บท

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25
  26. 26
  27. 27
  28. 28
  29. 29
  30. 30
  31. 31
  32. 32
  33. 33
  34. 34
  35. 35
  36. 36
  37. 37
  38. 38
  39. 39
  40. 40
  41. 41
  42. 42
  43. 43
  44. 44
  45. 45
  46. 46
  47. 47
  48. 48
  49. 49
  50. 50
  51. 51
  52. 52

พันธสัญญาเดิม

พันธสัญญาใหม่

เยเรมีย์ 42 ฉบับมาตรฐาน (THSV11)

เย‌เร‌มีย์​แนะ‍นำ​ผู้​รอด‍ชีวิต​ไม่‍ให้​อพยพ

1. ส่วน​พวก​หัว‍หน้า​กอง‍ทหาร​ทั้ง‍หมด​และ​โย‌ฮา‌นัน​บุตร​คา‌เร‌อาห์ และ​เย‌ซัน‌ยาห์​บุตร​โฮ‌ชา‌ยาห์ และ​ประ‌ชา‍ชน​ทั้ง‍ปวง จาก​ผู้‍น้อย​ที่‍สุด​ถึง​ผู้‍ใหญ่​ที่‍สุด​ได้​มา‍หา

2. และ​พูด​กับ​เย‌เร‌มีย์​ผู้‍เผย‍พระ‍วจนะ​ว่า “โปรด​ฟัง​คำ‍ร้อง​ของ​พวก‍เรา และ​อธิษ‌ฐาน​ต่อ​พระ‍ยาห์‌เวห์​พระ‍เจ้า​ของ​ท่าน​เพื่อ​พวก‍เรา​ที่​เหลือ​อยู่​ทั้ง‍หมด​นี้ เพราะ​เรา​เหลือ​อยู่​น้อย‍คน​จาก​เดิม​ที่​มี​คน​มาก‍มาย ตาม​ที่​ท่าน​เห็น​อยู่​กับ​ตา​แล้ว

3. ขอ​พระ‍ยาห์‌เวห์​พระ‍เจ้า​ของ​ท่าน​สำแดง​หน‍ทาง​แก่​เรา ว่า​เรา​ควร​จะ​ไป​ทาง​ไหน และ​ขอ​สำแดง​สิ่ง​ที่​เรา​ควร​จะ​ทำ”

4. เย‌เร‌มีย์​ผู้‍เผย‍พระ‍วจนะ​กล่าว​แก่​พวก‍เขา​ว่า “ข้าพ‌เจ้า​ได้‍ยิน​แล้ว นี่‍แน่ะ ข้าพ‌เจ้า​จะ​อธิษ‌ฐาน​ต่อ​พระ‍ยาห์‌เวห์​พระ‍เจ้า​ของ​พวก‍ท่าน ตาม​คำ‍ขอ‍ร้อง​ของ​พวก‍ท่าน และ​พระ‍ยาห์‌เวห์​ทรง​ตอบ​ท่าน​ประ‌การ​ใด ข้าพ‌เจ้า​จะ​บอก​แก่​ท่าน ข้าพ‌เจ้า​จะ​ไม่​ปิด‍บัง​สิ่ง‍ใด​ไว้​จาก​ท่าน​เลย”

5. แล้ว​พวก‍เขา​พูด​กับ​เย‌เร‌มีย์​ว่า “ขอ​พระ‍ยาห์‌เวห์​ทรง​เป็น​พยาน​ที่​สัตย์‍จริง​และ​สัตย์‍ซื่อ​ต่อ‍สู้​เรา ถ้า​เรา​ไม่‍ได้​ทำ​ตาม​พระ‍วจนะ​ของ​พระ‍ยาห์‌เวห์​พระ‍เจ้า​ของ​ท่าน​ผู้​ทรง​ใช้​ท่าน

6. ไม่​ว่า​จะ​ดี​หรือ​ร้าย เรา​จะ​เชื่อ‍ฟัง​พระ‍สุร‌เสียง​ของ​พระ‍ยาห์‌เวห์​พระ‍เจ้า​ของ​เรา ผู้​ซึ่ง​เรา​ส่ง​ท่าน​ให้​ไป​หา​นั้น เพื่อ​จะ​เป็น​การ​ดี​ต่อ​เรา เมื่อ​เรา​เชื่อ‍ฟัง​พระ‍สุร‌เสียง​ของ​พระ‍ยาห์‌เวห์​พระ‍เจ้า​ของ​เรา”

