1. ข้าพเจ้าได้กล่าวว่า “ข้าพเจ้าจะระแวดระวังทางของข้าพเจ้าเพื่อข้าพเจ้าจะไม่ทำบาปด้วยลิ้นของข้าพเจ้าข้าพเจ้าจะใส่บังเหียนที่ปากของข้าพเจ้าขณะที่คนอธรรมอยู่ต่อหน้าข้าพเจ้า”
2. ข้าพเจ้าก็เป็นใบ้เงียบไปข้าพเจ้านิ่งไม่พูดสักคำเดียวความทุกข์ใจของข้าพเจ้ารุนแรงขึ้น
3. จิตใจข้าพเจ้าร้อนอยู่ภายในขณะที่ข้าพเจ้ากำลังตรึกตรองอยู่นั้นไฟก็ลุกข้าพเจ้าจึงทูลด้วยลิ้นของข้าพเจ้าว่า
4. “ข้าแต่พระยาห์เวห์ ขอให้ข้าพระองค์ทราบบั้นปลายของข้าพระองค์และทราบว่าข้าพระองค์จะมีชีวิตอยู่นานสักเท่าใดขอให้ข้าพระองค์ทราบว่าสังขารข้าพระองค์ไม่เที่ยงอย่างไร
5. ดูสิ พระองค์ทรงทำให้วันเวลาของข้าพระองค์สั้นแค่สองสามฝ่ามือเท่านั้นช่วงชีวิตของข้าพระองค์ไม่เท่าไรเลย เฉพาะพระพักตร์พระองค์แน่ทีเดียว มนุษย์ทุกคนดำรงอยู่ชั่วเวลาหนึ่งอย่างลมหายใจเส-ลาห์
6. แน่ทีเดียว มนุษย์ไปๆ มาๆ อย่างเงาแน่ทีเดียว เขาวุ่นวายอยู่เปล่าๆเขาโกยกองสมบัติไว้ และไม่ทราบว่าใครจะเก็บไป”
7. “ข้าแต่องค์เจ้านาย บัดนี้ข้าพระองค์จะคอยอะไร?ความหวังของข้าพระองค์อยู่ในพระองค์
8. ขอทรงช่วยกู้ข้าพระองค์ให้พ้นจากการละเมิดทั้งสิ้นของข้าพระองค์อย่าให้ข้าพระองค์เป็นที่เยาะเย้ยของคนโง่
9. ข้าพระองค์เป็นใบ้ ข้าพระองค์ไม่อ้าปากเป็นพระองค์เองที่ทรงทำเช่นนั้น
10. ขอทรงถอนภัยพิบัติไปจากข้าพระองค์เถิดข้าพระองค์ร่วงโรยไปด้วยพระหัตถ์ของพระองค์โบยตี
11. เมื่อพระองค์ทรงตีสอนมนุษย์พร้อมไปกับการดุว่าเรื่องความชั่วพระองค์ทรงทำลายสิ่งที่เขารักเสียอย่างตัวมอดทำลายมนุษย์ทุกคนเป็นแต่ลมหายใจแน่ทีเดียว”เส-ลาห์
12. “ข้าแต่พระยาห์เวห์ ขอทรงสดับคำอธิษฐานของข้าพระองค์ขอเงี่ยพระกรรณฟังคำวิงวอนของข้าพระองค์ขออย่าทรงเฉยเมยต่อน้ำตาของข้าพระองค์เพราะข้าพระองค์เป็นคนต่างด้าวสำหรับพระองค์เป็นคนร่อนเร่ อย่างบรรพบุรุษทั้งสิ้นของข้าพระองค์
13. ขอเมินพระพักตร์จากข้าพระองค์ เพื่อข้าพระองค์จะเบิกบานขึ้นก่อนที่ข้าพระองค์จะจากไปและไม่มีตัวตนอยู่อีก”