Davidit!».
32. Jezui ndaloi, i thirri e u tha: «Çfarë doni të bëj për ju?».
33. Ata i thanë: «Zot, duam të na hapen sytë!».
34. Jezui ndjeu dhembshuri për ta e u preku sytë. Atyre iu kthye menjëherë shikimi dhe shkuan pas tij.