บท

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25
  26. 26
  27. 27
  28. 28
  29. 29
  30. 30
  31. 31
  32. 32
  33. 33
  34. 34
  35. 35
  36. 36
  37. 37
  38. 38
  39. 39
  40. 40
  41. 41
  42. 42
  43. 43
  44. 44
  45. 45
  46. 46
  47. 47
  48. 48
  49. 49
  50. 50
  51. 51
  52. 52

พันธสัญญาเดิม

พันธสัญญาใหม่

เยเรมีย์ 38 ฉบับมาตรฐาน (THSV11)

เย‌เร‌มีย์​ใน​ที่​ขัง‍น้ำ

1. เช‌ฟา‌ทิ‌ยาห์​บุตร​มัท‌ธาน เก‌ดา‌ลิ‌ยาห์​บุตร​ปาช‌เฮอร์ และ​ยู‌คาล​บุตร​เช‌เล‌มิ‌ยาห์ และ​ปาช‌เฮอร์​บุตร​มัล‌คี‌ยาห์​ได้‍ยิน​ถ้อย‍คำ​ของ​เย‌เร‌มีย์​ที่​กล่าว​แก่​ประ‌ชา‍ชน​ว่า

2. “พระ‍ยาห์‌เวห์​ตรัส​ดัง‍นี้​ว่า ‘คน​ที่​ยัง​คง​อยู่​ใน​กรุง​จะ​ต้อง​ตาย​ด้วย​ดาบ ด้วย​การ​กัน‌ดาร​อาหาร และ​ด้วย​ภัย‍พิบัติ แต่​คน​ที่​ออก​ไป​หา​คน​เคล‌เดีย​จะ​มี​ชีวิต​อยู่ เขา​จะ​มี​ชีวิต​เป็น​บำ‌เหน็จ​แห่ง​การ​สง‌คราม และ​ยัง​มี​ชีวิต​อยู่’

3. พระ‍ยาห์‌เวห์​ตรัส​ดัง‍นี้​ว่า ‘กรุง​นี้​จะ​ถูก​มอบ​ไว้​ใน​มือ​ของ​กอง‍ทัพ​ของ​กษัตริย์​แห่ง​บา‌บิ‌โลน​และ​ท่าน​จะ​ยึด​ไว้’ ”

4. และ​บรร‌ดา​เจ้า‍นาย​จึง​ทูล​กษัตริย์​ว่า “ขอ​ทรง​ประ‌หาร​ชาย​คน​นี้​เสีย เพราะ​เขา​ทำ​ให้​มือ​ของ​ทหาร​ซึ่ง​เหลือ​อยู่​ใน​เมือง​นี้​อ่อน​ลง ทั้ง​มือ​ของ​ประ‌ชา‍ชน​ทั้ง‍หมด​ด้วย โดย​พูด​ถ้อย‍คำ​เช่น‍นี้​แก่​พวก‍เขา เพราะ​ว่า​ชาย​คน​นี้​ไม่‍ได้​แสวง‍หา​สวัสดิ‌ภาพ​แก่​ชน‍ชาติ​นี้ แต่​หา​ความ​หายนะ”

5. กษัตริย์​เศ‌เด‌คี‌ยาห์​ตรัส​ว่า “นี่‍แน่ะ ชาย​คน​นี้​อยู่​ใน​มือ​ของ​พวก‍ท่าน​แล้ว เพราะ​กษัตริย์​ไม่​สามารถ​ขัด​อะไร​พวก‍ท่าน​ได้”

6. เขา​จึง​จับ​เย‌เร‌มีย์​หย่อน​ลง‍ไป​ใน​ที่​ขัง‍น้ำ​ของ​มัล‌คี‌ยาห์​โอรส​ของ​กษัตริย์ ซึ่ง​อยู่​ใน​บริ‌เวณ​ทหาร​รักษา​พระ‍องค์ เขา​เอา​เชือก​หย่อน​เย‌เร‌มีย์​ลง‍ไป ใน​ที่​ขัง‍น้ำ​นั้น​ไม่‍มี​น้ำ มี​แต่​โคลน และ​เย‌เร‌มีย์​ก็​จม‍ลง‍ไป​ใน​โคลน

