บท

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25
  26. 26
  27. 27
  28. 28
  29. 29
  30. 30
  31. 31
  32. 32
  33. 33
  34. 34
  35. 35
  36. 36
  37. 37
  38. 38
  39. 39
  40. 40
  41. 41
  42. 42
  43. 43
  44. 44
  45. 45
  46. 46
  47. 47
  48. 48
  49. 49
  50. 50
  51. 51
  52. 52
  53. 53
  54. 54
  55. 55
  56. 56
  57. 57
  58. 58
  59. 59
  60. 60
  61. 61
  62. 62
  63. 63
  64. 64
  65. 65
  66. 66

พันธสัญญาเดิม

พันธสัญญาใหม่

อิสยาห์ 32 พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย (TNCV)

อาณาจักรแห่งความชอบธรรม

1. ดูเถิด กษัตริย์องค์หนึ่งจะครองราชย์ด้วยความชอบธรรมและบรรดาเจ้านายจะปกครองด้วยความยุติธรรม

2. แต่ละคนจะเป็นเหมือนที่กำบังลมเป็นที่ลี้ภัยจากพายุเหมือนธารน้ำหลายสายในถิ่นกันดารและร่มเงาของศิลาใหญ่ในดินแดนอันแห้งระโหย

3. แล้วนัยน์ตาของผู้ที่มองเห็นจะไม่ถูกปิดอีกต่อไปและหูของผู้ที่ได้ยินจะฟัง

4. จิตใจของผู้ที่หุนหันจะรู้และเข้าใจและลิ้นตะกุกตะกักจะพูดคล่องฉะฉาน

5. คนโง่จะไม่ได้รับการยกย่องว่าสูงศักดิ์อีกต่อไปทั้งพวกวายร้ายจะไม่ได้รับการเคารพนับถืออย่างสูงอีก

6. เพราะคนโง่พูดแต่เรื่องโฉดเขลาจิตใจของเขาหมกมุ่นในความชั่วร้ายเขาประพฤติชั่วและเผยแผ่เรื่ององค์พระผู้เป็นเจ้าอย่างผิดๆเขาไม่ให้สิ่งใดกับคนหิวโหยและไม่ยอมให้น้ำกับคนกระหาย

7. วิธีการของพวกวายร้ายนั้นร้ายกาจเขาวางแผนชั่วเพื่อทำลายคนยากไร้ด้วยคำโกหกแม้คำอ้อนวอนของคนขัดสนนั้นถูกต้องเที่ยงธรรม

8. ส่วนคนมีคุณธรรมคิดแต่สิ่งดีงามเขายืนหยัดอยู่ด้วยการกระทำที่ถูกต้องสูงส่ง

ผู้หญิงเยรูซาเล็ม

9. พวกเจ้า เหล่าผู้หญิงที่นอนเป็นทองไม่รู้ร้อนจงลุกขึ้นและฟังเราเหล่าบุตรีผู้รู้สึกมั่นคงจงฟังสิ่งที่เราจะพูด!

10. ในเวลาปีเศษๆผู้ที่รู้สึกมั่นคงจะตัวสั่นการเก็บเกี่ยวองุ่นจะล้มเหลวและไม่มีการเก็บผลไม้

11. จงสั่นสะท้านเถิด หญิงผู้เรื่อยเฉื่อยจงตัวสั่นงันงก พวกเจ้าเหล่าธิดาผู้รู้สึกมั่นคง!จงเปลื้องเสื้อผ้าออกและสวมเสื้อผ้ากระสอบเถิด

12. จงตีอกชกตัวเพราะเรื่องท้องทุ่งอันอุดมสมบูรณ์และเพราะเถาองุ่นผลดก

13. และเพราะดินแดนแห่งประชากรของเราซึ่งรกไปด้วยหนามน้อยใหญ่จงไว้ทุกข์ให้บ้านเรือนทั้งปวงที่รื่นเริงเฮฮาและให้นครสำมะเลเทเมาแห่งนี้

14. ป้อมปราการจะถูกทิ้งร้างนครที่อึกทึกจะถูกทอดทิ้งที่มั่นและหอยามจะกลายเป็นดินแดนร้างตลอดไปเป็นนิตย์เป็นที่สำราญของลา เป็นทุ่งหญ้าสำหรับฝูงแกะ

15. จนกระทั่งพระวิญญาณจะถูกเทจากเบื้องบนลงมาเหนือเราถิ่นกันดารกลับกลายเป็นท้องทุ่งอันอุดมสมบูรณ์และท้องทุ่งอันอุดมสมบูรณ์ดูเหมือนป่า

16. ความยุติธรรมจะพำนักในถิ่นกันดารและความชอบธรรมจะอาศัยในท้องทุ่งอันอุดมสมบูรณ์

17. ผลของความชอบธรรมจะเป็นสันติสุขสิ่งที่เกิดจากความชอบธรรมจะเป็นความสงบและความมั่นใจตลอดกาล

18. ชนชาติของเราจะอาศัยอยู่ในที่พำนักอันสงบสุขในบ้านที่ปลอดภัยในที่พักอันปราศจากการรบกวน

19. ถึงแม้ว่าลูกเห็บทำให้ป่าเตียนและนครนั้นราบเป็นหน้ากลอง

20. แต่พวกท่านจะเป็นสุขยิ่งนักเมื่อท่านได้หว่านเมล็ดพืชของท่านริมธารทุกแห่งและปล่อยฝูงสัตว์และฝูงลาของท่านอยู่อย่างเสรี