1. จงขอบพระคุณพระยาห์เวห์ จงร้องออกพระนามพระองค์จงประกาศบรรดากิจการของพระองค์แก่ชนชาติทั้งหลาย
2. จงร้องเพลงถวายพระองค์ ร้องเพลงสดุดีถวายพระองค์จงเล่าถึงการอัศจรรย์ทั้งสิ้นของพระองค์
3. จงสรรเสริญพระนามบริสุทธิ์ของพระองค์ให้ใจของบรรดาผู้แสวงหาพระยาห์เวห์ยินดี
4. จงแสวงหาพระยาห์เวห์ และพระกำลังของพระองค์แสวงหาพระพักตร์ของพระองค์เสมอ
5. จงระลึกถึงการอัศจรรย์ซึ่งพระองค์ทรงกระทำหมายสำคัญและคำพิพากษาจากพระโอษฐ์ของพระองค์
6. โอ พงศ์พันธุ์ของอับราฮัมผู้รับใช้ของพระองค์ลูกหลานของยาโคบ บรรดาผู้ที่พระองค์ทรงเลือกสรร
7. พระองค์คือพระยาห์เวห์พระเจ้าของเราคำพิพากษาของพระองค์อยู่ทั่วทั้งแผ่นดินโลก
8. พระองค์ทรงระลึกถึงพันธสัญญาของพระองค์อยู่เป็นนิตย์คือพระวจนะที่พระองค์ทรงบัญชาไว้ตลอดหนึ่งพันชั่วอายุคน
9. คือพันธสัญญาซึ่งทรงทำไว้กับอับราฮัมและคำปฏิญาณที่ทรงให้ไว้แก่อิสอัค
10. ซึ่งพระองค์ทรงยืนยันอีกกับยาโคบให้เป็นกฎเกณฑ์กับอิสราเอล ให้เป็นพันธสัญญานิรันดร์
11. ว่า “เราจะให้แผ่นดินคานาอันแก่เจ้า”เป็นส่วนมรดกของเจ้าทั้งหลาย
12. เมื่อพวกเขายังเป็นแต่คนจำนวนน้อยแค่หยิบมือ ยังเป็นแต่คนต่างด้าวในที่นั้น
13. พเนจรไปจากประชาชาตินี้ถึงประชาชาตินั้นจากราชอาณาจักรนี้ถึงอีกชนชาติหนึ่ง
14. พระองค์มิทรงยอมให้ผู้ใดบีบบังคับเขาพระองค์ทรงตักเตือนบรรดาพระราชาด้วยเห็นแก่พวกเขาว่า
15. “อย่าแตะต้องผู้ที่เราเจิมไว้อย่าทำอันตรายผู้เผยพระวจนะของเรา”
16. เมื่อพระองค์ทรงเรียกการกันดารอาหารให้เกิดขึ้นในแผ่นดินพระองค์ทรงทำลายอาหารทั้งหมด
17. พระองค์ทรงใช้ชายคนหนึ่งไปข้างหน้าพวกเขาคือโยเซฟผู้ถูกขายไปเป็นทาส
18. พวกเขาทำให้เท้าทั้งคู่ของเขาเจ็บด้วยตรวนคอของเขาเข้าอยู่ในปลอกเหล็ก
19. จนกว่าสิ่งที่เขากล่าวได้เกิดขึ้นจริงพระดำรัสของพระยาห์เวห์พิสูจน์ว่าเขาถูก
20. พระราชาก็ทรงใช้ให้ไปปล่อยตัวเขาผู้ปกครองของชนชาติทั้งหลายได้ปล่อยเขาเป็นอิสระ
21. พระราชาทรงตั้งเขาให้เป็นเจ้านายเหนือวังของพระองค์เป็นผู้ปกครองกรรมสิทธิ์ทั้งสิ้นของพระองค์
22. ให้บังคับบัญชาข้าราชการของพระองค์ตามชอบใจและสอนสติปัญญาแก่ผู้อาวุโสของพระองค์
