Kapitulo

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25
  26. 26
  27. 27
  28. 28
  29. 29
  30. 30
  31. 31
  32. 32
  33. 33
  34. 34
  35. 35
  36. 36
  37. 37
  38. 38
  39. 39
  40. 40
  41. 41
  42. 42
  43. 43
  44. 44
  45. 45
  46. 46
  47. 47
  48. 48
  49. 49
  50. 50
  51. 51
  52. 52
  53. 53
  54. 54
  55. 55
  56. 56
  57. 57
  58. 58
  59. 59
  60. 60
  61. 61
  62. 62
  63. 63
  64. 64
  65. 65
  66. 66

Daang Tugon

Bag-ong Tugon

Isaias 7 Ang Pulong sa Dios (APSD)

Ang Mensahe alang kang Haring Ahaz

1. Sa dihang si Ahaz nga anak ni Jotam ug apo ni Uzia ang hari sa Juda, gisulong ni Rezin nga hari sa Aram ug ni Peka nga hari sa Israel, nga anak ni Remalia, ang Jerusalem. Apan wala nila kini mailog.

2. Sa dihang nabalitaan sa hari sa Juda nga nagka-usa ang Aram ug ang Israel, mikurog siya ug ang iyang katawhan sa kahadlok sama sa kahoy nga giuyog sa hangin.

3. Miingon ang Ginoo kang Isaias, “Ubana ang imong anak nga si Shear Jashub ug tagboa ninyo si Ahaz didto sa tumoy sa kanal sa tubig paingon sa ibabaw nga pundohanan ug tubig, duol sa dalan paingon sa labhanan.

4. Mao kini ang isulti mo kaniya, ‘Pagbantay! Kalma lang ug ayaw kahadlok. Ayaw kalisang tungod sa labihan nga kasuko ni Rezin nga hari sa Aram ug ni Haring Peka nga anak ni Remalia. Kini sila sama lang sa duha ka tuod sa kahoy nga nagaaso apan walay kalayo.

5. Nagplano sila sa paglaglag kanimo. Miingon sila,

6. “Sulongon nato ang Juda ug pildihon. Bahinon nato ang kayutaan niini ug unya himuon natong hari ang anak ni Tabeel.”

7. “ ‘Apan miingon ang Ginoong Dios nga dili gayod kini mahitabo.

8-9. Kay ang Damascus mao lang ang kapital sa Aram, ug si Rezin mao lang ang hari sa Damascus. Ug ang Samaria mao lang ang kapital sa Israel, ug si Peka nga anak ni Remalia mao lang ang hari sa Samaria. Malaglag ang Israel sulod sa 65 ka tuig, busa dili na kini matawag nga usa ka nasod. Kon dili lig-on ang inyong pagtuo, malaglag gayod kamo.’ ”

10. Unya miingon pag-usab ang Ginoo kang Ahaz,

11. “Pangayog timailhan kanako, ang Ginoo nga imong Dios, sa pagpamatuod nga tumanon ko ang akong saad. Bisan pa maggikan kini sa ilalom, didto sa dapit sa mga patay, o sa taas, didto sa langit.”

12. Mitubag si Ahaz, “Dili ako mangayo! Dili ko sulayan ang Ginoo.”

13. Miingon si Isaias, “Pamati kamong kaliwat ni David! Dili pa ba igo ang pagpalagot ninyo sa mga tawo? Apil ba ang akong Dios palaguton usab ninyo?

14. Busa ang Ginoo na mismo ang mohatag ug timailhan kaninyo. Ug mao kini ang timailhan: Magasabak ang usa ka batan-ong babaye ug manganak siyag lalaki, ug nganlan niya kinig ‘Emmanuel.’

15-16. Sa dili pa siya makamatngon ug buot ug makakaon ug keso ug dugos, ang yuta sa duha ka hari nga gikahadlokan mo, Ahaz, malaglag ug biyaan na lang.

17. Sa kaulahian, ikaw ug ang imong katawhan, apil ang imong harianong pamilya, ipasulong sa Ginoo sa hari sa Asiria. Ug masinati ninyo ang kalisod nga wala pa gayod ninyo masinati sukad nga mibulag ang Israel sa Juda.

18. “Nianang panahona, taghoyan sa Ginoo ang mga taga-Ehipto ug taga-Asiria. Ug moabot ang mga taga-Ehipto nga morag mga langaw gikan sa layong mga suba sa Ehipto, ug ang mga taga-Asiria moabot usab nga morag mga putyukan.

19. Mangabot sila ug mamuyo bisan asa: sa lawom nga lugut, sa mga bangag sa dagkong mga bato, sa kasampinitan, ug sa mga sabsabanan.

20. “Nianang panahona, gamiton sa Ginoo ang hari sa Asiria aron sa paglaglag sa tibuok ninyong yuta. Sama sila sa barbero gikan sa tabok sa Suba sa Eufrates nga gisuholan sa pagkiskis sa inyong buhok, mga balhibo sa inyong lawas, ug sa inyong mga bangas.

21. “Nianang panahona, ang mga tawo magmantinir na lang sa pag-alima ug tagsa ka buok dumalagang baka ug duha ka kanding,

22. nga maoy ilang kakuhaan ug gatas. Keso ug dugos ang pagakan-on sa tanang mahibilin sa Juda.

23. Nianang panahona, ang ubasan nga may 1,000 ka punoan nga mokantidad ug 1,000 ka pilak malukop sa mga sampinit ug sagbot.

24. Mangayam ang mga tawo didto dala ang ilang mga pana ug bangkaw, tungod kay sagbuton na kini ug nalukop sa mga sampinit.

25. Wala nay moadto sa mga bungtod nga kanhi mga tanaman, tungod kay nalukop kini sa mga sampinit ug sagbuton na. Mahimo na lang kining sabsabanan sa mga baka, mga karnero, ug mga kanding.”