1. Ginoo, pikasa ang langit ug kanaog aron mangatay-og ang mga bukid sa imong presensya.
2. Maingon nga ang kalayo mosunog sa mga laya nga sanga ug mopabukal sa tubig, ang imong pag-abot mopakurog sa mga nasod nga imong mga kaaway, ug maila nila kon kinsa ka.
3. Sa dihang nanaog ka kaniadto ug naghimog katingalahang mga butang nga wala namo paabota, nangurog ang mga bukid sa imong presensya.
4. Sukad masukad wala pa gayoy nakadungog o nakakita ug Dios nga sama kanimo nga motabang sa mga mosalig kaniya.
5. Ginadawat mo ang mga nagakalipay sa pagbuhat ug matarong, ug nagasunod sa imong mga pamaagi. Apan nasuko ka kanamo kay nagpadayon kami sa pagsupak sa imong pamaagi. Busa unsaon pa man namo pagkaluwas?
6. Nahisama kaming tanan sa usa ka hugawng butang, ug ang tanan namong mga maayong binuhatan sama lang sa hugawng trapo. Sama kaming tanan sa dahon nga nalaya, ug ang among kadaotan sama sa hangin nga mipalid kanamo.
7. Wala gayoy bisan usa kanamo nga midangop kanimo ug naninguha sa pagkupot kanimo. Mao kana ang hinungdan kon nganong mitalikod ka kanamo, ug gipasagdan mo kami nga mangamatay tungod sa among mga sala.
8. Apan sa gihapon ikaw ang among Amahan, Ginoo. Sama ikaw sa magkukolon, ug kami sama sa lapok. Ikaw ang naghimo kanamong tanan.
9. Ginoo, ayaw palabihi ang imong kasuko kanamo; ayawg hinumdomi hangtod sa hangtod ang among mga sala. Nagahangyo kami kanimo nga tagdon mo kami, kay kaming tanan imong katawhan.
10. Ang imong balaan nga mga siyudad, apil ang Jerusalem, nahisama sa disyerto nga walay nagpuyo.
11. Nasunog ang among balaan ug matahom nga templo, diin gisimba ka sa among mga katigulangan. Naguba ang tanang mga butang nga among gipakamahal.
12. Bisan ba niining tanan, dili mo pa gihapon kami tabangan, Ginoo? Magpakahilom ka na lang ba, ug silotan mo kami sa hilabihan?