1. اجازه دادم کسانی که مرا نطلبیده بودند،مرا بجویند،و کسانی که مرا نجسته بودند،مرا یافتند،و به قومی که نام مرا نخوانده بودند،گفتم: «اینک حاضرم؛ اینک حاضرم.»
2. تمامی روز دستانم را دراز کردمبه سوی قومی گردنکش،که در طریقهای نادرست گام برمی‌دارند،و توهمات خویش را پیروی می‌کنند؛
3. قومی که پیوسته پیش رویم،خشم مرا برمی‌انگیزند،و در باغها قربانی گذرانده،بر آجرها بخور می‌سوزانند؛
4. که در میان قبرها می‌نشینند،و تمامی شب را در مغاره‌ها سپری می‌کنند؛که گوشت خوک می‌خورند،و خورش از گوشت مکروه در ظروفشان است؛
5. که می‌گویند: «دور بایست و نزد من میا،زیرا مقدس‌تر از آنم که نزدیک من آیی.»آنان دودند در بینی‌ام،و آتشی که تمامی روز مشتعل است!
6. خداوند می‌گوید:همانا این نزد من مکتوب است که:«خاموش نخواهم ماند، بلکه بدیشان مزد خواهم داد،آری مزد آن را به آغوش ایشان خواهم پرداخت،
7. مزد گناهان شما و گناهان پدران شما را با هم.و از آنجا که بر کوهها قربانی تقدیم کردند،و بر تپه‌ها به من بی‌حرمتی روا داشتند،مزد اعمال گذشتۀ ایشان را پیموده،به آغوششان خواهم پرداخت.»
8. خداوند چنین می‌گوید:«مانند زمانی که شراب تازه هنوز در خوشه یافت می‌شود،و می‌گویند: ”آن را زایل مسازید، زیرا هنوز برکتی در آن هست،“من نیز به‌خاطر خادمانم چنین عمل خواهم کرد،و آنها را به‌کل هلاک نخواهم ساخت.
9. از یعقوب نسلی فراهم خواهم آورد،و از یهودا آنان را که کوههایم را به تصرف آورند؛برگزیدگانم آنها را به میراث خواهند برد،و خادمانم در آنجا سکونت خواهند گزید.
10. و برای قوم من که مرا می‌جویند،شارون چراگاه گله‌ها خواهد شد،و وادی عَخور، استراحتگاه رمه‌ها خواهد بود.
11. «و اما شما که خداوند را ترک کردیدو کوه مقدس مرا به فراموشی سپردید،که برای ’بَخت‘ سفره می‌گسترانیدو برای ’تقدیر‘ شراب ممزوج می‌ریزید،
12. شما را به جهت شمشیر مقدر خواهم کرد،و همۀ شما برای کشتار خم خواهید شد.زیرا چون خواندم، پاسخم ندادید،و چون سخن گفتم، گوش نگرفتید،بلکه آنچه را در نظرم ناپسند بود به عمل آوردید،و آنچه را که خشنودم نمی‌ساخت برگزیدید.»
13. پس خداوند لشکرها چنین می‌فرماید:«خادمان من خواهند خورد،اما شما گرسنه خواهید ماند؛و خادمان من خواهند نوشید،اما شما تشنه خواهید ماند؛و خادمان من شادی خواهند کرد،اما شما سرافکنده خواهید شد؛
14. و خادمانم از خوشیِ دل سرود خواهند خواند،اما شما از اندوه دل فریاد بر خواهید آوردو از شکستگی روح شیون خواهید کرد.
15. شما نام خود را به عنوان لعنتبرای برگزیدگانم بر جا خواهید گذاشت،و خداوندگارْ یهوه شما را خواهد کشت،اما به خادمانش نامی دیگر خواهد داد.
16. آن که خویشتن را در این سرزمین برکت دهد،خویشتن را به خدای حق برکت خواهد داد،و آن که در این سرزمین سوگند خورَد،به خدای حق سوگند خواهد خورد.زیرا که مشقتهای پیشین فراموش خواهد شد،و از نظر من نهان خواهد گشت.
17. «هان من آسمانی جدید و زمینی جدید خواهم آفرید،و امور پیشین دیگر به یاد آورده نخواهد شد،و از ذهن نخواهد گذشت.
18. بلکه از آنچه من می‌آفرینم،تا ابد شادی و وجد کنید،زیرا من اورشلیم را چنان خواهم آفرید که مکان وجد باشد،و قوم آن را چنانکه مایۀ شادی.
19. بر اورشلیم شادی خواهم کرد،و به سبب قوم خویش به وجد خواهم آمد.صدای گریه و نالهدیگر در آن شنیده نخواهد شد.
20. دیگر هرگز در آن کودکی نخواهد بودکه چند روزی بیش زنده نماند،و نه پیرمردی که عمر خود را به‌کمال نرساند.آن که در صدسالگی بمیرد،جوان محسوب گرددو آن که به صدسالگی نرسد،ملعون به‌شمار آید.
21. خانه‌ها بنا خواهند کرد،و در آنها ساکن خواهند شد؛تاکستانها غرس خواهند کرد،و از میوۀ آنها خواهند خورد.
22. دیگر بنا نخواهند کرد تا دیگران ساکن شوند،و غرس نخواهند کرد تا دیگران بخورند.زیرا ایام قوم من مانند ایام درخت خواهد بود،و برگزیدگان من سالها از دسترنج خود لذت خواهند برد.
23. محنتِ بیهوده نخواهند کشید،و فرزندان به جهت رعب و وحشت نخواهند زاد،زیرا قومی برکت‌یافته از خداوند خواهند بود،آنان و نسل ایشان با هم.
24. پیش از آنکه بخوانند پاسخ خواهم داد،و هنوز سخن بر زبانشان است که خواهم شنید.
25. گرگ و بره با هم خواهند چَرید،و شیر چون گاو کاه خواهد خورد،اما خوراک مار خاک خواهد بود.و در تمامی کوه مقدس من،ضرری نخواهند رسانیدو نابود نخواهند کرد؛»این است فرمودۀ خداوند.