7. ต่อ‍มา​เมื่อ​ครบ 10 วัน​แล้ว​พระ‍วจนะ​ของ​พระ‍ยาห์‌เวห์​มา​ยัง​เย‌เร‌มีย์

8. แล้ว​ท่าน​จึง​ให้​ตาม​ตัว​โย‌ฮา‌นัน​บุตร​คา‌เร‌อาห์ และ​พวก​หัว‍หน้า​กอง‍ทหาร​ทุก​คน​ผู้​อยู่​กับ​ท่าน และ​ประ‌ชา‍ชน​ทั้ง‍หมด​จาก​ผู้‍น้อย​ที่‍สุด​ถึง​ผู้‍ใหญ่​ที่‍สุด

9. และ​บอก​เขา​ว่า “พระ‍ยาห์‌เวห์​พระ‍เจ้า​แห่ง​อิสรา‌เอล ผู้​ซึ่ง​ท่าน​ได้​ใช้​ให้​ข้าพ‌เจ้า​นำ​เอา​คำ​อ้อน‍วอน​ของ​ท่าน​ไป​เสนอ​พระ‍องค์​นั้น ได้​ตรัส​ดัง‍นี้​ว่า

10. ‘ถ้า​พวก‍เจ้า​จะ​อยู่​ต่อ‍ไป​ใน​แผ่น‍ดิน​นี้ เรา​จะ​สร้าง​เจ้า​ขึ้น​และ​ไม่​ทำ‍ลาย​ลง เรา​จะ​ปลูก​เจ้า​ไว้ และ​ไม่​ถอน​เจ้า​เสีย​เพราะ​เรา​ได้​กลับ‍ใจ​จาก​เหตุ‍ร้าย​ซึ่ง​เรา​ได้​ทำ​แก่​เจ้า​แล้ว

11. อย่า​กลัว​กษัตริย์​บา‌บิ‌โลน​ผู้​ซึ่ง​เจ้า​กลัว​อยู่​นั้น’ พระ‍ยาห์‌เวห์​ตรัส​ดัง‍นี้​ว่า ‘อย่า​กลัว​เขา​เลย เพราะ​เรา​อยู่​กับ​เจ้า​เพื่อ​ช่วย​เจ้า​และ​ช่วย‍กู้​เจ้า​ให้​พ้น​จาก​มือ​ของ​เขา

12. เรา​จะ​ให้​ความ​กรุณา​แก่​เจ้า เพื่อ​เขา​จะ​ได้​กรุณา​เจ้า​และ​ยอม​ให้​เจ้า​อยู่​ใน​แผ่น‍ดิน​ของ​เจ้า​เอง’

13. แต่​ถ้า​พวก‍เจ้า​พูด​ว่า ‘เรา​จะ​ไม่​อยู่​ใน​แผ่น‍ดิน​นี้’ โดย​ไม่​เชื่อ‍ฟัง​พระ‍สุร‌เสียง​ของ​พระ‍ยาห์‌เวห์​พระ‍เจ้า​ของ​เจ้า

14. และ​กล่าว​ว่า ‘ไม่​เอา เรา​จะ​เข้า​ไป​ใน​แผ่น‍ดิน​อียิปต์ ที่​ซึ่ง​เรา​จะ​ไม่​เห็น​สง‌คราม จะ​ไม่‍ได้‍ยิน​เสียง​เขา‍สัตว์ จะ​ไม่​หิว​ขนม‍ปัง และ​เรา​จะ​อาศัย​อยู่​ที่‍นั่น’

15. คน​ยู‌ดาห์​ที่​เหลือ​อยู่​เอ๋ย ขอ​ฟัง​พระ‍วจนะ​ของ​พระ‍ยาห์‌เวห์ พระ‍ยาห์‌เวห์​จอม‍ทัพ​พระ‍เจ้า​ของ​อิสรา‌เอล​ตรัส​ดัง‍นี้​ว่า ‘ถ้า​เจ้า​มุ่ง‍หน้า​จะ​เข้า​อียิปต์​และ​ไป​อาศัย​ที่‍นั่น

