1. Herrens ord kom til meg:
2. Menneske, tal profetord og sei:Så seier Herren Gud:Klag og skrik: For ein dag!
3. Dagen er nær, Herrens dag er nær,ein skytung dag.Tida er innefor folkeslaga.
4. Sverdet kjem over Egypt.Rier av redsle grip Kusjnår egyptarar blir drepne,når rikdomane blir tekne frå deiog grunnmurane jamna med jorda.
5. Kusj og Put,Lud og alle ørkenfolka,Kub og menn frå land dei står i pakt med,skal falla for sverd saman med dei.
6. Så seier Herren:Dei som støttar Egypt, skal falla.Den stolte makta deira skal gå under.Frå Migdol til Syene skal dei falla for sverd,seier Herren Gud.
7. Dei skal leggjast aude mellom øydde land,byane skal liggja mellom ruinbyar.
8. Dei skal kjenna at eg er Herrennår eg set eld på Egyptog alle som hjelper det, blir knuste.
9. Den dagen skal sendebod frå megdra ut med skipfor å skremma det trygge Kusj.Rier av redsle grip deinår dagen kjem for Egypt.For sjå, han kjem!
10. Så seier Herren Gud:Eg gjer ende på rikdomane i Egyptmed handa til Nebukadnesar, kongen i Babel.
11. Han og folket hans med han,brutale folkeslag,skal førast dit for å herja landet.Dei skal dra sverd mot Egyptog fylla landet med falne.
12. Eg lèt elvane tørka utog gjev landet i hendene på vonde.Med handa til framandeøydelegg eg landet og alt som fyller det.Eg, Herren, har tala.
13. Så seier Herren Gud:Eg lèt avgudane gå til grunneog gjer ende på fillegudane i Nof.Det skal ikkje lenger finnast nokon fyrste frå Egypt.Eg spreier redsle i landet.
14. Eg legg Patros audt,set eld på Soanog held dom over No.
15. Eg auser ut min harme over Sin,festningsbyen i Egypt,og øydelegg rikdomane i No.
16. Eg set eld på Egypt,Sin skal vri seg i smerte,No skal stormastog Nof takast midt på lyse dagen.
17. Dei unge mennene i On og Pi-Besetskal falla for sverd,og kvinnene må fara i fangenskap.
18. I Tahpanhes blir dagen mørknår eg bryt herskarstavane i Egyptså den stolte makta tek slutt.Skyer skal dekkja byen,døtrene hennar må fara i fangenskap.
19. Eg held dom over Egypt.Dei skal kjenna at eg er Herren.
20. Det var i det ellevte året, på den sjuande dagen i den første månaden. Herrens ord kom til meg:
21. Menneske, eg har brote armenpå farao, kongen i Egypt.Sjå, ingen har forbunde hanså han kan bli frisk att.Ingen har lagt han i fatleså han blir sterk nok til å gripa sverdet.
22. Difor seier Herren Gud:Sjå, eg kjem mot farao, kongen i Egypt.Eg bryt begge armane hans,både den sterke og den brotne.Eg slår sverdet ut av handa hans.
23. Eg spreier egyptarane mellom folkeslagaog strør dei ut i landa.
24. Eg styrkjer armane til kongen i Babelog gjev han mitt sverd i handa,men armane til farao bryt eg.Med banesår skal han sukkaog stønna framfor han.
25. Eg styrkjer armane til kongen i Babel,men armane til farao skal siga.Dei skal kjenna at eg er Herrennår eg legg sverdet mitt i handa på Babel-kongenog han retter det mot Egypt.
26. Eg spreier egyptarane mellom folkeslagaog strør dei ut i landa.Dei skal kjenna at eg er Herren.