1. “เราสำแดงตนเองแก่บรรดาผู้ที่ไม่ได้เรียกหาเราบรรดาผู้ที่ไม่ได้แสวงหาเราก็พบเราชนชาติที่ไม่ได้ร้องเรียกนามของเราเราก็กล่าวกับเขาว่า ‘เราอยู่ที่นี่ เราอยู่ที่นี่’
2. ตลอดวันเราได้ยื่นมือออกให้แก่ชนชาติที่ดื้อด้านซึ่งดำเนินตามวิถีทางอันไม่ดีไม่งามทำตามความคิดจินตนาการของตัวเอง
3. คือชนชาติที่ยั่วยุเราซึ่งๆ หน้าอยู่เสมอซึ่งถวายเครื่องบูชาตามสวนต่างๆและเผาเครื่องหอมบนแท่นบูชาที่ทำด้วยอิฐ
4. เขานั่งตามหลุมฝังศพและเฝ้าอยู่ลับๆ ตลอดคืนเขากินเนื้อหมูและมีอาหารที่ทำจากเนื้อสัตว์ที่เป็นมลทินอยู่ในหม้อของเขา
5. เขาผู้กล่าวว่า ‘หลีกไป อย่าเข้ามาใกล้ข้าเพราะข้าบริสุทธิ์กว่าเจ้า!’คนเช่นนี้เป็นควันระคายจมูกของเราเป็นไฟซึ่งลุกโพลงตลอดวัน
6. “ดูเถิด มีเขียนไว้ตรงหน้าเราเสมอว่าเราจะไม่นิ่งเฉย แต่จะตอบแทนอย่างสาสมเราจะคืนสนองพวกเขาอย่างเต็มขนาด
7. ทั้งบาปของเจ้าและบาปของบรรพบุรุษของเจ้า” องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนั้น“เพราะพวกเขาเผาเครื่องบูชาบนภูเขาทั้งหลายและลบหลู่เราบนเนินเขาทั้งหลายเราจะคืนสนองเขาอย่างเต็มที่เนื่องด้วยความประพฤติดั้งเดิมของเขา”
8. องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า“เหมือนยังมีน้ำองุ่นเหลืออยู่ในพวงองุ่นและผู้คนพูดกันว่า ‘อย่าเพิ่งทำลายทิ้งมันยังมีดีอยู่บ้าง’เราก็จะทำอย่างนั้นเพื่อผู้รับใช้ของเราเราจะไม่ทำลายพวกเขาเสียหมด
9. เราจะนำลูกหลานจากยาโคบและจากยูดาห์ออกมาผู้ซึ่งจะครอบครองภูเขาต่างๆ ของเราประชากรที่เราเลือกสรรจะได้รับมันเป็นมรดกและผู้รับใช้ของเราจะอาศัยอยู่ที่นั่น
10. ชาโรนจะเป็นทุ่งหญ้าสำหรับฝูงแกะและหุบเขาอาโคร์จะเป็นที่พักสำหรับฝูงสัตว์เพื่อประชากรของเราที่แสวงหาเรา
11. “แต่สำหรับพวกเจ้าที่ละทิ้งองค์พระผู้เป็นเจ้าและลืมภูเขาศักดิ์สิทธิ์ของเราผู้กางโต๊ะให้เจ้าแห่งโชคลาภและเติมเหล้าองุ่นผสมสังเวยให้เจ้าแห่งโชคชะตา
12. เราจะกำหนดคมดาบให้เป็นชะตากรรมของเจ้าและเจ้าทั้งหมดจะหมอบลงรับการสังหารเพราะเราร้องเรียกแต่เจ้าก็ไม่ตอบเราพูดแต่เจ้าไม่ฟังเจ้าทำชั่วในสายตาของเราและเลือกทำสิ่งที่เราไม่พอใจ”