เอ‌เบด‌เม‌เลค​ช่วย‍เหลือ​เย‌เร‌มีย์

7. เมื่อ​เอ‌เบด‌เม‌เลค​คน​คูช ข้า‍ราช‌สำนัก​ใน​พระ‍ราช‌วัง​ได้‍ยิน​ว่า​เขา​หย่อน​เย‌เร‌มีย์​ลง‍ไป​ใน​ที่​ขัง‍น้ำ​นั้น (ส่วน​กษัตริย์​ประ‌ทับ​อยู่​ที่​ประตู​เบน‌ยา‌มิน)

8. เอ‌เบด‌เม‌เลค​ก็​ออก​ไป​จาก​พระ‍ราช‌วัง​และ​ทูล​กษัตริย์​ว่า

9. “ข้า‍แต่​กษัตริย์​เจ้า‍นาย​ของ​ข้า‍พระ‍บาท คน​เหล่า‍นี้​ได้​ทำ​การ​ชั่ว‍ร้าย​ทุก‍อย่าง​ต่อ​เย‌เร‌มีย์​ผู้‍เผย‍พระ‍วจนะ โดย​ทิ้ง​ท่าน​ลง‍ไป​ใน​ที่​ขัง‍น้ำ ท่าน​คง​หิว​ตาย​ที่‍นั่น เพราะ​ใน​กรุง​นี้​ไม่‍มี​ขนม‍ปัง​เหลือ​อยู่​เลย”

10. แล้ว​กษัตริย์​มี​รับ‍สั่ง​แก่​เอ‌เบด‌เม‌เลค​คน​คูช​ว่า “จง​เอา​คน​ไป​จาก​ที่‍นี่​กับ​เจ้า 30 คน แล้ว​ฉุด​เย‌เร‌มีย์​ผู้‍เผย‍พระ‍วจนะ​ออก​มา​จาก​ที่​ขัง‍น้ำ​ก่อน​เขา​ตาย”

11. เอ‌เบด‌เม‌เลค​จึง​นำ​คน​ไป​ที่​พระ‍ราช‌วัง​ไป​ยัง​ตู้​เสื้อ‍ผ้า​ใน​โรง‍พัสดุ​เพื่อ​เอา​ผ้า​เก่าๆ และ​เสื้อ‍ผ้า​ขาดๆ และ​เขา​เอา​เชือก​ผูก​หย่อน​ลง‍ไป​ให้​เย‌เร‌มีย์​ใน​ที่​ขัง‍น้ำ

12. แล้ว​เอ‌เบด‌เม‌เลค​คน​คูช​พูด​กับ​เย‌เร‌มีย์​ว่า “ท่าน​จง​คล้อง​ผ้า​และ​เสื้อ‍เก่า​นั้น​ไว้​ใต้​รัก‌แร้​รอง​เชือก​ไว้” เย‌เร‌มีย์​ก็​ทำ​ตาม

13. แล้ว​เขา​ก็​ฉุด​เย‌เร‌มีย์​ขึ้น​มา​ด้วย​เชือก​และ​ยก​ท่าน​ขึ้น​มา​จาก​ที่​ขัง‍น้ำ และ​เย‌เร‌มีย์​ก็​ค้าง​อยู่​ใน​บริ‌เวณ​ทหาร​รักษา​พระ‍องค์

เศ‌เด‌คี‌ยาห์​ทรง​ปรึก‌ษา​กับ​เย‌เร‌มีย์​อีก

14. กษัตริย์​เศ‌เด‌คี‌ยาห์​ทรง​ใช้​คน​ไป​นำ​เย‌เร‌มีย์​ผู้‍เผย‍พระ‍วจนะ​มา​ที่​ทาง‍เข้า​ช่อง​ที่​สาม​ของ​พระ‍วิหาร​แห่ง​พระ‍ยาห์‌เวห์ และ​กษัตริย์​ตรัส​กับ​เย‌เร‌มีย์​ว่า “เรา​จะ​ถาม​ท่าน​สัก​ข้อ​หนึ่ง ขอ​อย่า​ปิด‍บัง​เรา​เลย”

