บท

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25
  26. 26
  27. 27
  28. 28
  29. 29
  30. 30
  31. 31
  32. 32
  33. 33
  34. 34
  35. 35
  36. 36
  37. 37
  38. 38
  39. 39
  40. 40
  41. 41
  42. 42
  43. 43
  44. 44
  45. 45
  46. 46
  47. 47
  48. 48
  49. 49
  50. 50
  51. 51
  52. 52
  53. 53
  54. 54
  55. 55
  56. 56
  57. 57
  58. 58
  59. 59
  60. 60
  61. 61
  62. 62
  63. 63
  64. 64
  65. 65
  66. 66

พันธสัญญาเดิม

พันธสัญญาใหม่

อิสยาห์ 5 พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย (TNCV)

บทเพลงสวนองุ่น

1. ข้าพเจ้าจะขับร้องบทเพลงแด่ผู้ที่เป็นที่รักของข้าพเจ้า เกี่ยวกับสวนองุ่นของเขาที่รักของข้าพเจ้ามีสวนองุ่นแปลงหนึ่งบนไหล่เขาอันอุดมสมบูรณ์

2. เขาไถที่และกำจัดกรวดหินและปลูกองุ่นพันธุ์เยี่ยมเขาสร้างหอยามและสกัดบ่อย่ำองุ่นไว้ด้วยจากนั้นเขารอเก็บผลองุ่นชั้นดีแต่กลับได้องุ่นเปรี้ยว

3. “โอ ชาวเยรูซาเล็มและชาวยูดาห์จงตัดสินความระหว่างเรากับสวนองุ่นของเรา

4. เราจะทำอะไรได้อีกเพื่อสวนองุ่นของเรา?เราหวังผลองุ่นที่ดีแต่ทำไมกลับได้แต่องุ่นเปรี้ยว?

5. เราจะบอกให้ว่าเราจะทำอะไรกับสวนองุ่นนั้นเราจะรื้อรั้วลงและปล่อยให้สวนนั้นถูกทำลายเราจะทลายกำแพงลงและมันจะถูกเหยียบย่ำ

6. เราจะทิ้งให้เริศร้างไม่ลิดกิ่งหรือพรวนดินให้ปล่อยให้หนามขึ้นรกไปหมดเราจะสั่งเมฆไม่ให้ส่งฝนมารดมันอีกต่อไป”

7. สวนองุ่นของพระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์คือวงศ์วานอิสราเอลชนยูดาห์คือสวนที่ทรงปีติยินดีพระองค์ทรงหวังให้พวกเขาออกผลเป็นความยุติธรรม แต่กลับเห็นการนองเลือดทรงคาดหวังความชอบธรรม แต่กลับได้ยินเสียงโหยไห้ร้องทุกข์

วิบัติและโทษทัณฑ์

8. วิบัติแก่เจ้าผู้ซื้อที่ดินจนผู้อื่นไม่มีที่อาศัยบ้านของเจ้าสร้างบนที่ดินผืนใหญ่จนเจ้าสามารถอยู่ตามลำพังในดินแดนนั้น

9. ข้าพเจ้าได้ยินพระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ประกาศว่า“บ้านใหญ่ๆ จะเริศร้างอย่างแน่นอนคฤหาสน์งดงามก็จะไร้ผู้อยู่อาศัย

10. สวนองุ่นสิบๆ แอกจะผลิตเหล้าองุ่นได้เพียงบัทเดียวเมล็ดพืชหนึ่งโฮเมอร์จะให้ผลเพียงเอฟาห์เดียว”

11. วิบัติแก่บรรดาผู้ที่ลุกขึ้นแต่เช้าตรู่เพื่อไปดื่มสุราเฉื่อยแฉะและเมาหยำเปจนดึกดื่น

12. ในงานเลี้ยง เขาจัดให้มีพิณใหญ่และพิณเขาคู่รำมะนา ขลุ่ย และเหล้าองุ่นแต่ไม่ไยดีสิ่งที่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงกระทำไม่เคารพนับถือพระราชกิจของพระองค์

13. ฉะนั้นประชากรของเราจะตกเป็นเชลยเพราะขาดความเข้าใจพวกเจ้าใหญ่นายโตจะตายเพราะความหิวโหยส่วนมวลชนก็แห้งระโหยเพราะความกระหาย

