บท

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25
  26. 26
  27. 27
  28. 28
  29. 29
  30. 30
  31. 31
  32. 32
  33. 33
  34. 34
  35. 35
  36. 36
  37. 37
  38. 38
  39. 39
  40. 40
  41. 41
  42. 42
  43. 43
  44. 44
  45. 45
  46. 46
  47. 47
  48. 48
  49. 49
  50. 50
  51. 51
  52. 52
  53. 53
  54. 54
  55. 55
  56. 56
  57. 57
  58. 58
  59. 59
  60. 60
  61. 61
  62. 62
  63. 63
  64. 64
  65. 65
  66. 66
  67. 67
  68. 68
  69. 69
  70. 70
  71. 71
  72. 72
  73. 73
  74. 74
  75. 75
  76. 76
  77. 77
  78. 78
  79. 79
  80. 80
  81. 81
  82. 82
  83. 83
  84. 84
  85. 85
  86. 86
  87. 87
  88. 88
  89. 89
  90. 90
  91. 91
  92. 92
  93. 93
  94. 94
  95. 95
  96. 96
  97. 97
  98. 98
  99. 99
  100. 100
  101. 101
  102. 102
  103. 103
  104. 104
  105. 105
  106. 106
  107. 107
  108. 108
  109. 109
  110. 110
  111. 111
  112. 112
  113. 113
  114. 114
  115. 115
  116. 116
  117. 117
  118. 118
  119. 119
  120. 120
  121. 121
  122. 122
  123. 123
  124. 124
  125. 125
  126. 126
  127. 127
  128. 128
  129. 129
  130. 130
  131. 131
  132. 132
  133. 133
  134. 134
  135. 135
  136. 136
  137. 137
  138. 138
  139. 139
  140. 140
  141. 141
  142. 142
  143. 143
  144. 144
  145. 145
  146. 146
  147. 147
  148. 148
  149. 149
  150. 150

พันธสัญญาเดิม

พันธสัญญาใหม่

สดุดี 77 ฉบับมาตรฐาน (THSV11)

การ​ระลึก‍ถึง​พระ‍ราช‌กิจ​อัน​ยิ่ง‍ใหญ่​ของ​พระ‍เจ้า

ถึง​หัว‍หน้า​นัก‍ร้อง ตาม​ทำ‌นอง​เย‌ดู‌ธูน เพลง​สดุดี​ของ​อา‌สาฟ

1. ข้าพ‌เจ้า​ร้อง‍ทูล​พระ‍เจ้าข้าพ‌เจ้า​ร้อง‍ทูล​พระ‍เจ้า​เพื่อ​พระ‍องค์​จะ​ทรง​ฟัง​ข้าพ‌เจ้า

2. ใน​วัน‍ที่​ข้าพ‌เจ้า​ทุกข์‍ใจ ข้าพ‌เจ้า​แสวง​หา​องค์‍เจ้า‍นายยาม‍ค่ำ‍คืน มือ​ข้าพ‌เจ้า​เหยียด​ไม่​หยุดจิต‍ใจ​ข้าพ‌เจ้า​ไม่​รับ​คำ‍ปลอบ‌โยน

3. ข้าพ‌เจ้า​ระลึก‍ถึง​พระ‍เจ้า ข้าพ‌เจ้า​ก็​ครวญ‍ครางข้าพ‌เจ้า​ตรึก‌ตรอง จิต‍วิญ‌ญาณ​ของ​ข้าพ‌เจ้า​ก็​อ่อน‍ระอา​ไปเส-ลาห์

4. พระ‍องค์​ทรง​จับ​หนัง‍ตา​ของ​ข้าพ‌เจ้า​ไว้​ไม่‍ให้​ปิดข้าพ‌เจ้า​ทุกข์​มาก​จน​พูด​ไม่‍ออก

5. ข้าพ‌เจ้า​พิจาร‌ณา​ถึง​วัน​เก่าๆปี​ที่​นม‍นาน​มา​แล้ว

6. ข้าพ‌เจ้า​ระลึก‍ถึง​เพลง​ของ​ข้าพ‌เจ้า​ใน​ยาม‍ค่ำ‍คืนข้าพ‌เจ้า​ตรึก‌ตรอง​ด้วย​ใจ และ​จิต‍วิญ‌ญาณ​ของ​ข้าพ‌เจ้า​ก็​เสาะ‍หา

7. “องค์‍เจ้า‍นาย​จะ​ทรง​ทอด‍ทิ้ง​เป็น​นิตย์​หรือ?และ​จะ​ไม่​พอ‍พระ‍ทัย​อีก​เลย​หรือ?

