1. Pamati! Kuhaon sa Ginoo, ang Makagagahom nga Ginoo, ang tanang gisaligan sa mga tawo sa Jerusalem ug Juda: ang ilang pagkaon ug tubig,
2. ang ilang sinaligan nga mga tawo, mga sundalo, mga maghuhukom, mga propeta, mga manalagna, mga tigdumala,
3. mga opisyal sa ilang kasundalohan, mga dungganon, mga magtatambag, ug ang ilang hanas nga mga madyikero ug mga mamamarang.
4. Padumalahan sila sa Ginoo sa mga batan-on.
5. Daog-daogon sa matag tawo ang iyang isigka-tawo. Ang mga bata mosukol sa mga tigulang ug ang mga yanong tawo batok sa mga dungganon.
6-7. Nianang panahona adtoan sa usa ka tawo ang iyang paryente ug ingnon, “Tungod kay ikaw may maayog bisti, ikaw na lang ang mangulo kanamo. Atimana kining naguba nato nga dapit.” Apan motubag siya, “Dili ko kamo matabangan. Wala gani pagkaon o bisti ang akong panimalay, busa ayaw ninyo ako himoang pangulo.”
8. Sigurado nga malaglag ang Jerusalem ug ang Juda, tungod kay ang ilang mga binuhatan ug ginapanulti batok sa Ginoo. Nagarebelde sila batok sa gamhanang presensya sa Ginoo.
9. Makita sa ilang dagway nga sila sad-an. Gipasundayag nila ang ilang pagpakasala sama sa gihimo sa taga-Sodoma. Wala kini nila ikaulaw. Alaot sila! Sila mismo ang nagdalag kalaglagan sa ilang kaugalingon.
10. Sultihi ninyo ang mga matarong nga bulahan sila kay anihon nila ang bunga sa ilang mga binuhatan.
11. Apan alaot ang mga daotan, kay moabot kanila ang kalisod. Mabaslan sila sa ilang gipanghimo.
12. Miingon ang Ginoo, “Gidaog-daog sa mga pamatan-on ang akong katawhan. Gidumalahan sila sa mga babaye.“Mga katawhan ko, gipahisalaag kamo sa inyong mga pangulo. Gitultolan nila kamo sa sayop nga dalan.”
13. Andam na ang Ginoo sa paghukom sa iyang katawhan.
14. Hukman niya ang mga tigdumala ug mga pangulo sa iyang katawhan. Mao kini ang iyang akusasyon batok kanila, “Giguba ninyo ang akong ubasan nga mao ang akong katawhan. Ang inyong mga balay puno sa mga butang nga gipanguha ninyo gikan sa mga kabos.
15. Nganong gidaog-daog ninyo ang akong katawhan ug gilisod-lisod ang mga kabos?” Mao kini ang giingon sa Ginoong Dios nga Makagagahom.
16. Miingon pa gayod ang Ginoo, “Mapahitas-on ang mga babaye sa Jerusalem. Mora silag si kinsa kon molakaw, ug gipatagingting pa nila ang mga alahas diha sa ilang mga tiil. Ug kon motan-aw sila dala ang pangidhat.
17. Busa hatagan ko silag nuka-nuka sa ulo, ug maupaw sila.”
18. Nianang panahona, kuhaon sa Ginoo ang ilang mga alahas sa tiil, ulo, ug liog.
19. Kuhaon man gikan kanila ang ilang mga ariyos, pulseras, bandana,
20. torong, alahas sa bukton, bakos, pahumot, ug habak.
21. Kuhaon pa gayod ang ilang mga singsing sa tudlo ug sa ilong,
22. ang ilang mahalong mga bisti, ang ilang kapa, kupo, pitaka,
23. espeho, bisti nga linen, turban, ug belo.
24. Imbes nga mangalimyon sila sa mga pahumot, manimaho na hinuon sila. Pisi ang ilang ibakos, ug maupaw ang matahom nilang buhok. Ang ilang mahalong bisti ilisag sako, ug mahanaw ang ilang katahom.
25. Mangamatay sa gira ang mga kalalakin-an sa Jerusalem bisan pa ang mga maisog nilang sundalo.
26. May pagbangotan ug panaghilak diha sa mga pultahan sa siyudad. Ug ang siyudad mahisama sa usa ka babayeng nagayaka sa yuta, nga nawalaan sa tanan niyang kabtangan.