13. ฉะนั้นพระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตตรัสว่า“ผู้รับใช้ของเราจะกินส่วนเจ้าจะหิวโหยผู้รับใช้ของเราจะดื่มส่วนเจ้าจะกระหายผู้รับใช้ของเราจะชื่นชมยินดีส่วนเจ้าจะต้องอับอายขายหน้า
14. ผู้รับใช้ของเราจะร้องเพลงด้วยจิตใจที่ชื่นชมยินดีส่วนเจ้าจะร้องออกมาด้วยความทุกข์ทรมานใจและร่ำไห้ด้วยดวงใจชอกช้ำร้าวราน
15. เจ้าจะเหลือไว้แต่ชื่อเป็นคำสาปแช่งในบรรดาผู้เลือกสรรของเราพระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตจะทรงสังหารเจ้าส่วนผู้รับใช้ของพระองค์ พระองค์จะทรงประทานนามอื่นให้
16. ผู้ใดจะกล่าวอวยพรในดินแดนนั้นก็จะกล่าวโดยอ้างถึงพระเจ้าแห่งความจริงผู้ใดจะกล่าวปฏิญาณในดินแดนนั้นก็จะสาบานโดยอ้างถึงพระเจ้าแห่งความจริงเพราะความทุกข์ลำเค็ญในอดีตจะถูกลืมและถูกซ่อนไว้จากสายตาของเรา
17. “ดูเถิด เราจะสร้างฟ้าสวรรค์ใหม่และแผ่นดินโลกใหม่จะไม่มีใครจดจำหรือนึกถึงสิ่งเก่าอีกต่อไป
18. แต่จงชื่นชมและปีติยินดีตลอดไปในสิ่งที่เราจะสร้างขึ้นเพราะเราจะสร้างเยรูซาเล็มให้เป็นความปีติยินดีและให้ชาวเยรูซาเล็มเป็นความชื่นชมยินดี
19. เราจะปีติยินดีในเยรูซาเล็มและชื่นชมในตัวประชากรของเราที่นั่นจะไม่มีเสียงคร่ำครวญร่ำไห้ให้ได้ยินอีกต่อไป
20. “ที่นั่นจะไม่มีทารกที่มีชีวิตอยู่เพียงสองสามวันหรือคนแก่ที่อยู่ไม่ครบอายุขัยใครที่ตายเมื่ออายุร้อยปีจะถือว่าตายตั้งแต่ยังหนุ่มส่วนคนที่ตายตั้งแต่อายุไม่ถึงร้อยปีจะถือว่าเป็นคนที่ถูกสาปแช่ง
21. คนทั้งหลายจะสร้างบ้านและได้อยู่อาศัยเขาจะปลูกสวนองุ่นและได้กินผลของมัน
22. ไม่มีอีกแล้วที่เขาจะสร้างบ้านแล้วมีคนอื่นมาอยู่แทนหรือปลูกพืชพันธุ์แล้วคนอื่นมาเก็บไปกินเพราะประชากรของเราจะมีอายุยืนเหมือนต้นไม้ผู้ที่เราเลือกสรรไว้จะได้ชื่นชมผลงานจากน้ำมือของตนตราบนานเท่านาน
23. พวกเขาจะไม่ตรากตรำโดยเปล่าประโยชน์หรือคลอดลูกมารับเคราะห์กรรมเพราะเขาจะเป็นประชาชาติที่องค์พระผู้เป็นเจ้าอวยพรทั้งเขาและลูกหลานของเขา
24. ก่อนที่เขาร้องเรียก เราจะตอบขณะที่เขาพูดอยู่ เราจะฟัง
25. สุนัขป่าและลูกแกะจะหากินอยู่ด้วยกันสิงโตจะกินฟางเหมือนวัวส่วนฝุ่นธุลีจะเป็นอาหารของงูสัตว์ทั้งหลายจะไม่ทำอันตรายหรือเข่นฆ่าทำลายกันบนภูเขาศักดิ์สิทธิ์ของเรา” องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนั้น