14. หลุมฝังศพจึงเพิ่มความอยากของมันและอ้าปากกว้างกลืนกินทั้งผู้ใหญ่ผู้น้อยพร้อมทั้งคนที่ทะเลาะวิวาทและที่สนุกสนานเฮฮา

15. มนุษย์จึงถูกทำให้ตกต่ำลงและมนุษยชาติถูกทำให้ต่ำต้อยผู้หยิ่งผยองถูกปราบให้ตกต่ำ

16. แต่พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์จะเป็นที่ยกย่องเทิดทูนเนื่องด้วยความยุติธรรมของพระองค์และพระเจ้าผู้บริสุทธิ์จะสำแดงพระองค์ว่าบริสุทธิ์โดยความชอบธรรมของพระองค์

17. แล้วแกะจะกินหญ้าอยู่ในทุ่งหญ้าของมันเองลูกแกะจะกินอาหารท่ามกลางซากปรักหักพังของคนร่ำรวย

18. วิบัติแก่ผู้ที่ใช้เล่ห์เหลี่ยมลากดึงบาปและความชั่วร้ายไปเหมือนใช้เชือกลากดึงเกวียน

19. วิบัติแก่ผู้ที่กล่าวว่า “พระเจ้า เร็วๆ หน่อยรีบทำการไวๆ เราจะได้เห็น มาเร็วๆ เถิดขอให้แผนการขององค์บริสุทธิ์แห่งอิสราเอลมาถึงเราจะได้รู้”

20. วิบัติแก่ผู้ที่เรียกชั่วว่าดีเรียกดีว่าชั่วเรียกมืดว่าสว่าง ที่สว่างกลับว่ามืดเรียกขมว่าหวาน ที่หวานกลับว่าขม

21. วิบัติแก่ผู้ที่ทึกทักว่าตนเองฉลาดและหลักแหลมในสายตาของตนเอง

22. วิบัติแก่ผู้ที่อวดเก่งในเรื่องดื่มสุราและเป็นผู้ชนะเลิศในการผสมเหล้า

23. ผู้ปล่อยตัวคนทำผิดเพื่อสินบนและไม่ยอมให้ความยุติธรรมแก่ผู้บริสุทธิ์

24. ดังนั้นรากของพวกเขาจะเน่าเปื่อยและดอกของเขาจะปลิวไปเหมือนธุลีเหมือนเปลวไฟเผาฟางเหมือนหญ้าแห้งลุกมอดไปในไฟเพราะเขาละทิ้งบทบัญญัติของพระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์และลบหลู่พระวจนะขององค์บริสุทธิ์แห่งอิสราเอล

25. ฉะนั้นพระพิโรธขององค์พระผู้เป็นเจ้าจึงเผาผลาญประชากรของพระองค์พระหัตถ์ของพระองค์เงื้อขึ้นและฟาดพวกเขาภูเขาทั้งหลายสะเทือนสะท้านซากศพเหมือนกองขยะกลางถนนถึงขนาดนี้แล้วพระพิโรธของพระเจ้าก็ยังไม่หันเหพระองค์ยังคงเงื้อพระหัตถ์ค้างอยู่

26. พระองค์ทรงชูธงให้สัญญาณแก่ประชาชาติไกลโพ้นทั้งหลายทรงผิวพระโอษฐ์เรียกบรรดาผู้ที่อยู่สุดปลายแผ่นดินโลกพวกเขาโลดแล่นมาอย่างรวดเร็ว!

27. ไม่มีสักคนที่อ่อนล้าหรือสะดุดล้มไม่มีที่ซึมเซาหรือหลับใหลเขาคาดเข็มขัดทะมัดทะแมงสายรัดรองเท้าไม่ขาดสักเส้นเดียว

28. ลูกศรของเขาคมกริบคันธนูของเขาโก่งไว้กีบม้าของเขาเหมือนหินเหล็กไฟล้อรถรบของเขาเหมือนพายุหมุน

29. เสียงคำรามของเขาเหมือนราชสีห์พวกเขาคำรามเหมือนสิงห์หนุ่มเขาส่งเสียงร้องขณะตะครุบเหยื่อและลากทึ้งไปโดยไม่มีใครช่วย

30. ในวันนั้นพวกเขาจะคำรามเข้าใส่เหยื่อเหมือนเสียงทะเลคำรนและเมื่อใครมองดูดินแดนนั้นจะเห็นความมืดและความทุกข์โศกแม้แต่แสงสว่างก็ถูกเมฆบดบังจนมืดมิด