1. Po atë ditë Jezui doli nga shtëpia dhe u ul në breg të liqenit.
2. Turma të mëdha u mblodhën pranë tij. Ai hipi në një varkë dhe u ul, ndërsa e tërë turma qëndronte në breg.
3. Jezui u tregoi shumë gjëra me shëmbëlltyra dhe u tha:«Një mbjellës doli për të mbjellë.
4. Ndërsa po mbillte, disa fara ranë në rrugë dhe erdhën zogjtë e i hëngrën.
5. Disa fara të tjera ranë në gurishtë, ku nuk kishte shumë dhe. Ato mbinë menjëherë, sepse dheu nuk ishte i thellë,
6. por u vyshkën kur doli dielli dhe ngaqë nuk kishin rrënjë, u thanë.
7. Disa fara të tjera ranë ndër ferra dhe ferrat u rritën e ua zunë frymën.
8. Fara të tjera ranë në tokë të mirë dhe dhanë fryt, disa njëqindfish, disa gjashtëdhjetë e disa tridhjetë.
9. Kush ka veshë le të dëgjojë».
10. Pastaj erdhën dishepujt dhe i thanë: «Përse u flet me shëmbëlltyra?».
11. Jezui u përgjigj:«Juve ju janë bërë të njohura të fshehtat e mbretërisë së qiejve, ndërsa atyre jo.
12. Atij që ka, do t’i jepet edhe më shumë e do të ketë me tepri, por atij që nuk ka, do t’i merret edhe ajo që ka.
13. Atyre u flas me shëmbëlltyra, sepse megjithëse shikojnë, nuk shohin dhe megjithëse dëgjojnë, nuk marrin vesh e as kuptojnë.
14. Te këta plotësohet profecia e Isaisë që thotë: do të dëgjoni, por s’do të kuptoni, do të shikoni, por s’do të shihni.
15. Sepse zemra e këtij populli është mpirë, veshët e tyre dëgjojnë me vështirësi dhe sytë i kanë të mbyllur, që të mos shohin me sy, të mos dëgjojnë me veshë, të mos kuptojnë me zemër dhe që të mos kthehen tek unë për t’i shëruar.
16. Por lum sytë tuaj që shohin dhe veshët tuaj që dëgjojnë.
17. Me të vërtetë po ju them se shumë profetë dhe njerëz të drejtë kanë dëshiruar të shohin çfarë po shihni ju e nuk i panë, të dëgjonin çfarë po dëgjoni ju e nuk i dëgjuan.»
18. «Ju e dëgjuat shëmbëlltyrën e mbjellësit.
19. Kur dikush e dëgjon fjalën e mbretërisë dhe nuk e kupton, vjen i ligu dhe i rrëmben atë që është mbjellë në zemrën e tij. Ky njeri është fara që u mboll në rrugë.
20. Ajo që u mboll në gurishtë është ai njeri që e dëgjon fjalën dhe e pranon menjëherë plot gëzim,
21. por nuk ka rrënjë në vetvete dhe është i përkohshëm, kështu që kur vjen mundimi apo përndjekja për shkak të fjalës së Perëndisë, menjëherë humbet besimin.
22. Ajo që u mboll mes ferrash është ai njeri që e dëgjon fjalën, por shqetësimet e kësaj jete dhe joshja e pasurisë ia zënë frymën fjalës dhe e bëjnë të pafrytshme.
23. Ajo që u mboll në tokë të mirë, është ai njeri që e dëgjon fjalën dhe e kupton. Ai jep fryt dhe prodhon njëri njëqindfish, tjetri gjashtëdhjetë e tjetri tridhjetë».
24. Pastaj u tregoi një shëmbëlltyrë tjetër:«Mbretëria e qiejve i ngjan një njeriu që mbolli farën e mirë në fushën e vet,
25. por ndërsa njerëzit po flinin, erdhi armiku i tij dhe mbolli egjër në mes të grurit e u largua.
26. Kështu, kur bimët u rritën e dhanë fryt, atëherë u duk edhe egjra.
27. Shërbëtorët e të zotit të shtëpisë erdhën e i thanë: “Zotëri, a nuk mbolle farë të mirë në fushën tënde? Nga na doli egjra?”.
28. Ai u tha: “Këtë e ka bërë armiku.”Shërbëtorët i thanë: “A do që të shkojmë e ta mbledhim?”.
29. Por ai u tha: “Jo, sepse duke mbledhur egjrën, bashkë me të mund të shkulni edhe grurin.
30. Le të rriten të dyja bashkë deri në të korra dhe kur të vijë koha e të korrave, do t’u them korrësve: korrni më parë egjrën, lidheni në tufëza për t’i djegur, ndërsa grurin mblidheni në grunar”».
