Kapitulo

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25
  26. 26
  27. 27
  28. 28
  29. 29
  30. 30
  31. 31
  32. 32
  33. 33
  34. 34
  35. 35
  36. 36
  37. 37
  38. 38
  39. 39
  40. 40
  41. 41
  42. 42
  43. 43
  44. 44
  45. 45
  46. 46
  47. 47
  48. 48
  49. 49
  50. 50
  51. 51
  52. 52
  53. 53
  54. 54
  55. 55
  56. 56
  57. 57
  58. 58
  59. 59
  60. 60
  61. 61
  62. 62
  63. 63
  64. 64
  65. 65
  66. 66

Daang Tugon

Bag-ong Tugon

Isaias 10 Ang Pulong sa Dios (APSD)

1-2. Alaot kamo nga nagahimog dili makiangayon nga mga balaod, kamong nagadaog-daog sa mga kabos kong katawhan ug wala nagapakabana sa ilang katungod, ug nagahikaw kanila sa hustisya. Pinaagi usab niini nga mga balaod giilog ninyo ang kabtangan sa mga biyuda ug mga ilo.

3. Unsay inyong buhaton sa adlaw nga silotan kamo? Unsay inyong himuon inig-abot sa katalagman gikan sa halayo? Kinsay inyong pangayoan ug tabang? Ug asa man ninyo tagoan ang inyong bahandi?

4. Walay mahibilin kaninyo kondili mabihag kamo o mangamatay. Apan ang kasuko sa Ginoo dili pa gayod mahupay. Andam pa gihapon siya sa pagsilot kaninyo.

Ang Silot sa Ginoo sa mga Taga-Asiria

5. Miingon ang Ginoo, “Alaot ang mga taga-Asiria. Sila ang gamiton ko nga bunal sa pagsilot sa akong gikapungtan.

6. Sugoon ko sila nga mosulong sa dili diosnon nga nasod nga akong gikapungtan, aron sa paglaglag ug pagyatak-yatak niini sama sa lapok sa kadalanan, ug aron sa pag-angkon sa tanang mga kabtangan niini.”

7. Apan ang hari sa Asiria dili makahibalo nga gigamit lang sila sa Ginoo. Abi niyag ginalaglag lang niya ang daghang mga nasod.

8. Nagapasigarbo siya nga nagaingon, “Dili ba nga sama sa hari ang mga komander sa akong mga sundalo?

9. Unsa ba ang kalainan sa Carkemish ug sa Calno, sa Arpad ug sa Hamat, ug sa Damascus ug sa Samaria? Managsama lang kining mga siyudara nga akong nailog.

10. Napildi ko na ang mga gingharian nga nagasimba sa mga dios-dios, nga labaw pa kay sa mga dios-dios sa Jerusalem ug sa Samaria.

11. Gilaglag ko na ang Samaria ug ang mga dios-dios niini. Ug mao usab kini ang himuon ko sa Jerusalem ug sa mga dios-dios niini.”

12. Apan mao kini ang giingon sa Ginoo nga mahitabo kon mahuman na niya ang iyang himuon batok sa Bukid sa Zion ug sa Jerusalem, “Silotan ko ang hari sa Asiria tungod sa iyang pagkamapahitas-on ug pagkagarboso!

13. Kay miingon man ang hari sa Asiria, ‘Nahimo ko kini tungod sa akong kusog ug kaalam. Giilog ko ang daghang mga nasod ug ang ilang mga bahandi. Sama sa usa ka torong baka; gipangpildi ko ang ilang mga hari.

14. Gipanguha ko ang bahandi sa mga nasod nga daw sa nanguha lang akog gibiyaan nga mga itlog sa pugaran, ug walay mikapa-kapa o may mipiyak-piyak.’ ”

15. Mas labaw pa ba ang atsa o ang gabas sa nagagamit niini? Makaalsa ba ang bunal sa nagkupot kaniya?

16. Busa ang Ginoong Dios nga Makagagahom magpadala ug sakit nga makapaluya ngadto sa himsog nga mga sundalo sa hari sa Asiria. Sunogon sa Ginoo ang iyang bahandi ngadto sa nagadilaab nga kalayo.

