1. จงร้องเพลงด้วยความยินดีถวายแด่พระเจ้า พระกำลังของพวกเราจงโห่ร้องด้วยความชื่นบานถวายแด่พระเจ้าของยาโคบ
2. จงเปล่งเสียงเพลง จงตีรำมะนาทั้งพิณเขาคู่อันไพเราะและพิณใหญ่
3. จงเป่าแตรในวันขึ้นหนึ่งค่ำและในวันขึ้นสิบห้าค่ำ ซึ่งเป็นวันเทศกาลเลี้ยงของพวกเรา
4. เพราะเป็นกฎเกณฑ์สำหรับอิสราเอลเป็นกฎระเบียบของพระเจ้าแห่งยาโคบ
5. พระองค์ทรงตราเป็นกฎเกณฑ์ในโยเซฟเมื่อเสด็จออกไปโจมตีแผ่นดินอียิปต์ข้าพเจ้าได้ยินเสียงพูดซึ่งข้าพเจ้าไม่รู้จัก กล่าวว่า
6. “เราปลดภาระจากบ่าของเขาเราให้มือของเขาพ้นจากการยกของหนัก
7. เมื่อทุกข์ใจเจ้าเรียก เราก็ช่วยกู้เจ้าเราตอบเจ้าในที่ลับลี้ของฟ้าร้องเราได้ทดสอบเจ้าที่น้ำแห่งเมรีบาห์ เส-ลาห์
8. ประชากรของเราเอ๋ย จงฟังแล้วเราจะทักท้วงเจ้าโอ อิสราเอลเอ๋ย ถ้าเพียงแต่เจ้าจะฟังเรา
9. อย่ามีพระอื่นท่ามกลางเจ้าเลยอย่ากราบไหว้พระต่างด้าว
10. เราคือยาห์เวห์พระเจ้าของเจ้าผู้ได้พาเจ้าขึ้นมาจากแผ่นดินอียิปต์จงอ้าปากของเจ้าให้กว้าง แล้วเราจะป้อนเจ้าให้อิ่ม
11. “แต่ประชากรของเราไม่ฟังเสียงของเราอิสราเอลไม่เชื่อฟังเรา
12. เราจึงมอบเขาไว้แก่จิตใจดื้อด้านของเขาเองให้ทำตามคำปรึกษาของเขาเอง
13. เออ ประชากรของเรา น่าจะฟังเราและอิสราเอล น่าจะเดินในทางของเรา
14. แล้วไม่ช้า เราก็จะปราบศัตรูของเขาและจะหันมือของเราสู้คู่อริของเขา”
15. บรรดาผู้ที่เกลียดชังพระยาห์เวห์จะแสร้งหมอบราบต่อพระองค์และเวลาของการลงโทษคนพวกนั้นจะยั่งยืนอยู่เป็นนิตย์
16. พระองค์จะทรงเลี้ยงเขาด้วยข้าวสาลีอย่างดีที่สุด“เราจะให้เจ้าพอใจด้วยน้ำผึ้งที่มาจากหิน”