Kapitulo

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25
  26. 26
  27. 27
  28. 28
  29. 29
  30. 30
  31. 31
  32. 32
  33. 33
  34. 34
  35. 35
  36. 36
  37. 37
  38. 38
  39. 39
  40. 40
  41. 41
  42. 42
  43. 43
  44. 44
  45. 45
  46. 46
  47. 47
  48. 48
  49. 49
  50. 50
  51. 51
  52. 52
  53. 53
  54. 54
  55. 55
  56. 56
  57. 57
  58. 58
  59. 59
  60. 60
  61. 61
  62. 62
  63. 63
  64. 64
  65. 65
  66. 66

Daang Tugon

Bag-ong Tugon

Isaias 38 Ang Pulong sa Dios (APSD)

Nagsakit si Hezekia

1. Niadtong higayona nagsakit si Hezekia ug himalatyon na. Miadto kaniya si Propeta Isaias nga anak ni Amoz ug miingon, “Nagaingon ang Ginoo nga himuon mo na ang angay mong himuon kay dili ka na maulian gikan sa imong sakit — mamatay ka na.”

2. Pagkadungog ni Hezekia niini, miatubang siya sa dingding ug nag-ampo sa Ginoo.

3. Ingon niya, “Ginoo, hinumdomi kon giunsa ko pagkinabuhi nga matinumanon kanimo ug sa pag-alagad nga kinasingkasing gayod, ug kon giunsa ko paghimo ang maayo sa imong atubangan.” Ug mihilak siya pag-ayo.

4. Unya giingnan sa Ginoo si Isaias

5. nga mobalik kang Hezekia ug isulti kini: “Mao kini ang giingon sa Ginoo, ang Dios sa imong katigulangan nga si David: Nadungog ko ang imong pag-ampo ug nakita ko ang imong mga luha. Dugangan ko pag 15 ka tuig ang imong kinabuhi.

6. Luwason ko ikaw ug kining siyudara gikan sa kamot sa hari sa Asiria. Panalipdan ko kini nga siyudad.

7. Mao kini ang timailhan nga akong ihatag sa pagpamatuod nga tumanon ko kining akong saad:

8. Pabalikon ko ug napulo ka lakang ang landong sa adlaw sa orasan nga gipahimo ni Ahaz.” Ug natuman kini.

9. Mao kini ang gisulat ni Hezekia nga hari sa Juda sa dihang naulian na siya sa iyang sakit:

10. Abi kog mamatay na ako nga batan-on pa, ug magpabilin sa dapit sa mga patay sa walay kataposan.

11. Abi kog dili ko na makita ang Ginoo dinhi sa kalibotan sa mga buhi, o dili ko na makita ang mga tawo niining kalibotana.

12. Hapit nang mahanaw ang akong kinabuhi sama sa tolda sa magbalantay sa karnero nga gipalid. Abi kog maputol na ang akong kinabuhi sama sa tela nga giputol sa maghahabol. Gikan sa buntag hangtod sa gabii naghulat ako nga tapuson mo na ang akong kinabuhi.

13. Mapainubsanon ako nga naghulat hangtod sa kabuntagon nga nagahunahuna nga mamatay ako; morag gidugmok sa liyon ang akong mga bukog. Gikan sa buntag hangtod sa kagabhion naghulat ako nga tapuson mo na ang akong kinabuhi.

14. Nagpakitabang ako nga ang tingog daw langgam nga sayaw o talabon. Nag-agulo ako nga ang tingog daw salampati. Gikapoy ang akong mga mata sa paghangad sa langit. Ginoo, tabangi ako niini nga kalisod.

15. Apan unsa may akong ikasulti? Gitubag niya ako ug siya mismo ang nag-ayo kanako. Magakinabuhi ako nga mapainubsanon tungod sa kaguol nga akong naagian.

16. Pinaagi niini, Ginoo, molig-on ang kinabuhi sa tawo, ug ako mismo nalig-on. Giayo mo ako ug gitugotan nga mabuhi.

17. Tinuod nga ang akong pag-antos alang sa akong kaayohan. Tungod sa imong gugma, giluwas mo ako sa kalaglagan ug gipasaylo mo ang akong mga sala.

18. Kay unsaon ko pa man pagdayeg kanimo kon patay na ako? Ang mga patay dili na makadayeg kanimo o makalaom sa imong pagkamatinumanon.

19. Ang mga buhi lang ang makadayeg kanimo sama sa akong ginahimo karon. Ang matag henerasyon magasugilon sa mosunod nga henerasyon sa imong pagkamatinumanon.

20. Ginoo, luwason mo gayod ako. Busa sa tibuok namo nga kinabuhi, magaawit kami diha sa imong templo dinuyogan sa mga instrumento.

21. Sa wala pa maulii si Hezekia, giingnan siya ni Isaias nga pahampolan niya sa iyang mga sulugoon ang iyang hubag-hubag ug binulad nga igos aron maayo siya.

22. Unya nangutana si Hezekia, “Unsay timailhan nga magapamatuod nga maulian ako ug makaadto ako sa templo sa Ginoo?”