1. ข้าแต่พระยาห์เวห์ ขอทรงฟังคำอธิษฐานของข้าพระองค์ขอให้เสียงร้องของข้าพระองค์มาถึงพระองค์
2. ขออย่าซ่อนพระพักตร์ของพระองค์จากข้าพระองค์ในยามที่ข้าพระองค์ทุกข์ยากขอเงี่ยพระกรรณฟังข้าพระองค์ขอทรงตอบโดยเร็ว เมื่อข้าพระองค์ร้องทูล
3. เพราะวันเวลาของข้าพระองค์สลายไปอย่างควันและกระดูกของข้าพระองค์ไหม้อย่างเตาไฟ
4. ใจของข้าพระองค์ถูกทำลายและเหี่ยวไปเหมือนหญ้าข้าพระองค์ไม่รู้สึกอยากอาหาร
5. ด้วยเสียงร้องครางของข้าพระองค์ข้าพระองค์ผ่ายผอมจนเหลือแต่หนังหุ้มกระดูก
6. ข้าพระองค์เป็นเหมือนนกฮูกแห่งถิ่นทุรกันดารดุจนกเค้าแมวแห่งที่ร้างเปล่า
7. ข้าพระองค์นอนไม่หลับข้าพระองค์เหมือนนกโดดเดี่ยวบนหลังคาบ้าน
8. ศัตรูเยาะหยันข้าพระองค์วันแล้ววันเล่าผู้ที่ดูถูกข้าพระองค์ใช้ชื่อข้าพระองค์แช่งคนอื่น
9. เพราะข้าพระองค์กินขี้เถ้าต่างอาหารและเจือน้ำตาเข้ากับเครื่องดื่ม
10. เพราะความโกรธและโทสะของพระองค์เพราะพระองค์ทรงยกข้าพระองค์ขึ้นและทรงโยนข้าพระองค์ลง
11. วันเวลาของข้าพระองค์เหมือนเงาเวลาเย็นข้าพระองค์เหี่ยวไปเหมือนหญ้า
12. ข้าแต่พระยาห์เวห์ แต่พระองค์ประทับบนบัลลังก์เป็นนิตย์ชื่อเสียงของพระองค์ดำรงอยู่ทุกชั่วชาติพันธุ์
13. พระองค์จะทรงลุกขึ้น ทรงสงสารศิโยนเพราะถึงเวลาที่จะทรงพระกรุณาเธอเพราะเวลาที่กำหนดมาถึงแล้ว
14. เพราะบรรดาผู้รับใช้ของพระองค์รักก้อนหินของเธอและสงสารผงคลีของเธอ
15. บรรดาประชาชาติจะกลัวพระนามของพระยาห์เวห์และบรรดาพระราชาของแผ่นดินโลกกลัวพระสิริของพระองค์
16. เพราะพระยาห์เวห์จะทรงสร้างศิโยนพระองค์จะทรงปรากฏด้วยพระสิริของพระองค์
17. พระองค์จะสนพระทัยในคำอธิษฐานของคนสิ้นเนื้อประดาตัวและจะไม่ทรงดูหมิ่นคำอธิษฐานของพวกเขา
18. เรื่องนี้จะถูกบันทึกไว้ให้คนรุ่นหลังเพื่อประชาชนที่จะทรงสร้างมานั้นจะได้สรรเสริญพระยาห์เวห์
19. บันทึกว่า พระองค์ทอดพระเนตรจากที่สูงอันบริสุทธิ์ของพระองค์จากฟ้าสวรรค์ พระยาห์เวห์ทอดพระเนตรแผ่นดินโลก
20. เพื่อทรงฟังเสียงคร่ำครวญของเชลยเพื่อทรงปล่อยคนที่ต้องถึงตายให้เป็นอิสระ
21. เพื่อมนุษย์จะประกาศพระนามของพระยาห์เวห์ในศิโยนและกล่าวสรรเสริญพระองค์ในเยรูซาเล็ม
22. ขณะเมื่อชนชาติทั้งหลายมาชุมนุมกันทั้งบรรดาราชอาณาจักร เพื่อนมัสการพระยาห์เวห์
23. พระองค์ทรงทำให้กำลังของข้าพเจ้าอ่อนลงกลางทางพระองค์ทรงย่นวันเวลาของข้าพเจ้า
24. ข้าพเจ้าทูลว่า “ข้าแต่พระเจ้าของข้าพระองค์ ขออย่าทรงนำข้าพระองค์ไปเสียในกึ่งกลางแห่งวันเวลาของข้าพระองค์เพราะปีเดือนของพระองค์ดำรงอยู่ตลอดทุกชั่วชาติพันธุ์”
25. ในกาลก่อนพระองค์ทรงวางรากฐานของแผ่นดินโลกและฟ้าสวรรค์เป็นผลงานแห่งพระหัตถ์ของพระองค์
26. สิ่งเหล่านี้จะพินาศ แต่พระองค์จะทรงดำรงอยู่สิ่งเหล่านี้จะเก่าไปเหมือนเครื่องนุ่งห่มพระองค์ทรงเปลี่ยนสิ่งเหล่านี้เหมือนเสื้อผ้า แล้วมันก็สิ้นไป
27. แต่พระองค์ทรงเหมือนเดิม และปีเดือนของพระองค์ไม่มีที่สิ้นสุด
28. ลูกหลานของบรรดาผู้รับใช้ของพระองค์จะอยู่อย่างมั่นคงและพงศ์พันธุ์ของพวกเขาจะได้รับการสถาปนาไว้เฉพาะพระพักตร์พระองค์