15. เย‌เร‌มีย์​จึง​ทูล​เศ‌เด‌คี‌ยาห์​ว่า “ถ้า​ข้า‍พระ‍บาท​จะ​ทูล​ฝ่า‍พระ‍บาท ฝ่า‍พระ‍บาท​ก็​จะ​ทรง​ประ‌หาร​ข้า‍พระ‍บาท​แน่​ไม่​ใช่​หรือ? แต่​ถ้า​ข้า‍พระ‍บาท​จะ​ถวาย​คำ‍ปรึก‌ษา ฝ่า‍พระ‍บาท​ก็​จะ​ไม่​ทรง​ฟัง​ข้า‍พระ‍บาท”

16. แล้ว​กษัตริย์​เศ‌เด‌คี‌ยาห์​ก็​ทรง​สาบาน​แก่​เย‌เร‌มีย์​เป็น​การ​ลับ​ว่า “พระ‍ยาห์‌เวห์​ผู้​ทรง​สร้าง​ชีวิต​ของ​เรา​ทรง​พระ‍ชนม์​อยู่​แน่​ฉัน​ใด เรา​จะ​ไม่​ประ‌หาร​ท่าน​หรือ​มอบ​ท่าน​ไว้​ใน​มือ​ของ​คน​เหล่า‍นี้​ที่​แสวง​เอา​ชีวิต​ของ​ท่าน”

17. แล้ว​เย‌เร‌มีย์​ทูล​เศ‌เด‌คี‌ยาห์​ว่า “พระ‍ยาห์‌เวห์​พระ‍เจ้า​จอม‍ทัพ พระ‍เจ้า​แห่ง​อิสรา‌เอล​ตรัส​ดัง‍นี้​ว่า ถ้า​ฝ่า‍พระ‍บาท​จะ​ยอม​มอบ​ตัว​แก่​เจ้า‍นาย​ของ​กษัตริย์​บา‌บิ‌โลน​แล้ว ฝ่า‍พระ‍บาท​จะ​รอด‍ชีวิต และ​กรุง​นี้​จะ​ไม่​ต้อง​ถูก​ไฟ​เผา ฝ่า‍พระ‍บาท​และ​วงศ์‍วาน​ของ​ฝ่า‍พระ‍บาท​จะ​มี​ชีวิต​อยู่​ได้

18. แต่​ถ้า​ฝ่า‍พระ‍บาท​ไม่​ยอม​มอบ​ตัว​แก่​เจ้า‍นาย​ของ​กษัตริย์​บา‌บิ‌โลน​แล้ว กรุง​นี้​จะ​ต้อง​ถูก​มอบ​ไว้​ใน​มือ​ของ​คน​เคล‌เดีย และ​พวก‍เขา​จะ​เอา​ไฟ​เผา​เสีย และ​ฝ่า‍พระ‍บาท​จะ​หนี​ไม่​รอด​จาก​มือ​ของ​พวก‍เขา”

19. กษัตริย์​เศ‌เด‌คี‌ยาห์​จึง​ตรัส​กับ​เย‌เร‌มีย์​ว่า “เรา​กลัว​พวก​คน​ยู‌ดาห์​ซึ่ง​เล็ด‍ลอด​ไป​หา​คน​เคล‌เดีย เกรง‍ว่า​เรา​จะ​ถูก​มอบ​ให้​แก่​พวก​เหล่า‍นั้น และ​พวก‍เขา​จะ​ทำ​ความ​อัปยศ​แก่​เรา”

20. เย‌เร‌มีย์​ทูล​ว่า “พวก‍เขา​จะ​ไม่​มอบ​ฝ่า‍พระ‍บาท​ไว้ ขอ​ฝ่า‍พระ‍บาท​เชื่อ‍ฟัง​พระ‍สุร‌เสียง​ของ​พระ‍ยาห์‌เวห์ ตาม​ที่​ข้า‍พระ‍บาท​ได้​ทูล​ฝ่า‍พระ‍บาท จะ​เป็น​การ​ดี​ต่อ​ฝ่า‍พระ‍บาท และ​ฝ่า‍พระ‍บาท​จะ​ทรง​พระ‍ชนม์​อยู่