16. แล้ว​ดาบ​ซึ่ง​เจ้า​กลัว​อยู่​นั้น​จะ​ตาม​ทัน​เจ้า​ที่‍นั่น​ใน​แผ่น‍ดิน​อียิปต์ และ​การ​กัน‌ดาร​อาหาร​ซึ่ง​เจ้า​กลัว​อยู่​นั้น​จะ​ติด‍ตาม​เจ้า​ไป​ถึง​อียิปต์ และ​เจ้า​จะ​ตาย​ที่‍นั่น

17. ทุก​คน​ซึ่ง​มุ่ง‍หน้า​ไป​ยัง​อียิปต์ เพื่อ​จะ​อยู่​ที่‍นั่น​จะ​ตาย​เสีย​ด้วย​ดาบ ด้วย​การ​กัน‌ดาร​อาหาร และ​โรค‍ระบาด เขา​จะ​ไม่‍มี​คน​เหลือ​อยู่​หรือ​รอด‍ตาย​จาก​เหตุ‍ร้าย​ซึ่ง​เรา​จะ​นำ​มา​เหนือ​เขา’

18. “เพราะ​พระ‍ยาห์‌เวห์​จอม‍ทัพ พระ‍เจ้า​แห่ง​อิสรา‌เอล​ตรัส​ดัง‍นี้​ว่า ‘เรา​ได้​เท​ความ​กริ้ว​และ​ความ​โกรธ​ของ​เรา​ลง​เหนือ​ชาว​เย‌รู‌ซา‌เล็ม​อย่าง‍ไร เรา​จะ​เท​ความ​โกรธ​ของ​เรา​เหนือ​พวก‍เจ้า​หาก​เจ้า​ไป​ยัง​อียิปต์​อย่าง​นั้น เจ้า​จะ​เป็น​คำ​สาป​เป็น​ที่​น่า​หวาด‍หวั่น เป็น​คำ‍แช่ง​และ​เป็น​คำ​ตำ‌หนิ เจ้า​จะ​ไม่‍ได้​เห็น​ที่‍นี่​อีก’

19. คน​ยู‌ดาห์​ที่​ยัง​เหลือ​อยู่​เอ๋ย พระ‍ยาห์‌เวห์​ได้​ตรัส​กับ​ท่าน​แล้ว​ว่า ‘อย่า​ไป​อียิปต์’ จง​รู้​เป็น​แน่​ว่า​ใน​วัน‍นี้​ข้าพ‌เจ้า​ได้​ตัก‍เตือน​ท่าน​ว่า

20. พวก‍ท่าน​ได้​ทำ​ผิด​ต่อ​ชีวิต​ของ​ท่าน​เอง เพราะ​ท่าน​ได้​ใช้​ข้าพ‌เจ้า​ไป​หา​พระ‍ยาห์‌เวห์​พระ‍เจ้า​ของ​ท่าน​ว่า ‘ขอ​อธิษ‌ฐาน​เพื่อ​เรา​ต่อ​พระ‍ยาห์‌เวห์​พระ‍เจ้า​ของ​เรา และ​พระ‍ยาห์‌เวห์​พระ‍เจ้า​ของ​เรา​ตรัส​ประ‌การ​ใด ขอ​บอก​แก่​เรา และ​เรา​จะ​ทำ​ตาม’

21. และ​ใน​วัน‍นี้​ข้าพ‌เจ้า​ได้​ประ‌กาศ​พระ‍วจนะ​นั้น​แก่​พวก‍ท่าน​แล้ว แต่​ท่าน​ไม่​เคย​ฟัง​พระ‍สุร‌เสียง​ของ​พระ‍ยาห์‌เวห์​พระ‍เจ้า​ของ​ท่าน​ใน​สิ่ง‍ใดๆ ซึ่ง​พระ‍องค์​ทรง​ใช้​ข้าพ‌เจ้า​มา​บอก​ท่าน

22. เพราะ‍ฉะนั้น บัด‍นี้​จง​ทราบ​เป็น​แน่​ว่า พวก‍ท่าน​จะ​ตาย​ด้วย​ดาบ ด้วย​การ​กัน‌ดาร​อาหาร และ​ด้วย​โรค​ระบาด​ใน​สถาน‍ที่​ซึ่ง​พวก‍ท่าน​ปรารถ‌นา​จะ​ไป​อาศัย​อยู่”