บท

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25
  26. 26
  27. 27
  28. 28
  29. 29
  30. 30
  31. 31
  32. 32
  33. 33
  34. 34
  35. 35
  36. 36
  37. 37
  38. 38
  39. 39
  40. 40
  41. 41
  42. 42
  43. 43
  44. 44
  45. 45
  46. 46
  47. 47
  48. 48
  49. 49
  50. 50
  51. 51
  52. 52

พันธสัญญาเดิม

พันธสัญญาใหม่

เยเรมีย์ 25 ฉบับมาตรฐาน (THSV11)

คำ​พยา‌กรณ์​ถึง​การ​เป็น​เชลย​ใน​บา‌บิ‌โลน

1. มี​ถ้อย‍คำ​มา​ถึง​เย‌เร‌มีย์​เกี่ยว​ด้วย​เรื่อง​ชน‍ชาติ​ยู‌ดาห์​ทั้ง‍สิ้น ใน​ปี​ที่ 4 แห่ง​รัช‌กาล​เย‌โฮ‌ยา‌คิม โอรส​ของ​โย‌สิ‌ยาห์​กษัตริย์​ยู‌ดาห์ (ปี​นั้น​เป็น​ปี​ต้น‍รัช‌กาล​ของ​เน‌บู‌คัด‌เนส‌ซาร์​กษัตริย์​บา‌บิ‌โลน)

2. ซึ่ง​เย‌เร‌มีย์​ผู้‍เผย‍พระ‍วจนะ​ได้​กล่าว​แก่​ประ‌ชา‍ชน​ยู‌ดาห์ และ​แก่​ชาว​เย‌รู‌ซา‌เล็ม​ทั้ง‍สิ้น​ว่า

3. “ตั้ง‍แต่​ปี​ที่ 13 ใน​สมัย​ของ​กษัตริย์​โย‌สิ‌ยาห์ โอรส​ของ​อา‌โมน​กษัตริย์​ยู‌ดาห์ จน‍ถึง​วัน‍นี้​เป็น​เวลา 23 ปี พระ‍วจนะ​ของ​พระ‍ยาห์‌เวห์​มา​ยัง​ข้าพ‌เจ้า และ​ข้าพ‌เจ้า​ก็​ได้​บอก​แก่​ท่าน‍ทั้ง‍หลาย​อย่าง​ไม่​หยุด‍ยั้ง แต่​ท่าน​ก็​ไม่​ฟัง

4. ท่าน​ไม่​ฟัง​หรือ​เอียง​หู​ของ​ท่าน​ฟัง แม้‍ว่า​พระ‍ยาห์‌เวห์​ทรง​ส่ง​บรร‌ดา​ผู้‍เผย‍พระ‍วจนะ​ผู้​รับ‍ใช้​ของ​พระ‍องค์​มา​ครั้ง​แล้ว​ครั้ง​เล่า

5. กล่าว​ว่า ‘บัด‍นี้​ทุก​คน​จง​หัน‍กลับ​จาก​ทาง‍ชั่ว​ของ​ตน​และ​จาก​การ​กระ‌ทำ​ผิด​ของ​ตน เพื่อ​จะ​ได้​อาศัย​อยู่​ใน​แผ่น‍ดิน​ซึ่ง​พระ‍ยาห์‌เวห์​ประ‌ทาน​แก่​เจ้า​และ​บรรพ‌บุรุษ​ของ​เจ้า​ตั้ง‍แต่​โบ‌ราณ​และ​ต่อ‍ไป​เป็น​นิตย์

6. อย่า​ไป​ติด‍ตาม​พระ​อื่นๆ เพื่อ​จะ​ปรน‌นิ‌บัติ​และ​นมัส‌การ​พระ​เหล่า‍นั้น หรือ​ยั่ว‍เย้า​เรา​ให้​โกรธ​ด้วย​ผล‍งาน​แห่ง​มือ​ของ​เจ้า แล้ว​เรา​จะ​ไม่​ทำ​อัน‌ตราย​แก่​เจ้า’