8. ความ​รัก‍มั่น‍คง​ของ​พระ‍องค์​ยั้ง‍หยุด​อยู่​เป็น​นิตย์​หรือ?พระ‍สัญญา​ของ​พระ‍องค์​สิ้น‍สุด​ทุก​ชั่ว‍ชาติ‍พันธุ์​หรือ?

9. พระ‍เจ้า​ทรง​ลืม​ที่​จะ​เมตตา​หรือ?เพราะ​ความ​กริ้ว พระ‍องค์​จึง​ทรง​ยับ‍ยั้ง​พระ‍กรุณา​หรือ?”เส-ลาห์

10. และ​ข้าพ‌เจ้า​กล่าว​ว่า “นั่น‍แหละ​เป็น​ความ​ทุกข์​ของ​ข้าพ‌เจ้าคือ​ที่​พระ‍หัตถ์‍ขวา​ของ​องค์‍ผู้‍สูง‍สุด​เปลี่ยน​ไป”

11. ข้าพ‌เจ้า​จะ​ระลึก‍ถึง​พระ‍ราช‌กิจ​ทั้ง‍หลาย​ของ​พระ‍ยาห์‌เวห์ใช่​แล้ว ข้า‍พระ‍องค์​จะ​ระลึก‍ถึง​บรร‌ดา​การ​อัศ‌จรรย์​ของ​พระ‍องค์​ใน​สมัย​ก่อนๆ

12. ข้า‍พระ‍องค์​จะ​ใคร่‍ครวญ​ถึง​พระ‍ราช‌กิจ​ทั้ง‍สิ้น​ของ​พระ‍องค์และ​ตรึก‌ตรอง​ถึง​กิจ‍การ​ของ​พระ‍องค์

13. ข้า‍แต่​พระ‍เจ้า พระ‍มรรคา​ของ​พระ‍องค์‍บริ‌สุทธิ์พระ‍องค์​ใด​จะ​ยิ่ง‍ใหญ่​อย่าง​พระ‍เจ้า​ของ​ข้า‍พระ‍องค์‍ทั้ง‍หลาย?

14. พระ‍องค์​คือ​พระ‍เจ้า​ผู้​ทรง​กระ‌ทำ​การ​อัศ‌จรรย์ผู้​ทรง​สำแดง​ฤทธา‌นุ‌ภาพ​ของ​พระ‍องค์​ท่าม‍กลาง​ชน‍ชาติ​ทั้ง‍หลาย

15. ด้วย​พระ‍กร พระ‍องค์​ได้​ทรง​ไถ่​ประ‌ชา‍กร​ของ​พระ‍องค์คือ​ลูก‍หลาน​ของ​ยา‌โคบ​และ​โย‌เซฟเส-ลาห์

16. ข้า‍แต่​พระ‍เจ้า เมื่อ​ทะเล​เห็น​พระ‍องค์ทะเล​เห็น​พระ‍องค์ มัน​ก็​เกรง‍กลัวแน่​ที‍เดียว บรร‌ดา​ที่​ลึก​ก็​สั่น‍สะท้าน

17. เมฆ​เท​น้ำ​ลง‍มาท้อง‍ฟ้า​ก็​คะ‌นอง​เสียงลูก‍ธนู​ของ​พระ‍องค์​ก็​ปลิว​ไป​ปลิว​มา

18. เสียง​ฟ้า‍ร้อง​ของ​พระ‍องค์​อยู่​ใน​พายุ​หมุนฟ้า‍แลบ​ทำ​ให้​พิภพ​สว่างแผ่น‍ดิน​โลก​ก็​สั่น‍สะ‌เทือน​และ​หวั่น‍ไหว

19. พระ‍มรรคา​ของ​พระ‍องค์​อยู่​ใน​ทะเลพระ‍วิถี​ของ​พระ‍องค์​อยู่​ใน​น้ำ​กว้าง​ใหญ่ถึง‍กระ‌นั้น รอย‍พระ‍บาท​ของ​พระ‍องค์​ก็​ไม่‍มี​ใคร​เห็น

20. พระ‍องค์​ได้​ทรง​นำ​ประ‌ชา‍กร​ของ​พระ‍องค์​เหมือน​นำ​ฝูง‍แพะ‍แกะโดย​มือ​ของ​โม‌เสส​และ​อา‌โรน