21. แต่​ถ้า​ฝ่า‍พระ‍บาท​ไม่​ยอม​มอบ‍ตัว นี่​คือ​สิ่ง​ซึ่ง​พระ‍ยาห์‌เวห์​ทรง​สำแดง​ต่อ​ข้า‍พระ‍บาท

22. นี่‍แน่ะ ผู้‍หญิง​ทุก​คน​ที่​เหลือ​อยู่​ใน​วัง​ของ​กษัตริย์​แห่ง​ยู‌ดาห์​จะ​ถูก​นำ​ออก​ไป​ให้​เจ้า‍นาย​ของ​กษัตริย์​แห่ง​บา‌บิ‌โลน และ​พวก​นาง​จะ​กล่าว​ว่า‘พระ‍สหาย​ที่​ฝ่า‍พระ‍บาท​ไว้​วาง​พระ‍ทัย​ได้​หลอก‍ลวง​ฝ่า‍พระ‍บาทและ​ได้​ชนะ​ฝ่า‍พระ‍บาท​แล้วเมื่อ​พระ‍บาท​ของ​ฝ่า‍พระ‍บาท​จม‍ลง​ใน​โคลนเขา‍ทั้ง‍หลาย​ก็​หัน​ไป​จาก​ฝ่า‍พระ‍บาท’

23. เขา​จะ​พา​บรร‌ดา​สนม มเหสี และ​บรร‌ดา​โอรส​ของ​ฝ่า‍พระ‍บาท​ไป​ให้​คน​เคล‌เดีย และ​ฝ่า‍พระ‍บาท​เอง​ก็​จะ​ไม่​ทรง​รอด​ไป​จาก​มือ​ของ​พวก‍เขา แต่​ฝ่า‍พระ‍บาท​จะ​ถูก​กษัตริย์​แห่ง​บา‌บิ‌โลน​จับ​ได้ และ​กรุง​นี้​จะ​ถูก​เผา​เสีย​ด้วย​ไฟ”

24. แล้ว​เศ‌เด‌คี‌ยาห์​ตรัส​กับ​เย‌เร‌มีย์​ว่า “อย่า​ให้​ใคร​รู้​ถ้อย‍คำ​เหล่า‍นี้ และ​ท่าน​จะ​ไม่​ตาย

25. ถ้า​พวก​เจ้า‍นาย​ได้‍ยิน​ว่า​เรา​พูด​กับ​ท่าน​และ​มา‍หา​ท่าน กล่าว​ว่า ‘จง​บอก​มา​ว่า​เจ้า​ทูล​อะไร​กับ​กษัตริย์ และ​กษัตริย์​ตรัส​อะไร​กับ​เจ้า อย่า​ปิด‍บัง​เรา​เลย และ​เรา​จะ​ไม่​ฆ่า​เจ้า’

26. ท่าน​จง​บอก​พวก‍เขา​ว่า ‘ข้าพ‌เจ้า​ได้​ทูล‍ขอ​ต่อ​กษัตริย์​ไม่‍ให้​พระ‍องค์​ทรง​ส่ง​ข้าพ‌เจ้า​กลับ​ไป​ที่​บ้าน​ของ​โย‌นา‌ธาน​เพื่อ​ให้​ตาย​เสีย​ที่‍นั่น’ ”

27. และ​เจ้า‍นาย​ทั้ง‍ปวง​ก็​มา‍หา​เย‌เร‌มีย์​และ​ซัก‍ถาม​ท่าน และ​ท่าน​ก็​ตอบ​เขา​ตาม​ที่​กษัตริย์​ทรง​แนะ‍นำ​ท่าน พวก‍เขา​จึง​หยุด​ถาม​ท่าน​เพราะ​การ​สนทนา​นั้น​ไม่‍มี​ใคร​ได้‍ยิน

28. และ​เย‌เร‌มีย์​ก็​ค้าง​อยู่​ใน​บริ‌เวณ​ทหาร​รักษา​พระ‍องค์​จน‍ถึง​วัน‍ที่​เย‌รู‌ซา‌เล็ม​ถูก​ยึด