บท

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25
  26. 26
  27. 27
  28. 28
  29. 29
  30. 30
  31. 31
  32. 32
  33. 33
  34. 34
  35. 35
  36. 36
  37. 37
  38. 38
  39. 39
  40. 40
  41. 41
  42. 42
  43. 43
  44. 44
  45. 45
  46. 46
  47. 47
  48. 48
  49. 49
  50. 50
  51. 51
  52. 52
  53. 53
  54. 54
  55. 55
  56. 56
  57. 57
  58. 58
  59. 59
  60. 60
  61. 61
  62. 62
  63. 63
  64. 64
  65. 65
  66. 66

พันธสัญญาเดิม

พันธสัญญาใหม่

อิสยาห์ 24 พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย (TNCV)

องค์พระผู้เป็นเจ้า

1. ดูเถิด องค์พระผู้เป็นเจ้ากำลังจะทรงทิ้งโลกให้ร้างและทำให้มันย่อยยับพระองค์จะทรงทำลายพื้นผิวของโลกทำให้ผู้อยู่อาศัยกระจัดกระจายไป

2. ทุกคนจะเหมือนกันหมดไม่ว่าประชาชนหรือปุโรหิตไม่ว่านายหรือบ่าวไม่ว่านายหญิงหรือสาวใช้ไม่ว่าผู้ซื้อหรือผู้ขายไม่ว่าเจ้าหนี้หรือลูกหนี้ไม่ว่าผู้ยืมหรือผู้ให้ยืม

3. โลกจะว่างเปล่าและยับเยินอย่างสิ้นเชิง องค์พระผู้เป็นเจ้าได้ตรัสถ้อยคำเหล่านี้

4. โลกก็เหือดแห้งและโรยราพิภพก็ซบเซาและเหี่ยวเฉาผู้สูงศักดิ์ของโลกก็อ่อนระโหย

5. โลกนี้สกปรกโสมมเพราะผู้คนที่อยู่ในโลกพวกเขาไม่เชื่อฟังบทบัญญัติละเมิดกฎเกณฑ์และฝ่าฝืนพันธสัญญานิรันดร์

6. ฉะนั้นคำสาปแช่งจึงล้างผลาญโลกชาวพิภพต้องรับโทษความผิดของตนฉะนั้นผู้อาศัยอยู่ในโลกจึงถูกเผาผลาญและรอดชีวิตอยู่ไม่กี่คน

7. เหล้าองุ่นใหม่ก็เหือดแห้ง และเถาองุ่นก็เหี่ยวเฉาบรรดาผู้ให้ความบันเทิงได้แต่โอดครวญ

8. เสียงสนุกสนานร่าเริงของรำมะนาเงียบไปเสียงบันเทิงยุติลงเสียงพิณไพเราะก็เงียบไป

9. ไม่มีการจิบเหล้าเคล้าเสียงเพลงอีกแล้วสุราก็ขมแก่ผู้ดื่ม

10. นครอันล่มจมก็เริศร้างทางเข้าบ้านทุกหลังถูกปิดไม่ให้ใครเข้า

11. ตามท้องถนน ผู้คนร้องหาเหล้าองุ่นความยินดีกลายเป็นความหม่นหมองความรื่นเริงบันเทิงใจถูกกำจัดไปจากโลก

12. นครนั้นตกอยู่ในสภาพปรักหักพังประตูเมืองถูกทุบเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย

13. โลกและชนชาติต่างๆจะเป็นเช่นนั้นเหมือนต้นมะกอกที่ถูกฟาดหรือเหมือนเศษเล็กเศษน้อยที่ยังเหลืออยู่หลังเก็บองุ่น

14. คนหยิบมือที่เหลือจะโห่ร้องอย่างชื่นบานและจะประกาศพระบารมีขององค์พระผู้เป็นเจ้าจากแถบตะวันตก

15. ดังนั้นคนทางตะวันออกจงถวายเกียรติแด่องค์พระผู้เป็นเจ้าจงเทิดทูนพระนามของพระยาห์เวห์พระเจ้าแห่งอิสราเอลบนเกาะต่างๆ ในทะเล

16. จากสุดโลกเราได้ยินเพลงขับร้องว่า“พระเกียรติสิริจงมีแด่องค์ทรงธรรม”แต่ข้าพเจ้ากล่าวว่า “ข้าพเจ้าหมดแรง ข้าพเจ้าหมดแรง!วิบัติแก่ข้าพเจ้า!มีคนคิดคดทรยศและก่อการกบฏ!”

17. ชาวโลกเอ๋ยความสยดสยอง หลุมพราง และกับดักคอยท่านอยู่

18. ใครก็ตามที่เตลิดหนีเมื่อได้ยินเสียงสยดสยองจะตกลงในหลุมพรางใครก็ตามที่ปีนออกมาจากหลุมพรางจะติดบ่วงแร้วประตูน้ำของสวรรค์ก็เปิดออกรากฐานของโลกถูกเขย่า

19. โลกทลายล่มจมแตกออกเป็นเสี่ยงๆถูกเขย่าสั่นคลอน

20. โลกโซซัดโซเซเหมือนคนเมามันพะเยิบพะยาบเหมือนเพิงกลางพายุโทษกบฏของโลกหนักหนาสาหัสจนทำให้มันล้มลงและไม่อาจลุกขึ้นได้อีกเลย

21. ในวันนั้นองค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงลงโทษบรรดาอำนาจในฟ้าสวรรค์เบื้องบนและบรรดากษัตริย์ในโลกเบื้องล่าง

22. พวกเขาจะถูกคุมตัวรวมกันเหมือนนักโทษที่ถูกขังไว้ในคุกใต้ดินพวกเขาจะถูกจองจำไว้และหลังจากนั้นหลายวันก็ถูกลงโทษ

23. ดวงจันทร์จะอับแสง ดวงอาทิตย์จะอดสูเพราะพระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์จะทรงครอบครองเหนือภูเขาศิโยนและในเยรูซาเล็มและทรงครอบครองด้วยพระเกียรติสิริต่อหน้าเหล่าผู้อาวุโส