1. این است آنچه خداوند به مرد مسح‌شدۀ خود می‌گوید،به کوروش، که دست راستش را گرفتمتا قومها را در برابرش به زانو درآورم،و توان ایستادگی را از آنان سلب کنم،تا درها را در برابرش بگشایمو دروازه‌ها دیگر بسته نشوند:
2. «من پیش روی تو خواهم خرامید،و بلندیها را هموار خواهم کرد؛دروازه‌های برنجین را در هم خواهم شکستو پشت‌بندهای آهنین را خواهم بُرید.
3. گنجهای نهان در تاریکی را به تو خواهم بخشید،و خزائن پنهان در جایهای مخفی را از آنِ تو خواهم ساخت.تا بدانی که من یهوه، خدای اسرائیل، هستم،که تو را به نام می‌خوانم.
4. به‌خاطر خدمتگزارم یعقوب،و برگزیده‌ام اسرائیل استکه تو را به نام می‌خوانمو لقبی پرافتخار به تو می‌بخشم،اگرچه مرا نمی‌شناسی.
5. من یهوه هستم و دیگری نیست؛به‌جز من خدایی نیست.اگرچه مرا نمی‌شناسی،تو را تجهیز خواهم کرد،
6. تا از محل طلوع آفتاب تا محل غروب آن،بدانند که غیر از من کسی نیست؛من یهوه هستم و دیگری نیست؛
7. پدیدآورندۀ روشنایی و خالق تاریکی،موجد سعادت و آفرینندۀ مصیبت؛آری من، یهوه، تمام اینها را به جا می‌آورم.
8. ای آسمانها از بالا ببارانید،و ابرها عدالت را فرو ریزند؛زمین بشکافدو نجات و عدالت بار آورد،و آنها را با هم برویاند؛من، خداوند، اینها را آفریده‌ام.
9. وای بر کسی که با صانع خود مجادله می‌کند،حال آنکه سفالی از سفالهای زمین بیش نیست!آیا گِل به کوزه‌گر می‌گوید: ”این چیست که می‌سازی؟“،یا، ”کوزۀ تو را دسته نیست“؟
10. وای بر آن که به پدرش بگوید: ”این چیست که تولید می‌کنی؟!“یا به مادرش، که: ”چه می‌زایی؟!“»
11. خداوند که قدوس اسرائیل و صانع اوست،دربارۀ امور آینده چنین می‌فرماید:«آیا دربارۀ فرزندانم مرا زیر سؤال می‌برید؟آیا درمورد اعمال دستانم به من امر و نهی می‌کنید؟
12. منم که زمین را ساختمو انسان را بر آن آفریدم؛دستان من بود که آسمانها را گسترانید،و تمامی لشکریان آسمان را من فرمان دادم.
13. من کوروش را برای اجرای عدالتم برانگیخته‌‌ام،و راههایش را جملگی راست خواهم گردانید.او شهر مرا بنا خواهد کرد،و اسیرانم را آزاد خواهد ساخت،اما نه برای دستمزد یا پاداش؛»این را خداوند لشکرها می‌گوید.
14. خداوند چنین می‌فرماید:«ثروت مصر و منفعتِ کوش و مردان بلندقامت سِبا،جملگی نزد تو آمده، از آن تو خواهند گشت.آنان از پی تو خواهند آمد،و در غُل و زنجیر به نزد تو عبور خواهند کرد،و در برابرت تعظیم کرده، التماس‌کنان خواهند گفت:”براستی که خدا با توست و جز او کسی نیست؛غیر از او خدایی نیست.“»
15. ای خدا و ای نجات‌دهندۀ اسرائیل،براستی که تو خدایی هستی که خود را پنهان می‌کنی.
16. همۀ سازندگان بتها سرافکنده و رسوا خواهند شد،آری همه با هم به رسوایی گرفتار خواهند آمد.
17. اما اسرائیل به دست خداوند به نجات جاودانی نجات خواهد یافت،و تا به ابد سرافکنده و رسوا نخواهد گشت.
18. زیرا خداوند که آسمانها را آفرید،او که خداست و زمین را شکل داد،و آن را ساخت و استوار نمود،و آن را نیافرید تا تهی باشد،بلکه تا از سکنه پر گردد،هم‌او چنین می‌فرماید:«من خداوند هستم،و جز من کسی نیست.
19. من در خفا سخن نگفتمو نه در جایی از سرزمین تاریک؛و به نسل یعقوب نگفتم که”مرا عبث بطلبید.“من، یهوه، به امانت سخن می‌گویمو آنچه را که راست است اعلام می‌کنم.
20. «ای بازماندگان قومها، گرد هم آیید!بیایید و به هم نزدیک شوید!نادانند کسانی که تمثالهای تراشیدۀ چوبین خویش را حمل می‌کنند،و نزد خدایی که نجات نتواند داد، دست به دعا برمی‌دارند.
21. پس ادعای خود را مطرح سازید؛با یکدیگر مشورت کنید.کیست که اینها را از ایام قدیم بیان کرد،و این همه را از گذشته‌های دور اعلام داشت؟آیا نه من که یهوه هستم؟غیر از من خدایی نیست،خدایی عادل و نجات‌دهنده؛آری، جز من خدایی نیست.
22. «ای همۀ کرانهای زمین،به من روی آورید و نجات یابید!زیرا که من خدا هستم،و جز من خدایی نیست.
23. به ذاتِ خود قسم خورده‌امو این کلام به عدالت از دهانم صادر گشته،و بر زمین نخواهد افتاد،که هر زانویی در برابر من خم خواهد شدو به من هر زبانی سوگند وفاداری خواهد خورد.
24. و ایشان دربارۀ من خواهند گفت:پارسایی و قوّت تنها در خداوند است.تمام آنان که از او خشمگینندنزد وی آمده، سرافکنده خواهند شد.
25. اما در خداوند، همۀ فرزندان اسرائیلپارسا محسوب شده، فخر خواهند کرد.»