Kapitulo

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25
  26. 26
  27. 27
  28. 28
  29. 29
  30. 30
  31. 31
  32. 32
  33. 33
  34. 34
  35. 35
  36. 36
  37. 37
  38. 38
  39. 39
  40. 40
  41. 41
  42. 42
  43. 43
  44. 44
  45. 45
  46. 46
  47. 47
  48. 48
  49. 49
  50. 50
  51. 51
  52. 52
  53. 53
  54. 54
  55. 55
  56. 56
  57. 57
  58. 58
  59. 59
  60. 60
  61. 61
  62. 62
  63. 63
  64. 64
  65. 65
  66. 66

Daang Tugon

Bag-ong Tugon

Isaias 24 Ang Pulong sa Dios (APSD)

Silotan sa Ginoo ang Kalibotan

1. Pamati! Laglagon sa Ginoo ang kalibotan hangtod nga dili na kini mapuslan, ug patibulaagon niya ang mga lumulupyo niini.

2. Usa lang ang dangatan sa tanan — pari o lumulupyo, agalon o sulugoon, tigbaligya o tigpalit, tigpautang o tigpangutang.

3. Malaglag gayod sa hingpit ang kalibotan ug wala na gayoy mahibilin niini. Mahitabo gayod kini, kay ang Ginoo mismo ang nag-ingon niini.

4. Momala ug mogahi ang yuta. Maluya ang mga tawo sa tibuok kalibotan, apil ang dungganon nga mga tawo.

5. Gihugaw-hugawan ang kalibotan sa mga lumulupyo niini, tungod kay wala nila tumana ang mga kasugoan ug mga tulumanon sa Dios. Gilapas nila ang walay kataposan nga kasabotan sa Dios kanila.

6. Busa panghimaraoton sa Dios ang kalibotan, ug manubag ang mga lumulupyo niini tungod sa ilang mga sala. Sunogon sila, ug gamay lang ang mahibilin kanila.

7. Mangalaya ang mga ubas, ug mahurot ang bino. Magsubo ang nagahudyaka,

8. ug dili na madunggan ang masadya nga tukar sa mga tamborin ug mga harpa, ug ang paghugyaw sa mga tawo nga nagasaulog.

9. Wala nay panag-awit sa ilang pag-inom, ug ang ilimnon mahimong mapait.

10. Magun-ob ang siyudad ug dili na mapuslan. Sirad-an ang pultahan sa matag balay aron walay makasulod.

11. Maninggit ang mga tawo diha sa kadalanan, nga nagapangayo ug bino. Ang ilang kalipay mapulihan sa kasubo. Wala nay kasadya sa kalibotan.

12. Ang siyudad pasagdan nga magpabilin nga guba, ug ang mga pultahan niini mangalumpag.

13. Gamay na lang ang mga tawong mahibilin sa tanang nasod sa kalibotan, sama sa punoan sa olibo o sa ubas human kini pupui.

14. Ang mga tawo nga mangabilin manghugyaw sa kalipay. Ang anaa sa kasadpan magmantala sa pagkagamhanan sa Ginoo.

15. Busa ang mga tawo sa sidlakan ug sa mga isla angay nga modayeg sa Ginoo, ang Dios sa Israel.

16. Gikan sa kinatumyan sa kalibotan madungog nato ang pag-awit ug “Dayegon ang Matarong nga Dios!”Apan alaot ako! Nagaluya na ako! Kay padayon gihapon ang pagluib sa mga maluibon.

17. Kamong mga katawhan sa kalibotan, nagahulat kaninyo ang kalisang, bung-aw, ug lit-ag.

18. Ang mokalagiw tungod sa kalisang mahulog sa bangag, ug ang mogawas gikan sa bangag malit-agan.Magbunok ang ulan, ug matay-og ang pundasyon sa kalibotan.

19. Mangliki ang yuta, ug matunga kini.

20. Magsusapinday kini sama sa hubog. Mag-uyog-uyog kini sama sa payag nga gihuyop sa hangin. Mabug-atan kini tungod sa sala, ug mapukan kini ug dili na makabangon pag-usab.

21. Nianang panahona, silotan sa Ginoo ang gamhanang mga tinuga sa langit, ug ang mga hari sa kalibotan.

22. Tigomon silang tanan diha sa bangag sama sa mga priso. Prisohon sila, ug silotan sa kaulahian.

23. Modulom ang adlaw ug bulan kay maghari ang Ginoo nga Makagagahom sa Bukid sa Zion, sa Jerusalem. Ug didto mapadayag ang iyang gahom atubangan sa mga tigdumala sa iyang katawhan.