1. Cein da Edometic heldu den hau, Bofratic soineco thindatuequin; bere soinaren barnean eder den hau, bere indarraren handian ibilcen delaric? Ni naiz çucentasunezco hitzen errailea, eta salbatzecotzat guducatzen naicena.
2. Nolaz bada çure jauncia gorria da, eta çure soinecoac, lacoan mahats lehercen hari direnena iduri?
3. Bakarric haritu naiz lacoan lehercen, eta jendaietaric guiçon bat etzen enequin; oincatu ditut ene gaitziduran, eta lehertu ene hasarrean; eta hequien odola hedatu da ene soinecoetan, eta lohitu du ene jauncia oro.
4. Ecen gogoan dut aspercundeco eguna, ethorri da ene berrerospeneco urthea.
5. Ingurura beguiratu dut, eta lagunceco nihor etzen; bilhatu naiz, eta lagundu nauenic ez da içatu; bainan asqui cen ene besoa, eta ene gaitzidurac lagundu nau.
6. Ene iraquiduran oinen azpian erabili ditut populuac; ene gaitziduran hordiaraci ditut, eta lurrerat arthiqui hequien indarrac.
7. Orhoituren naiz Jaunaren urricalmenduez; Jaunaren laudorioac cantaturen ditut Jaunac bihurtu darozquigun gucien gainean eta bere beraztasunaren eta urricalpen handi gucian arabera Israelen etcheari eguin diozcan nihonereco onguien gainean.
8. Eta erran du: Gucia gatic populu hau enea da, ukatzen ez nauten umeac dire: eta hequien salbatzaile eguin da.
9. Hequien hestura gucietan, ez du uko eguin, eta haren aitzineco aingueruac salbatu ditu; bere maithacundean eta bere beraztasunean berac ditu berrerosi, eta soinean ekarri eta jasan ditu mendeco egun oroz.
10. Hequiec ordean hasarrera ekarri dute, eta atsecabe eman diote haren sainduaren izpirituari; eta hura etsai bihurtu çaiote, eta berac herrautsi ditu.
11. Eta orhoitu da Moisen mendeco egunez eta bere populuaz: Non da horiec itsasotic atheratu dituena bere arthaldeco arçainequin? non da horien erdian bere sainduaren izpiritua eçarri duena;
12. Ceinac bere beso ospetsuaz escuin eraman baitu Moise; ceinac urratu baititu urac, bethico gogorcea gatic bere icena;
13. Ceinac eraman baititu ondar-leceac barna, hala-nola mortua gaindi çaldi bat behaztopatzen ez dena?
14. Celhaiera jausten den çaldia iduri, eta Jaunaren izpiritua içatu da haren bidari; hala erakarri duçu çure populua, çure icena ospetsu eguitea gatic.
15. Beguira çaçu cerutic, eta ikusaçu çure egoitza saindu eta çure ospearen erditic; non dire çure karra eta çure indarra, çure barne samur eta urricalmenduac oro? Baratu dire ene gainetic.
16. Alabainan çu çare gure aita; Abrahamec ez gaitu eçagutzen; Israelec ez daqui nor garen: çu çare, Jauna, gure aita, gure berrerostea, eta egundainoticacoa da çure icena.
17. Cergatic ceiherraraci gaituçu, Jauna, çure bideetaric; gogorraraci duçu gure bihotza, ez gaitecen içan çure beldur? Bihur çaite çure cerbitzari, çure primançaco leinuen cariaz.
18. Guti citzaioten çure populu sainduaz nausi içatea; gure etsaiec çango-pean ibili dute oraino çure sainduteguia.
19. Eguinac gare hatsarrian guinen beçala, gure Jaun etzinenean oraino, eta çure icena gure gainera deitzen etzenean.