1. พระวจนะของพระยาห์เวห์มายังเยเรมีย์เป็นครั้งที่สอง เมื่อท่านยังถูกกักตัวอยู่ในบริเวณของทหารรักษาพระองค์ว่า
2. “พระยาห์เวห์ผู้ทรงสร้างแผ่นดินโลก พระยาห์เวห์ผู้ทรงปั้นมันเพื่อสถาปนาไว้ พระยาห์เวห์คือพระนามของพระองค์ ตรัสดังนี้ว่า
3. ‘จงทูลเรา และเราจะตอบเจ้า และจะบอกสิ่งยิ่งใหญ่ที่ซ่อนอยู่ ซึ่งเจ้าไม่รู้นั้นแก่เจ้า’
4. เพราะว่าพระยาห์เวห์พระเจ้าแห่งอิสราเอลได้ตรัสดังนี้เกี่ยวกับเรื่องบ้านในกรุงนี้ และพระราชวังของบรรดากษัตริย์แห่งยูดาห์ ซึ่งถูกรื้อลงเพื่อใช้ต้านเชิงเทินและดาบ
5. พวกเขาจะไปรบกับคนเคลเดียและสถานที่เหล่านี้จะเต็มไปด้วยศพของคนที่เราสังหารด้วยความกริ้วและความพิโรธของเรา เพราะเราได้ซ่อนหน้าของเราจากกรุงนี้ เนื่องจากความอธรรมของพวกเขา
6. นี่แน่ะ เราจะนำการเยียวยา และการรักษามาให้ และเราจะรักษาเขาทั้งหลายให้หายและเผยสวัสดิภาพและความมั่นคงอย่างอุดม
7. เราจะให้ยูดาห์และอิสราเอลกลับสู่สภาพเดิม และสร้างเขาทั้งหลายใหม่อย่างที่เขาเป็นมาแต่เดิมนั้น
8. เราจะชำระเขาจากความผิดบาปทั้งสิ้นซึ่งเขาทำต่อเรา และจะให้อภัยความผิดบาปทั้งสิ้นของเขาซึ่งเขาทำโดยกบฏต่อเรา
9. และกรุงนี้จะเป็นชื่อที่ชื่นบานสำหรับเรา เป็นที่สรรเสริญ และเป็นศักดิ์ศรีต่อหน้าประชาชาติทั้งสิ้นแห่งแผ่นดินโลก ซึ่งจะได้ยินถึงสิ่งดีทั้งปวงซึ่งเราได้ทำเพื่อพวกเขา เขาจะเกรงกลัวและตัวสั่น เพราะสิ่งดีทั้งปวงและสวัสดิภาพทั้งสิ้นซึ่งเราได้จัดหาให้กรุงนั้น”
10. พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่า “ในสถานที่นี้ซึ่งเจ้ากล่าวว่า ‘เป็นที่ทิ้งร้าง ไม่มีมนุษย์หรือสัตว์’ คือในเมืองต่างๆ ของยูดาห์และตามถนนกรุงเยรูซาเล็มซึ่งร้างเปล่า ไม่มีมนุษย์หรือชาวเมืองหรือสัตว์ อีกครั้งหนึ่งสถานที่นี้จะได้ยิน
11. เสียงบันเทิงและเสียงรื่นเริง เสียงเจ้าบ่าวและเสียงเจ้าสาว และเสียงบรรดาคนเหล่านั้นที่กล่าวว่า‘จงขอบพระคุณพระยาห์เวห์จอมทัพเพราะพระยาห์เวห์ประเสริฐเพราะความรักมั่นคงของพระองค์ดำรงอยู่เป็นนิตย์’ขณะที่นำเครื่องบูชาขอบพระคุณมายังพระนิเวศของพระยาห์เวห์ เพราะเราจะให้แผ่นดินนั้นกลับสู่สภาพเดิม” พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ
12. พระยาห์เวห์จอมทัพตรัสดังนี้ว่า “ในสถานที่นี้ซึ่งเป็นที่ทิ้งร้าง ไม่มีมนุษย์หรือสัตว์ จะมีทุ่งหญ้าอีกครั้งในทุกเมืองเพื่อผู้เลี้ยงแกะจะพาแกะของพวกเขามาพัก”
