1. تسلی دهید! قوم مرا تسلی دهید!خدای شما می‌گوید.
2. به اورشلیم سخنان دلگرم‌کننده بگوییدو او را ندا در دهیدکه دوران زحمت طاقت‌فرسایش به پایان رسیده،و تاوان گناهش پرداخت شده است،زیرا که به جهت تمامی گناهانشاز دست خداوند دوچندان دریافت کرده است.
3. صدایی ندا می‌کند:«راه خداوند را در بیابان مهیا سازیدو طریقی برای خدای ما در صحرا هموار کنید؛
4. هر درّه‌ای برافراشته شودو هر کوه و تَلی پست گردد.زمینِ ناصافْ صاف،و ناهمواری‌ها هموار گردد.
5. آنگاه جلال خداوند آشکار خواهد شد،و تمامی بشر با هم آن را خواهند دید،زیرا که دهان خداوند سخن گفته است.»
6. هاتفی می‌گوید: «ندا کن!»گفتم: «به چه ندا کنم؟»«آدمی جملگی علف استو زیبایی‌اش یکسره چون گُل صحرا!
7. علف می‌خشکد و گل می‌پژمُرَد،زیرا که دَم خداوند بر آن دمیده می‌شود.براستی که مردمان علفند!
8. علف می‌خشکد و گُل می‌پژمُرَد،اما کلام خدای ما تا ابد باقی می‌ماند.
9. ای صَهیون، که بشارت می‌آوری،به کوه بلند برآی!و ای اورشلیم، که مژده می‌رسانی،به نیروی تمام صدایت را بلند کن!آن را بلند کن و مترس!به شهرهای یهودا بگو:«هان، خدای شما است!»
10. اینک خداوندگارْ یهوه نیرومندانه می‌آیدو بازویش برای او حکمرانی می‌کند.پاداش او با وی استو اُجرت او پیش رویش می‌آید.
11. او همچون شبانْ گوسفندان خود را خواهد چرانید،و بره‌ها را میان بازوانش گرد خواهد آورد؛آنها را در آغوش خود حمل خواهد کرد،و شیردهندگان را با ملایمت رهبری خواهد نمود.
12. کیست که آبها را به کف دست خود پیموده،و آسمانها را به وجب اندازه گرفته باشد؟کیست که غبار زمین را در پیمانه گنجانیده،و کوهها را به قَپّان و تپه‌ها را به ترازو وزن کرده باشد؟
13. کیست که روح خداوند را هدایت کرده،و یا چون مشاورش به او تعلیم داده باشد؟
14. او از که مشورت خواست تا به او فهم ببخشدو طریق عدالت را به وی تعلیم دهد؟یا او را معرفت بیاموزدو طریق فهم را بر وی بنمایاند؟
15. براستی که قومها همچون قطره‌ای در دَلوَند،و همچون غباری بر کفۀ ترازو محسوب می‌شوند.به‌واقع که او سواحل دوردست را همچون گَرد برمی‌گیرد!
16. لبنان به جهت هیزم کافی نیست،و حیواناتش برای قربانی تمام‌سوز کفایت نمی‌کنند.
17. قومها جملگی در برابر او هیچند؛در نظرش بطالتند و از هیچ هم کمتر می‌نمایند.
18. پس خدا را به که تشبیه می‌کنید؟و کدام شباهت را با او قیاس توانید کرد؟
19. و اما تمثالی را در نظر آورید!صنعتگری آن را می‌ریزد،زرگری آن را به طلا می‌پوشاندو زنجیرهای نقره برایش می‌ریزد.
20. فقیری که توان چنین هدیه‌ای ندارد،چوبی را که نمی‌پوسد برمی‌گزیندو صنعتگری ماهر می‌جویدتا برایش تمثالی تراشیده بسازد که واژگون نشود.
21. آیا ندانسته و نشنیده‌اید؟آیا از ابتدا به شما خبر داده نشده است؟و از زمانی که زمین بنیان نهاده شد، درک نکرده‌اید؟
22. اوست که بر بالای دایرۀ زمین نشسته است،و ساکنان آن به ملخ می‌مانند.اوست که آسمانها را چون پرده می‌گسترانَد،و همچون خیمه‌ای به جهت سکونت پهن می‌کند.
23. اوست که امیران را هیچ می‌گرداند،و داوران جهان را چون بطالت می‌سازد.
24. هنوز کاشته نشده و غرس نگردیده‌اند،و هنوز در زمین ریشه ندوانیده‌اندکه او بر آنها می‌دمد و خشک می‌شوند،و گردباد ایشان را چون کاه می‌روبد.
25. آن قدوس می‌گوید: مرا با که قیاس می‌کنید،تا با او برابر باشم؟
26. چشمان خود را به اعلی برافرازید و ببینید:کیست که اینها را آفرید؟کیست که لشکر اینها را به شماره بیرون می‌آورد،و آنها را جملگی به نام می‌خوانَد؟به سبب کثرت قوّت و عظمت قدرتشهیچ‌یک از آنها گم نخواهد شد.
27. ای یعقوب، چرا با خود می‌اندیشی،و ای اسرائیل، چرا می‌گویی:«طریق من از خداوند پنهان است،و خدایم دادرسی مرا به فراموشی سپرده است»؟
28. آیا ندانسته‌ای؟آیا نشنیده‌ای؟که یهوه خدای سرمدی است،آفرینندۀ کرانهای زمین؟او هرگز درمانده و خسته نمی‌شود،و فَهمِ او را تفحص نتوان کرد.
29. ضعیفان را قوّت می‌بخشد،و ناتوانان را نیروی بیشتر عطا می‌کند.
30. حتی جوانان نیز خسته و درمانده می‌شوند،و جوانمردان از پا می‌افتند.
31. اما آنان که برای خداوند انتظار می‌کشند،نیروی تازه خواهند یافتو با بالهایی همچون عقاب اوج خواهند گرفت؛خواهند دوید و خسته نخواهند شد؛خواهند خرامید و درمانده نخواهند گردید.