Дела 14 Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (MK2006D)

Павле и Варнава во Иконија

1. Во Иконија тие заедно влегоа во јудејската синагога, и зборуваа така, што мнозина Јудејци и Елини по­веруваа.

2. А Јудејците, што не поверуваа, ги побунија и раздразнија духовите на нез­набошците против браќата.

3. Но тие сепак останаа тука доста вре­ме и смело говореа за Господ, Кој све­дочеше за словото на Својата благодат, давајќи преку нивните раце да станува­ат знаци и чуда.

4. А народот во градот се раздели: ед­ни беа со Јудејците, а други со апосто­ли­те.

5. И кога незнабошците и Јудејците, со своите началници се готвеа да ги хулат и да ги каменуваат,

6. тие, штом разбраа, се засолнија во ликаонските градови Листра и Дерва и во нивната околина.

7. Таму почнаа да го проповедаат Евангелието.

Исцелувањето на парализираниот човек. Беседата на Павле во Листра

8. Во Листра седеше еден човек, не­мо­ќен во нозете. Тој бил сакат од мај­чи­на­та утроба, не можел да оди никогаш.

9. Тој слушаше додека Павле зборува­ше; а Павле, го впери во него погледот и виде дека во него има вера дека може да оздрави,

10. па му рече со висок глас: „Тебе ти велам, во името на Господа Исуса Хрис­та: исправи се на нозете свои!“ И тој скокна и почна да оди.

11. А луѓето, кога видоа што направи Павле, го подигнаа гласот свој и из­ви­каа на ликаонски: „Боговите слегле кај нас во човечки лик!“

12. И Варнава го нарекоа Зевс, а Павле Хермес, бидејќи тој го водеше зборот.

13. Жрецот, пак, на Зевс, чиј кип се наоѓаше пред новиот град, откако до­ве­де јунци и венци пред портата, сакаше заедно со народот да принесе жртва.

14. Но апостолите Варнава и Павле, кога слушнаа за тоа, ги раскинаа своите облеки, се втурнаа меѓу народот, гласно викајќи:

15. „Луѓе, зошто го правите ова? И ние сме смртни како и вие, но ви про­по­ве­да­ме да се обратите од овие празноверија кон живиот Бог, Кој ги создаде небото и земјата, морето и сѐ што е во нив;

16. Кој поранешните поколенија на на­родите ги остави да врват по нивните патишта,

17. иако не престануваше да сведочи за Себе, правејќи ни добро со праќање дождови од небото и плодоносни времиња и исполнувајќи ги срцата наши со храна и веселост.“

18. И зборувајќи за ова, одвај го убедија народот да не им принесува жртва, (туку секој да си оди во својата куќа. До­дека се наоѓаа таму и поучуваа),

19. од Антиохија и од Иконија пристигнаа некои Јудејци. (И кога апостолите зборуваа отворено, тие го убедија народот да ги напушти, велејќи дека ништо вистинско не зборуваат, туку само лажат;), а кога го придобија народот, го каменуваа Павле, па го извлекоа надвор од градот, мислејќи дека е мртов.

20. Кога се собраа околу него учениците, тој стана и се врати во градот. Утре­дента со Варнава заминаа за Дерва.

Враќање од мисионерското патување во Сирија и Антиохија

21. И, откако го проповедаа Еван­ге­ли­ето во тој град и мнозина придобија за свои ученици, тие се вратија во Листра, Иконија и Антиохија.

22. Тие ги зацврстуваа душите на уче­ниците и, храбрејќи ги да бидат истрај­ни во верата, ги учеа дека во царството Божјо треба да влеземе преку многу ма­ки.

23. Па, откако им ракоположија свеш­теници за секоја црква, се помолија со пост, и ги предадоа на Господ, во Кого беа поверувале.

24. А потоа минаа низ Писидија, и дојдоа во Памфилија;

25. и, откако го проповедаа словото Господово во Перга, слегоа во Аталија,

26. а оттаму отпловија за Антиохија, откаде што беа предадени на Божјата благодат за делото што го завршија.

27. По нивното пристигнување тие ја собраа црквата, и соопштија за сѐ, што направи Бог со нив и како Тој ја отворил вратата на верата и за незнабошци­те.

28. И таму престојуваа подолго време со учениците.