13. พระยาห์เวห์ตรัสว่า “ในเมืองต่างๆ แถบแดนเทือกเขา ในเมืองต่างๆ แถบเนินเชเฟลาห์ ในเมืองต่างๆ แถบเนเกบ ในแผ่นดินแห่งเบนยามิน ตามสถานที่รอบกรุงเยรูซาเล็ม ในเมืองต่างๆ ของยูดาห์จะมีฝูงแกะผ่านใต้มือของผู้ที่นับอีก”
14. พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่า “ดูสิ วันนั้นจะมาถึง คือเมื่อเราจะให้สิ่งดีที่เราสัญญาไว้ต่อพงศ์พันธุ์อิสราเอลและพงศ์พันธุ์ยูดาห์สำเร็จ
15. ในวันเหล่านั้นและในเวลานั้น เราจะให้กิ่งชอบธรรมเกิดมาเพื่อดาวิด และท่านจะให้ความยุติธรรมและความชอบธรรมแก่แผ่นดินนั้น
16. ในวันเหล่านั้น ยูดาห์จะได้รับการช่วยให้รอด และเยรูซาเล็มจะอาศัยอยู่อย่างมั่นคง และนี่เป็นชื่อซึ่งเขาจะเรียกเมืองนั้นคือ ‘พระยาห์เวห์ทรงเป็นความชอบธรรมของเรา’ ”
17. เพราะพระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่า “ดาวิดจะไม่ขาดบุรุษที่จะประทับบนพระที่นั่งแห่งพงศ์พันธุ์อิสราเอล
18. และปุโรหิตเผ่าเลวีจะไม่ขาดบุรุษที่อยู่ต่อหน้าเรา เพื่อถวายเครื่องบูชาเผาทั้งตัว และเผาธัญบูชา และทำการสักการบูชาเป็นนิตย์”
19. พระวจนะของพระยาห์เวห์มายังเยเรมีย์ว่า
20. “พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่า ถ้าพวกเจ้าล้มเลิกพันธสัญญาของเราต่อวันและพันธสัญญาของเราต่อคืนได้ จนวันและคืนไม่มาตามเวลากำหนด
21. แล้วเราจึงจะล้มเลิกพันธสัญญาของเราต่อดาวิดผู้รับใช้ของเรา จนท่านไม่มีโอรสที่จะครองราชย์บนพระที่นั่งของท่าน และล้มเลิกพันธสัญญาของเราต่อปุโรหิตเผ่าเลวีผู้ปรนนิบัติของเราเสีย
22. บริวารของฟ้าสวรรค์นั้นนับไม่ถ้วน และเม็ดทรายที่ทะเลก็ตวงไม่ได้ฉันใด เราก็จะให้เชื้อสายของดาวิดผู้รับใช้ของเราและปุโรหิตเผ่าเลวีผู้ปรนนิบัติของเราทวีมากขึ้นฉันนั้น”
23. พระวจนะของพระยาห์เวห์มาถึงเยเรมีย์อีกว่า
24. “เจ้าไม่ได้สังเกตเห็นหรือว่า ประชาชนเหล่านี้พูดกันอย่างไร? คือพูดกันว่า ‘พระยาห์เวห์ทรงทอดทิ้งสองตระกูลที่พระองค์ทรงเลือกไว้เสียแล้ว’ ดังนี้แหละ เขาทั้งหลายได้ดูหมิ่นประชากรของเรา และถือว่าไม่ใช่ประชาชาติในสายตาเขาทั้งหลายอีกต่อไป
25. พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่า ถ้าเราไม่ได้สถาปนาพันธสัญญาของเรากับวันและคืน และสถาปนากฎเกณฑ์ต่างๆ ของฟ้าสวรรค์และแผ่นดินโลกแล้ว
26. เราจะทอดทิ้งเชื้อสายของยาโคบและดาวิดผู้รับใช้ของเรา และจะไม่เลือกผู้หนึ่งจากเชื้อสายของท่านให้ครอบครองเหนือพงศ์พันธุ์ของอับราฮัม อิสอัค และยาโคบ เพราะเราจะให้พวกเขากลับสู่สภาพเดิม และจะเมตตาพวกเขา”