23. แล้วอิสราเอลได้มาที่อียิปต์ยาโคบได้อาศัยอยู่ในแผ่นดินของฮาม
24. และพระเจ้าทรงทำให้ประชากรของพระองค์มีลูกดกและทรงทำให้พวกเขาแข็งแรงกว่าคู่อริ
25. พระองค์ทรงหันใจเขาเหล่านั้นให้เกลียดประชากรของพระองค์ให้ใช้กลอุบายแก่บรรดาผู้รับใช้ของพระองค์
26. พระองค์ทรงใช้โมเสสผู้รับใช้ของพระองค์และอาโรนผู้ที่พระองค์ทรงเลือกไว้
27. เขาทั้งสองทำหมายสำคัญของพระองค์ท่ามกลางคนเหล่านั้นทำการอัศจรรย์ในแผ่นดินของฮาม
28. พระองค์ทรงใช้ความมืดมาทำให้แผ่นดินมืดเขาทั้งหลายมิได้กบฏต่อพระวจนะของพระองค์
29. พระองค์ทรงทำให้น้ำกลายเป็นเลือดและให้ปลาของพวกเขาตาย
30. แผ่นดินของพวกเขาเต็มไปด้วยกบแม้แต่ในห้องบรรทมพระราชาของเขา
31. พระองค์ตรัส แล้วฝูงเหลือบก็มาและริ้นมีไปทั่วเขตแดนของพวกเขา
32. พระองค์ประทานลูกเห็บแทนฝนแก่พวกเขาและฟ้าผ่าในแผ่นดินของพวกเขา
33. พระองค์ทรงตีเถาองุ่นและต้นมะเดื่อของพวกเขาและทรงฟาดต้นไม้ในเขตแดนของพวกเขาแหลกไป
34. พระองค์ตรัส แล้วตั๊กแตนวัยบินก็มาและตั๊กแตนวัยกระโดดมานับไม่ถ้วน
35. มากินพืชในแผ่นดินของพวกเขาหมดและกินผลแห่งดินของพวกเขาสิ้น
36. พระองค์ทรงสังหารบุตรหัวปีในแผ่นดินของพวกเขาคือผลแรกแห่งกำลังทั้งสิ้นของพวกเขา
37. แล้วพระองค์ทรงนำอิสราเอลออกไป พร้อมกับเงินและทองคำและไม่มีสักคนหนึ่งในเผ่าของพระองค์สะดุด
38. เมื่อเขาทั้งหลายจากไป อียิปต์ก็ยินดีเพราะอียิปต์หวาดกลัวอิสราเอล
39. พระองค์ทรงกางเมฆเป็นเครื่องกำบังและไฟให้ความสว่างเวลากลางคืน
40. เขาทั้งหลายร้องขอ แล้วพระองค์ทรงนำนกคุ่มมาและทรงให้พวกเขาอิ่มด้วยอาหารจากฟ้า
41. พระองค์ทรงเปิดหิน แล้วน้ำก็ไหลออกมามันไหลไปเป็นแม่น้ำในที่แห้งแล้ง
42. เพราะพระองค์ทรงระลึกถึงพระสัญญาบริสุทธิ์ของพระองค์และอับราฮัมผู้รับใช้ของพระองค์
43. พระองค์จึงทรงนำประชากรของพระองค์ออกมาด้วยความชื่นบานทรงนำผู้ที่ทรงเลือกสรรไว้นั้นด้วยการร้องเพลง
44. และพระองค์ประทานแผ่นดินของบรรดาประชาชาติแก่เขาและพวกเขาได้ผลแห่งแรงงานของชาวประเทศทั้งหลายเป็นกรรมสิทธิ์
45. เพื่อพวกเขาจะปฏิบัติตามกฎเกณฑ์ของพระองค์และรักษาธรรมบัญญัติของพระองค์สรรเสริญพระยาห์เวห์