1. Josia was net agt jaar oud toe hy koning geword het. Hy het 31 jaar lank in Jerusalem regeer.
2. Josia se optrede het die Here baie tevrede gestel. Hy het soos sy voorvader Dawid regeer, sy hele lewe lank.
3. In Josia se agtste regeringsjaar, toe hy nog maar jonk was, het hy begin doen wat die God van sy voorvader Dawid graag wou hê. Toe hy twaalf jaar lank koning was, het hy Juda en Jerusalem begin skoonmaak van die heidene se heilige plekke, die Asjerapale en die hout- en metaalbeelde wat ter ere van ander gode opgerig is.
4. Hy het seker gemaak dat die altare vir die Baäls afgebreek word en dat die wierookaltare wat bo-op hierdie altare was, stukkend gebreek word. Hy het die pale ter ere van die afgod Asjera en die hout- en metaalbeelde gebreek, tot poeier fyngemaak en dit oor die priesters, wat daar geoffer het, se grafte gegooi.
5. Hy het hulle beendere uit die grafte gehaal en op die altare verbrand. Op hierdie manier het Josia Juda en Jerusalem heeltemal skoongemaak van al die afgode.
6. Josia het dieselfde gedoen in die dorpe Manasse, Efraim en Simeon, tot so ver as Naftali. Op die plekke waar afgode gedien is,
7. het hy die altare en die Asjerapale verwoes, die houtbeelde fyngekap en die wierookaltare in stukke gebreek. Hy het dit in die hele gebied van Israel gedoen. Daarna het hy teruggegaan Jerusalem toe.
8. In Josia se agtiende regeringsjaar, terwyl hy besig was om die land en die tempel skoon te maak van al wat ’n afgodsbeeld is, het hy vir Safan, Asalja se seun, Maäseja, die stadsbevelvoerder, en Joag, Joahas se seun en die staatsekretaris, na die tempel van die Here sy God gestuur om dit reg te maak.
9. Hulle het die geld wat die mense as bydraes na die tempel gebring het, vir die hoëpriester Gilkija gaan gee. Dit was geld wat die Leviete as deurwagte bymekaargemaak het. Hulle het dit uit Manasse, Efraim en die res wat van Israel oorgebly het, gekry. Dit is ook van die mense van Juda, Benjamin en Jerusalem gekry.
10. Die geld is aan die kontrakteurs betaal wat moes sorg dat die tempelgebou herstel word. Hulle moes die geld gebruik om die vakmanne te betaal wat die herstelwerk sou doen.
11. Hulle het dit aan die skrynwerkers en bouers betaal wat gekapte bouklippe en hout vir dakkappe moes koop om die tempel te herstel, wat deur die vorige konings van Juda verniel is.
12. Die manne het hulle werk deeglik gedoen. Die opsigters oor die werk was die Leviete Jagat en Obadja uit die Merarigroep en Sagaria en Mesullam uit die Kehatgroep. ’n Ander groep Leviete, wat vaardige musici was,
13. is in beheer van die draers en die arbeiders met hulle verskillende soorte werk geplaas. Nog ander Leviete is gebruik as sekretarisse, klerke en poortwagte.
14. Terwyl hulle die geld bymekaargemaak het wat die mense na die tempel van die Here gebring het, het Gilkija, die priester, die wetboek van die Here gekry. Dit is die wetboek wat die Here vir Moses gegee het.
15. Gilkija het vir Safan, die sekretaris, gesê: “Ek het die wetboek in die Here se tempel gekry!”Gilkija het toe die boekrol vir Safan gegee.
16. Safan het die boekrol dadelik na die koning gebring en verslag gedoen: “Almal vir wie u werk gegee het, is aan die gang.
17. Hulle het die geld wat in die tempel was, bymekaargemaak en vir die kontrakteurs en werkers gegee om met die werk aan te gaan.
18. Maar daar is nog iets, U Majesteit. Die priester Gilkija het dié boekrol daar gevind en vir my gegee.” Safan het dit toe vir Josia voorgelees.
19. Nadat Josia gehoor het wat in die wetboek staan, was hy so ontsteld dat hy sy klere geskeur het.
20. Hy het dadelik ’n afvaardiging saamgestel wat uit Gilkija, die priester en vier senior amptenare bestaan het. Hy het vir hulle gesê:
21. “Gaan praat namens my en die hele volk met die Here oor wat in hierdie boek staan. Ons voorouers het hulle nie gesteur aan die boek se inhoud nie. Die Here moet baie kwaad wees vir ons omdat ons nie gedoen het wat in die boek staan nie.”
22. Hulle is toe na die profetes Gulda toe, wat in die nuwe deel van Jerusalem gewoon het. Haar man was Sallum, wat verantwoordelik was vir die klerestoor by die tempel. Gilkija-hulle het haar vertel hoekom hulle daar was.
23. Sy het hulle geantwoord: “Hier is ’n boodskap van die Here af vir julle koning.
24. Gaan sê vir hom die Here, die God van Israel, sê: ‘Ek gaan Jerusalem en sy mense vernietig, net soos dit in die boek staan wat julle gelees het.
25. Hulle het opgehou om My te eer en ander goed begin dien wat glad nie gode is nie. Ek is baie kwaad daaroor. My woede is soos ’n vuur wat nie meer geblus kan word nie.’”
26. Sy het egter ook gesê: “Hier is ook ’n persoonlike boodskap van die Here af vir Josia. Die Here sê vir hom:
27. ‘Ek het gesien hoe jy op die boodskap van die wetboek gereageer het, hoe ontsteld jy was toe jy sien watter oordeel die stad en sy mense gaan tref. Omdat jy jou voor My verneder het en jammer is oor alles,
28. sal Ek sorg dat die oordeel jou nie tref nie. Jy sal gewoonweg sterf en in vrede begrawe word, sonder om die oordeel oor Jerusalem te beleef.’”Gilkija-hulle het die boodskap vir Josia gebring.
29. Nadat Josia die boodskap gehoor het, het hy ’n vergadering met die leiers van Juda en Jerusalem belê.
30. Hy en al die mense van Juda en die inwoners van Jerusalem, die priesters en die Leviete, die belangrikes en die onbelangrikes, het na die tempel toe gegaan. Daar het hy vir hulle die hele wetboek voorgelees wat in die tempel van die Here gekry is.
31. Josia het toe op die koning se ereplek gaan staan en met die Here ’n ooreenkoms gesluit. Hy het belowe om met volle oorgawe alles te doen wat die Here in die wetboek vra.
32. Hy het ook van al die mense van Juda en Jerusalem verwag om hulle aan die ooreenkoms te hou.Die hele volk het hulle aan hierdie ooreenkoms verbind.
33. Josia het daarna al die goed wat vir die Here aanstootlik was uit Israel laat wegneem. Hy het elke Israeliet verplig om die Here hulle God te dien. Vir die res van sy lewe het hulle nie weer weggedwaal van God, die Here, nie.