7. พระ‍ยาห์‌เวห์​ตรัส​ว่า ‘แม้​กระ‌นั้น​พวก‍เจ้า​ก็​ไม่​ฟัง​เรา และ​เจ้า​จึง​ได้​ยั่ว‍เย้า​เรา​ให้​กริ้ว​ด้วย​ผล‍งาน​จาก​มือ​ของ​เจ้า ซึ่ง​เป็น​ผล‍ร้าย​แก่​เจ้า​เอง’

8. “เพราะ‍ฉะนั้น พระ‍ยาห์‌เวห์​จอม‍ทัพ​จึง​ตรัส​ดัง‍นี้​ว่า ‘เพราะ​เจ้า​ไม่​เชื่อ‍ฟัง​ถ้อย‍คำ​ของ​เรา’

9. พระ‍ยาห์‌เวห์​ตรัส​ดัง‍นี้​ว่า ‘นี่‍แน่ะ เรา​จะ​เรียก​ชน‍เผ่า​ทั้ง‍สิ้น​ของ​ทิศ​เหนือ​และ​เน‌บู‌คัด‌เนส‌ซาร์ กษัตริย์​บา‌บิ‌โลน​ผู้​รับ‍ใช้​ของ​เรา และ​เรา​จะ​นำ​เขา‍ทั้ง‍หลาย​มา​ต่อ‍สู้​แผ่น‍ดิน​นี้​และ​ชาว‍เมือง​นี้​และ​บรร‌ดา​ประ‌ชา‍ชาติ​เหล่า‍นี้​ซึ่ง​อยู่​ล้อม‍รอบ เรา​จะ​ทำ‍ลาย​เขา‍ทั้ง‍หลาย​ให้​สิ้น และ​เรา​จะ​ทำ​ให้​เขา​เป็น​ที่​หวาด‍หวั่น​และ​เป็น​ที่​เยาะ‍เย้ย​และ​เป็น​ที่​ทิ้ง‍ร้าง​เป็น​นิตย์

10. ยิ่ง‍กว่า‍นั้น‍อีก เรา​จะ​กำ‍จัด​เสียง​บัน‌เทิง​และ​เสียง​ร่า‍เริง เสียง​เจ้า‍บ่าว​และ​เสียง​เจ้า‍สาว เสียง​หิน‍โม่​และ​แสง​ตะ‌เกียง​เสีย​จาก​เจ้า

11. แผ่น‍ดิน​นี้​ทั้ง‍สิ้น​จะ​ถูก​ทิ้ง‍ร้าง​และ​เป็น​ที่​ร้าง‍เปล่า และ​บรร‌ดา​ประ‌ชา‍ชาติ​เหล่า‍นี้​จะ​ปรน‌นิ‌บัติ​กษัตริย์​แห่ง​บา‌บิ‌โลน​อยู่ 70 ปี

12. พระ‍ยาห์‌เวห์​ตรัส​ดัง‍นี้​ว่า ‘เมื่อ​ครบ 70 ปี​แล้ว เรา​จะ​ลง‍โทษ​กษัตริย์​บา‌บิ‌โลน​และ​ชน‍ชาติ​นั้น คือ​แผ่น‍ดิน​ของ​คน​เคล‌เดีย​เพราะ​ความ​ผิด‍บาป​ของ​เขา‍ทั้ง‍หลาย เรา​จะ​ทำ​ให้​แผ่น‍ดิน​นั้น​ถูก​ทิ้ง‍ร้าง​อยู่​เป็น​นิตย์

13. เรา​จะ​นำ​ให้​ถ้อย‍คำ​ทั้ง‍สิ้น​สำเร็จ​ที่​แผ่น‍ดิน​นั้น คือ​ถ้อย‍คำ​ที่​เรา​ได้​กล่าว​สู้​เมือง​นั้น คือ​ทุก‍สิ่ง​ที่​เขียน​ไว้​ใน​หนัง‌สือ​นี้ ซึ่ง​เย‌เร‌มีย์​ได้​เผย‍พระ‍วจนะ​แก่​ประ‌ชา‍ชาติ​ทั้ง‍สิ้น

