1. แน่ทีเดียว พระเจ้าทรงดีต่ออิสราเอลต่อบุคคลผู้มีใจบริสุทธิ์
2. แต่ข้าพเจ้าเล่า เท้าของข้าพเจ้าเกือบสะดุดย่างเท้าของข้าพเจ้าจวนพลาดเต็มทีแล้ว
3. เพราะข้าพเจ้าริษยาคนจองหองเมื่อข้าพเจ้าเห็นความสมบูรณ์พูนสุขของคนอธรรม
4. เพราะเขาทั้งหลายไม่มีความเจ็บปวดร่างกายของพวกเขาปกติและสมบูรณ์
5. เขาทั้งหลายไม่ลำบากอย่างคนอื่นๆพวกเขาไม่รับภัยอย่างคนอื่นๆ
6. เพราะฉะนั้น ความเย่อหยิ่งจึงเป็นสร้อยคอของเขาทั้งหลายความทารุณคลุมพวกเขาไว้อย่างเครื่องแต่งกาย
7. ตาของเขาทั้งหลายพองด้วยความอ้วนพีใจของพวกเขาเต็มด้วยความคิดชั่ว
8. เขาทั้งหลายเย้ยหยันและพูดด้วยความมุ่งร้ายพวกเขายโส ขู่ว่าจะบีบบังคับ
9. เขาทั้งหลายอ้าปากสู้ฟ้าสวรรค์และลิ้นของพวกเขาก็ตระเวนไปในโลก
10. เพราะฉะนั้น ประชาชนของพระองค์จึงกลับมาที่นี่และพวกเขาดื่มน้ำแห่งความบริบูรณ์
11. และเขาทั้งหลายพูดว่า “พระเจ้าทรงทราบได้อย่างไร?พระเจ้าผู้สูงสุดมีความรู้หรือ?”
12. ดูเถิด คนอธรรมเป็นเช่นนี้แหละอยู่อย่างสบายเป็นนิตย์ และร่ำรวยขึ้น
13. ข้าพเจ้าได้รักษาใจให้สะอาดและชำระมือด้วยความบริสุทธิ์ก็เปล่าประโยชน์แน่ทีเดียว
14. เพราะข้าพเจ้ารับภัยอยู่วันแล้ววันเล่าและถูกตีสอนอยู่ทุกเช้า
15. ถ้าข้าพระองค์ได้กล่าวว่า “ข้าพเจ้าจะพูดอย่างนี้”ข้าพระองค์ก็จะทรยศต่อพวกบุตรของพระองค์
16. แต่เมื่อข้าพระองค์ตรึกตรองว่า จะเข้าใจเรื่องนี้ได้อย่างไรข้าพระองค์รู้สึกว่าเป็นงานที่เหน็ดเหนื่อย
17. จนข้าพระองค์เข้าไปในสถานนมัสการของพระเจ้าแล้วข้าพระองค์จึงพิเคราะห์เห็นปลายทางของเขาทั้งหลาย
18. แน่ทีเดียว พระองค์ทรงวางเขาทั้งหลายไว้ในที่ลื่นพระองค์ทรงทำให้พวกเขาล้มถึงความพินาศ
19. แหม เขาทั้งหลายถูกทำลายเสียในครู่เดียวถูกเหตุการณ์สยดสยองกวาดไปอย่างสิ้นเชิง
20. ข้าแต่องค์เจ้านาย เหมือนความฝันที่หายไปเมื่อตื่นขึ้นเมื่อทรงตื่น พระองค์ก็ทรงดูหมิ่นภาพของพวกเขา
21. เมื่อใจของข้าพระองค์ขมขื่นเมื่อข้าพระองค์เสียวแปลบถึงหัวใจ
22. ข้าพระองค์เขลาและไม่รู้เรื่องข้าพระองค์ประพฤติตัวเหมือนสัตว์ต่อพระองค์
23. ถึงกระนั้นก็ดี ข้าพระองค์อยู่กับพระองค์เสมอพระองค์ทรงจับมือขวาของข้าพระองค์ไว้
24. พระองค์ทรงนำข้าพระองค์ด้วยคำปรึกษาของพระองค์และภายหลังพระองค์จะทรงนำข้าพระองค์ให้ได้รับเกียรติยศ
25. นอกจากพระองค์ ข้าพระองค์ไม่มีผู้ใดในฟ้าสวรรค์นอกจากพระองค์แล้ว ข้าพระองค์ไม่ประสงค์สิ่งใดในโลก
26. ร่างกายและจิตใจของข้าพระองค์จะวายไปแต่พระเจ้าทรงเป็นกำลังใจและเป็นมรดกส่วนของข้าพระองค์เป็นนิตย์
27. เพราะนี่แน่ะ บุคคลผู้ห่างเหินจากพระองค์จะพินาศทุกคนที่ไม่ซื่อสัตย์ต่อพระองค์จะถูกพระองค์ทำลาย
28. แต่ส่วนข้าพระองค์ ที่จะเข้าใกล้พระเจ้านั้นดีข้าพระองค์ได้ให้พระยาห์เวห์องค์เจ้านายเป็นที่ลี้ภัยของข้าพระองค์เพื่อข้าพระองค์จะได้เล่าถึงพระราชกิจทั้งสิ้นของพระองค์