31. Pastaj Jezui u tregoi një shëmbëlltyrë tjetër:«Mbretëria e qiejve ngjan me një farë sinapi që një njeri e mori dhe e mbolli në arën e vet.
32. Ajo është më e vogla ndër të gjitha farërat, por pasi rritet, është më e madhja ndër barishtet dhe bëhet pemë, saqë zogjtë e qiellit vijnë e bëjnë fole në degët e saj».
33. U tregoi edhe një shëmbëlltyrë tjetër:«Mbretëria e qiejve ngjan me tharmin që e mori një grua dhe e përzjeu me tri masa mielli, derisa u mbrujt i gjithë brumi».
34. Jezui ua tha turmave të gjitha këto gjëra me shëmbëlltyra dhe nuk u fliste pa shëmbëlltyra,
35. që të përmbushet çfarë është thënë përmes profetit: Do të flas me shëmbëlltyra, do të tregoj çfarë ishte e fshehur që nga fillimi i botës.
36. Pastaj Jezui i la turmat dhe shkoi në një shtëpi. Dishepujt erdhën tek ai dhe i thanë: «Na e shpjego shëmbëlltyrën e egjrës në arë».
37. Ai u përgjigj:«Ai që mbjell farën e mirë është Biri i njeriut,
38. ara është bota dhe farat e mira janë bijtë e mbretërisë, ndërsa egjra janë bijtë e të ligut.
39. Armiku që i ka mbjellë është djalli. Të korrat janë fundi i botës, ndërsa korrësit janë engjëjt.
40. Ashtu siç mblidhet dhe digjet me zjarr egjra, kështu do të ndodhë në fundin e botës.
41. Biri i njeriut do të dërgojë engjëjt e tij dhe ata do të mbledhin e do të hedhin jashtë mbretërisë gjithçka që shtyn në mëkat dhe të gjithë ata që shkelin ligjin e Moisiut,
42. dhe do t’i hedhë në furrën e zjarrit. Atje do të ketë vajtim e kërcëllimë dhëmbësh.
43. Pastaj të drejtët do të shkëlqejnë si dielli në mbretërinë e Atit të tyre. Kush ka veshë, le të dëgjojë.»
44. «Mbretëria e qiejve ngjan me një thesar të fshehur në një arë. Një njeri, pasi e gjeti, e mbuloi dhe plot gëzim shkoi e shiti gjithçka që kishte dhe e bleu atë arë.
45. Mbretëria e qiejve ngjan edhe me një tregtar që kërkon margaritarë të mirë,
46. i cili, pasi gjeti një margaritar me vlerë të madhe, shkoi e shiti gjithçka që kishte dhe e bleu.
47. Mbretëria e qiejve ngjan edhe me një rrjetë që është hedhur në liqen dhe ka mbledhur peshq të çdo lloji.
48. Kur u mbush plot, e nxorën në breg, u ulën dhe i mblodhën peshqit e mirë në enë dhe të këqijtë i hodhën përjashta.
49. Kështu do të ndodhë në fundin e botës. Engjëjt do të dalin e do të ndajnë të këqijtë nga të drejtët,
50. e do t’i hedhin në furrën e zjarrit. Atje do të ketë vajtim e kërcëllimë dhëmbësh.»
51. «A i kuptuat të gjitha këto?». Ata iu përgjigjën: «Po».
52. Atëherë ai u tha: «Prandaj çdo skrib që është bërë dishepull i mbretërisë së qiejve i ngjan të zotit të shtëpisë, që nxjerr nga thesari i tij gjëra të reja dhe të vjetra».
53. Si mbaroi së treguari këto shëmbëlltyra, Jezui u largua që andej.
54. Kur erdhi në vendlindjen e tij, i mësonte njerëzit nëpër sinagogat e tyre. Ata mrekulloheshin e thoshin: «Nga i vjen gjithë kjo urti dhe kjo fuqi për të bërë mrekulli?
55. A nuk është ky i biri i zdrukthëtarit? A nuk quhet Mari nëna e tij? A nuk janë vallë Jakobi, Jozefi, Simoni e Juda vëllezërit e tij?
56. Po motrat e tij a nuk janë të gjitha këtu te ne? Nga i vijnë këtij të gjitha këto?».
57. Dhe kjo i pengonte të besonin në të. Por Jezui u tha:«Profeti nuk përçmohet askund përveçse në vendlindjen dhe në shtëpinë e vet».
58. Aty nuk bëri shumë mrekulli, për shkak të mosbesimit të tyre.