14. เพราะ‍ว่า​หลาย​ประ‌ชา‍ชาติ​และ​บรร‌ดา​มหา‍กษัตริย์​จะ​ทำ​ให้​เขา​เหล่า‍นั้น​เป็น​ทาส​ด้วย และ​เรา​จะ​ตอบ‍แทน​เขา‍ทั้ง‍หลาย​ตาม​การ​กระ‌ทำ​และ​ผล‍งาน​จาก​มือ​ของ​เขา’ ”

ถ้วย​แห่ง​พระ‍พิโรธ​ของ​พระ‍เจ้า

15. พระ‍ยาห์‌เวห์​พระ‍เจ้า​แห่ง​อิสรา‌เอล​ตรัส​กับ​ข้าพ‌เจ้า​ดัง‍นี้​ว่า “จง​เอา​ถ้วย​เหล้า‍องุ่น​แห่ง​ความ​โกรธ​นี้​ไป​จาก​มือ​เรา และ​บัง‍คับ​บรร‌ดา​ประ‌ชา‍ชาติ​ซึ่ง​เรา​ส่ง​เจ้า​ไป​หา​นั้น​ให้​ดื่ม​จาก​ถ้วย​นั้น

16. เขา​จะ​ดื่ม​และ​เดิน​โซ‍เซ​และ​บ้า‍คลั่ง​ไป​เนื่อง‍ด้วย​ดาบ​ซึ่ง​เรา​ส่ง​ไป​ท่าม‍กลาง​เขา‍ทั้ง‍หลาย”

17. ดัง‍นั้น ข้าพ‌เจ้า​จึง​รับ​ถ้วย​มา​จาก​พระ‍หัตถ์​ของ​พระ‍ยาห์‌เวห์ และ​บัง‍คับ​ประ‌ชา‍ชาติ​ทั้ง‍สิ้น​ซึ่ง​พระ‍ยาห์‌เวห์​ทรง​ใช้​ให้​ข้าพ‌เจ้า​ไป​หา​นั้น​ดื่ม

18. คือ​กรุง‍เย‌รู‌ซา‌เล็ม​และ​เมือง​ต่างๆ ของ​ยู‌ดาห์ ทั้ง​บรร‌ดา​กษัตริย์​และ​เจ้า‍นาย​ของ​เมือง​นั้น ทำ​ให้​ถูก​ทิ้ง‍ร้าง​และ​ที่​ร้าง‍เปล่า เป็น​ที่​เยาะ‍เย้ย​และ​แช่ง‍สาป​อย่าง​ทุก​วัน‍นี้

19. ฟา‌โรห์​กษัตริย์​อียิปต์​กับ​บรร‌ดา​ข้า‍ราช‌การ และ​เจ้า‍นาย​และ​ประ‌ชา‍ชน​ของ​พระ‍องค์​นั้น

20. และ​บรร‌ดา​ชน​ต่าง‍ด้าว​ที่​อยู่​ท่าม‍กลาง​เขา บรร‌ดา​กษัตริย์​แห่ง​แผ่น‍ดิน​อูส และ​บรร‌ดา​กษัตริย์​แห่ง​แผ่น‍ดิน​ฟี‌ลิส‌เตีย (คือ​เมือง​อัช‌เค‌โลน กา‌ซา เอ‌โครน และ​เมือง​อัช‌โดด​ที่​เหลือ​อยู่)

21. เอ‌โดม โม‌อับ​และ​คน​อัม‌โมน

22. บรร‌ดา​กษัตริย์​แห่ง​เมือง​ไท‌ระ บรร‌ดา​กษัตริย์​เมือง​ไซ‌ดอน​และ​บรร‌ดา​กษัตริย์​แห่ง​เมือง​ชาย‍ทะเล​ฟาก​โน้น

