บท

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25
  26. 26
  27. 27
  28. 28
  29. 29
  30. 30
  31. 31
  32. 32
  33. 33
  34. 34
  35. 35
  36. 36
  37. 37
  38. 38
  39. 39
  40. 40
  41. 41
  42. 42
  43. 43
  44. 44
  45. 45
  46. 46
  47. 47
  48. 48
  49. 49
  50. 50
  51. 51
  52. 52
  53. 53
  54. 54
  55. 55
  56. 56
  57. 57
  58. 58
  59. 59
  60. 60
  61. 61
  62. 62
  63. 63
  64. 64
  65. 65
  66. 66

พันธสัญญาเดิม

พันธสัญญาใหม่

อิสยาห์ 59 พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย (TNCV)

บาป การสารภาพ และการไถ่

1. แน่ทีเดียว พระกรขององค์พระผู้เป็นเจ้าไม่ได้สั้นเกินกว่าจะช่วยให้รอดทั้งพระกรรณของพระองค์ก็ไม่ได้ตึงเกินกว่าจะได้ยิน

2. แต่ความชั่วช้าของเจ้าต่างหากที่ได้แยกเจ้าออกจากพระเจ้าของเจ้าบาปของเจ้าทำให้พระองค์ทรงซ่อนพระพักตร์จากเจ้าพระองค์จึงไม่สดับฟัง

3. มือของเจ้าเกรอะกรังไปด้วยเลือดนิ้วของเจ้าเปรอะเปื้อนความผิดริมฝีปากของเจ้าพูดโกหกลิ้นของเจ้าพึมพำสิ่งชั่วร้าย

4. ไม่มีใครเรียกร้องให้มีความยุติธรรมไม่มีใครดำเนินคดีด้วยความสัตย์สุจริตพวกเขาวางใจในการโต้แย้งอันไร้สาระและพูดโกหกก่อความเดือดร้อนและให้กำเนิดความชั่วร้าย

5. เขาฟักไข่งูพิษและทอใยแมงมุมใครกินไข่ของเขาก็จะตายและเมื่อไข่ฟองไหนแตก งูพิษก็เลื้อยออกมา

6. ใยแมงมุมที่พวกเขาทอขึ้นมาก็ใช้ประโยชน์เป็นเสื้อผ้าไม่ได้เขาไม่สามารถปกคลุมตัวเองด้วยสิ่งที่ตนทำขึ้นการกระทำของเขาชั่วร้ายมือของเขาพร้อมที่จะก่อความรุนแรง

7. เท้าของเขาถลันเข้าหาบาปและพวกเขารีบเร่งจะเอาชีวิตผู้บริสุทธิ์ความคิดคำนึงของเขาล้วนแล้วแต่ชั่ววิถีทางของเขามีการทำลายล้างผลาญ

8. เขาไม่รู้จักทางแห่งสันติภาพไม่มีความยุติธรรมในหนทางของเขาเขาผันแปรมันให้เป็นถนนที่คดเคี้ยวไม่มีใครที่ดำเนินในทางนั้นจะรู้จักสันติสุข

9. ฉะนั้นความยุติธรรมจึงห่างไกลจากพวกเราและความชอบธรรมไม่ได้มาถึงเราเรามองหาความสว่าง ก็พบแต่ความมืดมนเรามองหาความสดใส แต่เราก็เดินอยู่ในเงามืดมิด

10. เราคลำสะเปะสะปะไปตามกำแพงเหมือนคนตาบอดคลำหาทางเหมือนคนไม่มีตากลางวันแสกๆ เราก็ล้มลุกคลุกคลานเหมือนยามสนธยาเราจึงเป็นเหมือนคนตายในหมู่คนเข้มแข็ง

11. เราทุกคนครางเหมือนหมีโอดครวญเสียงเศร้าสร้อยเหมือนนกพิราบเรามองหาความยุติธรรมแต่ไม่พบเลยมองหาการช่วยกู้แต่ก็อยู่ไกลลิบ

12. เพราะการละเมิดของเรามากมายนักในสายพระเนตรของพระองค์บาปทั้งหลายของเราฟ้องร้องเราการละเมิดของเราอยู่กับเราเสมอและเรายอมรับความชั่วช้าของเรา

13. เรากบฏทรยศต่อองค์พระผู้เป็นเจ้าหันหลังให้พระเจ้าของเราเราก่อการกดขี่ข่มเหงและการกบฏกล่าวคำโกหกซึ่งเราคิดไว้ในใจ

14. ดังนั้นความยุติธรรมจึงถดถอยความชอบธรรมหลีกห่างความจริงสะดุดกลางถนนความซื่อสัตย์ไม่อาจเข้ามาได้

15. หาความจริงไม่พบเลยไม่ว่าที่ไหนผู้ที่หลีกหนีจากความชั่วกลับตกเป็นเหยื่อ องค์พระผู้เป็นเจ้าทอดพระเนตรแล้วก็ไม่พอพระทัยเนื่องจากไม่มีความยุติธรรมเลย

16. พระองค์ทรงเห็นว่าไม่มีใครเลยและตกพระทัยที่ไม่มีใครก้าวเข้ามาช่วยดังนั้นพระกรของพระองค์เองจึงนำความรอดมาและความชอบธรรมของพระองค์ก็ค้ำจุนพระองค์ไว้

17. พระองค์ทรงสวมความชอบธรรมเป็นเสื้อเกราะและทรงสวมหมวกเหล็กแห่งความรอดไว้บนพระเศียรทรงฉลองพระองค์ด้วยเสื้อคลุมแห่งการแก้แค้นและทรงห่มความกระตือรือร้นเหมือนห่มเสื้อคลุม

18. พระองค์จะทรงตอบแทนศัตรูทั้งหลายของพระองค์ด้วยพระพิโรธและจะทรงแก้แค้นบรรดาปฏิปักษ์ของพระองค์ให้สาสมกับการกระทำของพวกเขาพระองค์จะทรงตอบแทนเกาะแก่งต่างๆ ตามที่มันสมควรจะได้รับ

19. ผู้คนจากตะวันตกจะยำเกรงพระนามของพระยาห์เวห์และจากที่พระอาทิตย์ขึ้น พวกเขาจะยกย่องพระเกียรติสิริของพระองค์เพราะพระองค์จะเสด็จมาเหมือนกระแสน้ำเชี่ยวซึ่งขับเคลื่อนด้วยลมปราณขององค์พระผู้เป็นเจ้า

20. “พระผู้ไถ่จะเสด็จมายังศิโยนมายังคนในวงศ์วานยาโคบที่กลับใจจากบาปของพวกเขา” องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น

21. องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า “ส่วนเรา นี่เป็นพันธสัญญาของเรากับพวกเขา จิตวิญญาณของเราซึ่งอยู่กับเจ้าและถ้อยคำของเราซึ่งเราใส่ไว้ในปากของเจ้าจะไม่พรากไปจากปากของเจ้า หรือจากปากลูกๆ ของเจ้า หรือจากปากลูกหลานของพวกเขานับแต่บัดนี้จวบจนนิรันดร์” องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนั้น