17. Ang Ginoo, nga mao ang suga ug ang balaan nga Dios sa Israel, mahimong sama sa nagadilaab nga kalayo nga sa mubo lang nga panahon mosunog niining tunokon nga mga tanom.

18. Sama nga daoton sa sakit ang lawas sa tawo, daoton usab sa Ginoo ang mga kalasangan ug mga kaumahan sa hari sa Asiria.

19. Diotay ra ang mahibilin nga mga kahoy sa iyang kalasangan, nga bisan ang bata makahimo ra sa pag-ihap niini.

20-21. Moabot ang adlaw nga ang nangahibilin nga mga kaliwat ni Israel, nga mao si Jacob, dili na mosalig sa Asiria nga nagpaantos kanila, kondili sa Ginoo, ang Balaang Dios sa Israel. Mobalik na sila ngadto sa Makagagahom nga Dios.

22-23. Bisan tuod ug morag balas sa baybayon ang gidaghanon sa mga kaliwat ni Israel, gamay ra kanila ang mamalik. Gitakda na nga laglagon ang ilang yuta. Dili na kapugngan ang makatarunganong silot alang sa tibuok Israel. Ug tumanon gayod kini sa Ginoong Dios nga Makagagahom.

24. Busa miingon ang Ginoong Dios nga Makagagahom, “Kamong akong katawhan nga nagapuyo sa Jerusalem, ayaw kamo kahadlok sa mga taga-Asiria bisan pag gipaantos nila kamo sama sa gihimo sa mga taga-Ehipto kaninyo.

25. Tungod kay sa dili madugay mahupay na ang akong kasuko kaninyo, ug itumong ko na usab sa mga taga-Asiria ang akong kapungot hangtod nga mangamatay sila.

26. Silotan ko sila sama sa akong gihimo sa mga taga-Midian didto sa Bato sa Oreb ug sa mga taga-Ehipto sa dihang gilumsan ko sila sa dagat.

27. Nianang adlawa, luwason ko kamo gikan sa gahom sa Asiria nga nahimong sama sa bug-at nga palas-onon sa inyong abaga ug sama sa yugo nga nagapabug-at sa inyong liog. Maluwas kamo gikan sa iyang gahom tungod kay mahimo kamong gamhanan.”

Misulong ang Asiria

28. Gisulong sa mga taga-Asiria ang Ayat. Didto sila nangagi sa Migron ug gibilin nila sa Mikmas ang ilang mga dala.

29. Miagi sila sa tabokanan, ug didto natulog sa Geba. Nahadlok ang mga taga-Rama, ug nangikyas ang mga lumulupyo sa Gibea nga mao ang lungsod ni Haring Saul.

30. Singgit kamo, mga taga-Galim! Pamati kamo, mga taga-Laish ug mga taga-Anatot nga mga makalulooy!

31. Nangagiw na ang mga lumulupyo sa Madmena ug Gebim.

32. Niining adlawa, moabot sa Nob ang mga taga-Asiria. Ug mosinyas sila sa pagsulong sa bukid sa Jerusalem, ang Bukid sa Zion.

33. Pamati! Ang Ginoong Dios nga Makagagahom molaglag sa mga taga-Asiria pinaagi sa iyang katingalahang gahom, nga daw sama lang nga namutol siya sa mga sanga sa kahoy. Ipaubos niya sila nga mga garboso sama sa pagpamutol sa tag-as nga mga kahoy.

34. Laglagon niya sila sama sa pagpamutol sa mga kahoy sa kalasangan pinaagi sa atsa. Sila nga sama sa mga kahoy sa Lebanon, laglagon sa gamhanang Dios.