Kapitulo

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25
  26. 26
  27. 27
  28. 28
  29. 29
  30. 30
  31. 31
  32. 32
  33. 33
  34. 34
  35. 35
  36. 36
  37. 37
  38. 38
  39. 39
  40. 40
  41. 41
  42. 42
  43. 43
  44. 44
  45. 45
  46. 46
  47. 47
  48. 48
  49. 49
  50. 50
  51. 51
  52. 52
  53. 53
  54. 54
  55. 55
  56. 56
  57. 57
  58. 58
  59. 59
  60. 60
  61. 61
  62. 62
  63. 63
  64. 64
  65. 65
  66. 66

Daang Tugon

Bag-ong Tugon

Isaias 55 Ang Pulong sa Dios (APSD)

Ang Kalooy nga Gitanyag sa Dios

1. Miingon ang Ginoo, “Duol kamo, kamong tanan nga giuhaw, ania ang tubig! Bisan wala kamoy kuwarta, duol kamo ug kaon! Dali kamo, kuha kamog bino ug gatas nga walay bayad!

2. Nganong mogasto man kamo sa inyong kuwarta sa dili makaon? Ug nganong maghago man kamo sa mga butang nga dili makatagbaw? Pamati kamo kanako ug makakaon kamo sa lamiang pagkaon ug mabusog gayod kamo.

3. Duol kamo ug pamati kanako aron mabuhi kamo. Mohimo akog walay kataposang kasabotan uban kaninyo. Ipakita ko kaninyo ang akong dakong gugma ug pagkamatinumanon nga gisaad ko kang David.

4. Gihimo ko siyang pangulo sa mga nasod, ug pinaagi kaniya gipakita ko kanila ang akong gahom.

5. Tawgon ninyo ang mga nasod nga wala ninyo mailhi, ug magdali-dali sila pag-anha kaninyo. Kay ako, ang Ginoo nga inyong Dios, ang Balaan nga Dios sa Israel, nagpasidungog kaninyo.”

6. Dangop kamo sa Ginoo ug tawag kamo kaniya samtang anaa pa siya nga motabang kaninyo.

7. Pabiyaa na ang mga daotan sa ilang daotang binuhatan ug ipasalikway ang ilang daotang panghunahuna. Pabalika na sila sa Ginoo nga atong Dios kay kaloy-an niya sila ug pasayloon.

8. Miingon ang Ginoo, “Ang akong panghunahuna dili sama sa inyong panghunahuna. Ang akong kinaiya dili sama sa inyong kinaiya.

9. Maingon nga mas habog ang langit kaysa yuta, layo ra usab kaayo ang inyong kinaiya ug panghunahuna kay kanako.

10. Ang ulan ug ang snow gikan sa langit ug dili na kini mobalik didto; nagahatag kinig tubig sa kalibotan, ug nagapatubo sa mga tanom nga mohatag ug binhi sa mga magpupugas ug pagkaon sa mga tawo.

11. Mao usab ang mga pulong nga akong gisulti, dili kini makawang, kondili tumanon niini ang akong tumong; ug molampos kini sa katuyoan sa akong pagpadala niini.

12. “Mga Israelinhon, pamiya kamo sa Babilonia nga malipayon ug malinawon. Daw sa mag-awit sa tumang kalipay ang mga bukid ug mga bungtod, ug daw sa mamakpak ang tanang kakahoyan.

13. Manurok ang kahoyng sipres ug mirto hulip sa mga sampinit. Kining hitaboa magahatag ug pasidungog kanako; mahimo kining timailhan sa akong pagkagamhanan hangtod sa kahangtoran.”