23. เมือง​เด‌ดาน เท‌มา บุส และ​บรร‌ดา​คน​ที่​โกน​ผม‍จอน‍หู

24. บรร‌ดา​กษัตริย์​แห่ง​อา‌ระ‌เบีย​และ​บรร‌ดา​กษัตริย์​แห่ง​เผ่า​ที่​ปะปน​กัน​อยู่​ใน​ถิ่น‍ทุร‌กัน‌ดาร

25. บรร‌ดา​กษัตริย์​แห่ง​ศิม‌รี และ​บรร‌ดา​กษัตริย์​แห่ง​เอ‌ลาม และ​บรร‌ดา​กษัตริย์​แห่ง​มี‌เดีย

26. บรร‌ดา​กษัตริย์​แห่ง​เมือง​ทิศ​เหนือ ทั้ง​ไกล​และ​ใกล้​ที‍ละ‍องค์ และ​บรร‌ดา​ราช‌อาณา‌จักร​แห่ง​โลก​ซึ่ง​อยู่​บน​พื้น​พิภพ และ​กษัตริย์​แห่ง​เช‌ชัก​จะ​ดื่ม​ภาย‍หลัง​กษัตริย์​เหล่า‍นี้

27. “แล้ว​เจ้า​จง​พูด​กับ​เขา‍ทั้ง‍หลาย​ว่า ‘พระ‍ยาห์‌เวห์​จอม‍ทัพ พระ‍เจ้า​แห่ง​อิสรา‌เอล​ตรัส​ดัง‍นี้​ว่า จง​ดื่ม​ให้​เมา​แล้ว​ก็​อา‌เจียน จง​ล้ม‍ลง​และ​อย่า​ลุก‍ขึ้น​อีก​เลย เนื่อง‍ด้วย​ดาบ​ซึ่ง​เรา​จะ​ส่ง​มา​ท่าม‍กลาง​เจ้า​ทั้ง‍หลาย’

28. “และ​ถ้า​เขา​ปฏิ‌เสธ​ไม่​รับ​ถ้วย​จาก​มือ​ของ​เจ้า​ดื่ม เจ้า​จง​พูด​กับ​เขา‍ทั้ง‍หลาย​ว่า ‘พระ‍ยาห์‌เวห์​จอม‍ทัพ​ตรัส​ดัง‍นี้​ว่า เจ้า​ต้อง​ดื่ม

29. เพราะ​นี่‍แน่ะ เรา​ได้​เริ่ม​ลง‍โทษ​เมือง​ซึ่ง​เรียก​ตาม​ชื่อ​ของ​เรา​แล้ว และ​เจ้า​จะ​ลอย‍นวล​ไป​ได้​โดย​ไม่​ต้อง​โทษ​หรือ? พระ‍ยาห์‌เวห์​จอม‍ทัพ​ตรัส​ว่า เจ้า​จะ​ลอย‍นวล​ไป​ไม่‍ได้ เพราะ​เรา​กำลัง​เรียก​ดาบ​เล่ม​หนึ่ง​มา​เหนือ​ชาว​แผ่น‍ดิน​โลก​ทั้ง‍สิ้น

30. “เพราะ‍ฉะนั้น เจ้า​จง​เผย‍พระ‍วจนะ​เหล่า‍นี้​ทั้ง‍สิ้น​สู้​เขา‍ทั้ง‍หลาย และ​กล่าว​แก่​เขา​ว่า‘พระ‍ยาห์‌เวห์​จะ​เปล่ง​พระ‍สุร‌เสียง​จาก​ที่‍สูงและ​จาก​ที่‍พำ‌นัก​บริ‌สุทธิ์​ของ​พระ‍องค์ พระ‍องค์​จะ​ตรัสพระ‍องค์​จะ​เปล่ง​พระ‍สุร‌เสียง​ดัง‍สนั่น​ต่อ​ฝูง‍แกะ​ของ​พระ‍องค์และ​ทรง​โห่‍ร้อง​อย่าง​กับ​คน​ย่ำ​องุ่น​โห่‍ร้องต่อ​ชาว​พิภพ​ทั้ง‍สิ้น

