1. اما برای آن که در اندوه بود، دیگر ظلمت نخواهد بود. او در گذشته سرزمین زِبولون و نَفتالی را خوار ساخت، اما در زمان آینده، راه دریا، سرزمین فراسوی اردن، و جَلیلِ ملتها را جلال خواهد بخشید.
2. مردمی که در تاریکی گام برمی‌داشتند،نوری عظیم دیدند؛و بر آنان که در سرزمینِ ظلمتِ غلیظ ساکن بودند،نوری تابید.
3. تو قوم را پُرشمار ساختیو شادی ایشان را افزون گردانیدی.در حضور تو شادی خواهند کرد،همچون شادمانیِ وقت دروو مانند کسانی که هنگام تقسیم غنائم شادی می‌کنند.
4. زیرا تو مانند روز شکست مِدیان،یوغی را که حمل می‌کردو عصایی را که برای پشتش بودیعنی چوبِ زنندگانِ او را شکستی.
5. زیرا هر چکمۀ جنگاوران در غوغای کارزار،و هر جامۀ آغشته به خون،چون هیزمِ آتش سوزانده خواهد شد.
6. زیرا که برای ما کودکی زادهو پسری به ما بخشیده شد؛سلطنت بر دوش او خواهد بودو او ’مشاور شگفت‌انگیز‘ و ’خدای قدیر‘و ’پدر سرمدی‘ و ’سَرور صلح‘ خوانده خواهد شد.
7. افزونی فرمانروایی و صلح او را پایانی نخواهد بود،و او بر تخت داوود و بر قلمرو او حکمرانی خواهد کرد،و آن را به انصاف و عدالت، از حال تا به ابد،استوار خواهد ساخت و پایدار نگاه خواهد داشت.غیرت خداوند لشکرهااین را به انجام خواهد رسانید.
8. خداوندگار بر ضد یعقوب کلامی فرستاده است،که بر اسرائیل واقع خواهد شد.
9. تمامی قوم آن را خواهند دانست،یعنی اِفرایِم و ساکنان سامِرِهکه با غرور و با تکبر دل می‌گویند:
10. «خشتها فرو افتاده است،ولی با سنگهای تراشیده از نو بنا خواهیم کرد.درختان انجیر قطع گردیده‌اند،ولی سروهای آزاد به جای آنها خواهیم کاشت.»
11. از این رو خداوند دشمنان رِصین را بر ضد آنان برمی‌افرازد،و خصمان ایشان را برمی‌انگیزد.
12. اَرامیان از شرق و فلسطینیان از غرب،بنی‌اسرائیل را با دهانی گشاده فرو می‌بلعند؛با این همه، خشم او هنوز برگردانیده نشده،و دست او همچنان دراز است.
13. اما قوم نزد آن که ایشان را زده، بازگشت نکرده‌اند،و خداوندِ لشکرها را نجُسته‌اند.
14. پس خداوند در یک روز هم سَر و هم دُم را از اسرائیل خواهد برید،و هم نخل و هم نی را در یک روز قطع خواهد کرد.
15. مشایخ و اشراف ’سَر‘ هستند،و انبیایی که تعلیم دروغ می‌دهند، ’دُم‘.
16. راهنمایان این قوم آنان را گمراه می‌سازند،و پیروان ایشان سرگردان می‌شوند.
17. از این رو خداوند از جوانان ایشان خشنود نیست،و بر یتیمان و بیوه‌زنانشان رحم نخواهد کرد،زیرا که جملگی خدانشناس و شریرند،و هر دهانی به قباحت سخن می‌گوید.با این همه، خشم او هنوز برگردانیده نشده،و دست او همچنان دراز است.
18. زیرا که شرارت همچون آتش می‌سوزاندو خار و خَس را فرو می‌بلعد؛بوته‌های جنگل را مشتعل می‌سازد،و آنها در ستونی از دود، پیچان بالا می‌روند.
19. از خشم خداوند لشکرها زمین سوخته می‌شود،و مردمان چون هیزم برای آتشند؛کسی بر دیگری رحم نمی‌کند.
20. در جانب راست فرو می‌بلعند،اما باز گرسنه‌اند؛در جانب چپ می‌خورند،اما سیر نمی‌شوند؛هر کس گوشت فرزند خود را خواهد خورد!
21. مَنَسی اِفرایِم را فرو می‌بلعد و اِفرایِم مَنَسی را،و هر دو با هم بر یهودا حمله‌ور می‌شوند.با این همه، خشم او هنوز برگردانیده نشده،و دست او همچنان دراز است.