บท

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25
  26. 26
  27. 27
  28. 28
  29. 29
  30. 30
  31. 31
  32. 32
  33. 33
  34. 34
  35. 35
  36. 36
  37. 37
  38. 38
  39. 39
  40. 40
  41. 41
  42. 42
  43. 43
  44. 44
  45. 45
  46. 46
  47. 47
  48. 48
  49. 49
  50. 50
  51. 51
  52. 52
  53. 53
  54. 54
  55. 55
  56. 56
  57. 57
  58. 58
  59. 59
  60. 60
  61. 61
  62. 62
  63. 63
  64. 64
  65. 65
  66. 66
  67. 67
  68. 68
  69. 69
  70. 70
  71. 71
  72. 72
  73. 73
  74. 74
  75. 75
  76. 76
  77. 77
  78. 78
  79. 79
  80. 80
  81. 81
  82. 82
  83. 83
  84. 84
  85. 85
  86. 86
  87. 87
  88. 88
  89. 89
  90. 90
  91. 91
  92. 92
  93. 93
  94. 94
  95. 95
  96. 96
  97. 97
  98. 98
  99. 99
  100. 100
  101. 101
  102. 102
  103. 103
  104. 104
  105. 105
  106. 106
  107. 107
  108. 108
  109. 109
  110. 110
  111. 111
  112. 112
  113. 113
  114. 114
  115. 115
  116. 116
  117. 117
  118. 118
  119. 119
  120. 120
  121. 121
  122. 122
  123. 123
  124. 124
  125. 125
  126. 126
  127. 127
  128. 128
  129. 129
  130. 130
  131. 131
  132. 132
  133. 133
  134. 134
  135. 135
  136. 136
  137. 137
  138. 138
  139. 139
  140. 140
  141. 141
  142. 142
  143. 143
  144. 144
  145. 145
  146. 146
  147. 147
  148. 148
  149. 149
  150. 150

พันธสัญญาเดิม

พันธสัญญาใหม่

สดุดี 53 ฉบับมาตรฐาน (THSV11)

การ​ประ‌ณาม​พวก​ที่​ไม่​เชื่อ​ว่า​มี​พระ‍เจ้า

ถึง​หัว‍หน้า​นัก‍ร้อง ตาม​ทำ‌นอง​มา‌หะ‌ลัท มัส‌คิล​บท​หนึ่ง​ของ​ดาวิด

1. คน‍โง่​รำพึง​ใน​ใจ​ตน​ว่า “ไม่‍มี​พระ‍เจ้า”เขา‍ทั้ง‍หลาย​ก็​เลว‍ทราม​และ​ทำ​ความ​อยุติ‌ธรรม​ที่​น่า‍เกลียด‍น่า‍ชังไม่‍มี​ผู้‍ใด​ทำ‍ดี

2. พระ‍เจ้า​ทอด‍พระ‍เนตร​ลง‍มา​จาก​ฟ้า‍สวรรค์​ดู​มนุษย์​ทั้ง‍หลายว่า​จะ​มี​คน​ใด​บ้าง​ที่​ฉลาดที่​แสวง‍หา​พระ‍เจ้า

3. เขา‍ทั้ง‍หลาย​หัน‍กลับ​ไป​หมดเสื่อม‍ทราม​เหมือน‍กัน​สิ้นไม่‍มี​ผู้‍ใด​ทำ‍ดีไม่‍มี​สัก​คน​เดียว

4. บรร‌ดา​ผู้​ทำ​ความ​ชั่ว​ไม่​รู้​หรือ?คือ​ผู้​ที่​กิน​ประ‌ชา‍กร​ของ​เรา​อย่าง​กิน​อาหารและ​ไม่‍ได้​ร้อง‍ทูล​พระ‍เจ้า

5. เขา‍ทั้ง‍หลาย​จะ​อยู่​ที่‍นั่น​อย่าง​หวาด‍กลัว​ยิ่ง‍นักหวาด‍กลัว​อย่าง​ที่​ไม่‍เคย​เป็นเพราะ​พระ‍เจ้า​จะ​ทรง​กระ‌จาย​กระ‌ดูก​ของ​คน​ที่​ตั้ง‍ค่าย​สู้​เจ้าเจ้า​จะ​ทำ​ให้​พวก‍เขา​อับอาย เพราะ​พระ‍เจ้า​ทรง​ปฏิ‌เสธ​เขา

6. ขอ​ให้​การ​ช่วย‍กู้​อิสรา‌เอล​ออก​มา​จาก​ศิ‌โยนเมื่อ​พระ‍เจ้า​ทรง​ให้​ประ‌ชา‍กร​ของ​พระ‍องค์​กลับ​สู่​สภาพ‍ดียา‌โคบ​จะ​เปรม‍ปรีดิ์ อิสรา‌เอล​จะ​ยินดี