31. เสียง​กัมป‌นาท​จะ​ก้อง​ไป​ทั่ว​ปลาย​พิภพเพราะ​พระ‍ยาห์‌เวห์​ทรง​มี​คดี​กับ​บรร‌ดา​ประ‌ชา‍ชาติพระ‍องค์​ทรง​เข้า​พิพาก‌ษา​เนื้อ‍หนัง​ทั้ง‍สิ้นส่วน​คน​อธรรม​นั้นพระ‍องค์​จะ​ทรง​ฟัน​เสีย​ด้วย​ดาบ’ ”พระ‍ยาห์‌เวห์​ตรัส​ดัง‍นี้​แหละ

32. พระ‍ยาห์‌เวห์​จอม‍ทัพ​ตรัส​ดัง‍นี้​ว่า“นี่‍แน่ะ เหตุ‍ร้าย​จะ​ไป​จาก​ประ‌ชา‍ชาติ​นี้​ถึง​ประ‌ชา‍ชาติ​นั้นและ​พายุ‍ใหญ่​จะ​ก่อ‍ตัว​ขึ้น​มาจาก​ส่วน​พิภพ‍โลก​ที่​ไกล​ที่‍สุด”

33. และ​บรร‌ดา​ผู้​ที่​พระ‍ยาห์‌เวห์​ทรง​ประ‌หาร​ใน​วัน‍นั้น จะ​มี​จาก​ปลาย​โลก​ข้าง‍นี้​ถึง​ปลาย​โลก​ข้าง‍โน้น เขา​เหล่า‍นั้น​จะ​ไม่‍มี​ใคร​คร่ำ‍ครวญ​ให้ หรือ​รวบ‍รวม​หรือ​ฝัง​ไว้ แต่​จะ​เป็น​เหมือน​มูล‍สัตว์​อยู่​บน​พื้น‍ดิน

34. ท่าน​ผู้‍เลี้ยง‍แกะ​ทั้ง‍หลาย​เอ๋ย จง​คร่ำ‍ครวญ​และ​ร้อง​เถิดท่าน​เจ้า​ของ​ฝูง‍แกะ จง​กลิ้ง‍เกลือก​ใน​ขี้‍เถ้าเพราะ​วัน‍เวลา​แห่ง​การ​สัง‌หาร​ท่าน​และ​วัน‍เวลา​ที่​ท่าน​ต้อง​กระ‌จัด‍กระ‌จาย มา​ถึง​แล้วและ​พวก‍ท่าน​จะ​ล้ม‍ลง​เหมือน​ภาชนะ​ล้ำ​ค่า

35. ผู้‍เลี้ยง‍แกะ​จะ​ไม่‍มี​ทาง​หนีเจ้า‍ของ​ฝูง‍แกะ​ไม่‍มี​ทาง​รอด

36. จง​ฟัง​เสียง‍ร้อง​ของ​ผู้‍เลี้ยง‍แกะและ​เสียง​คร่ำ‍ครวญ​ของ​เจ้า‍ของ​ฝูง‍แกะเพราะ‍ว่า​พระ‍ยาห์‌เวห์​ทรง​ทำ‍ลาย​ลาน‍หญ้า​ของ​เขา‍ทั้ง‍หลาย​เสีย

37. และ​ที่​อาศัย​อัน​สงบ‍สุข​ก็​ถูก​ผลาญ​เสีย​แล้วเนื่อง‍ด้วย​ความ​กริ้ว​อัน​แรง‍กล้า​ของ​พระ‍ยาห์‌เวห์

38. พระ‍องค์​ทรง​ออก​จาก​ที่​ซุ่ม​ของ​พระ‍องค์​อย่าง​สิงห์‍หนุ่มเพราะ​ว่า​แผ่น‍ดิน​ของ​เขา‍ทั้ง‍หลาย​เป็น​ที่​ร้าง‍เปล่าเนื่อง‍ด้วย​ความ​กริ้ว​ของ​ผู้​กด‍ขี่และ​เนื่อง‍ด้วย​ความ​กริ้ว​อัน​แรง‍กล้า​ของ​พระ‍องค์