1. Twee jaar later het die farao gedroom hy staan langs die Nylrivier.
2. Hy sien hoe sewe mooi vet koeie uit die water kom en in die gras begin wei.
3. Toe kom daar sewe ander koeie uit die water uit, maar hulle was lelik en baie maer. Hulle het by die vet koeie gaan staan.
4. Die maer, lelike koeie vreet toe die sewe mooi vettes op! Toe het die farao wakker geskrik.
5. Hy het weer aan die slaap geraak en nog ’n keer gedroom. Hierdie keer sien hy sewe mooi vol are aan een stingel.
6. Daarna kom daar nog sewe are uit wat verskroei is deur die oostewind.
7. Die maer are sluk toe die sewe vet are in! Die farao het toe weer wakker geskrik en besef dit was ’n droom.
8. Die volgende oggend het die farao hom bekommer oor wat die drome sou beteken. Hy roep toe al die waarsêers en wyse manne van Egipte en vertel hulle van sy drome. Maar niemand kon die drome uitlê nie.
9. Toe sê die hoof van die skinkers vir die farao: “Vandag word ek herinner aan die oortreding wat ek begaan het.
10. ’n Tyd gelede was u baie kwaad vir my en vir die hoof van die bakkers. U het ons toe in die tronk, in die huis van die hoof van die farao se lyfwag laat opsluit.
11. Een nag het ek en die bakker elkeen ’n droom gehad, elkeen met sy eie betekenis.
12. Ons het die drome vertel vir ’n Hebreeuse jong man wat in diens was van die hoof van Farao se lyfwag. Hy het dit vir ons uitgelê.
13. Alles het net so gebeur soos hy gesê het: Ek is in my pos as hoofskinker herstel, en die hoof van die bakkers is opgehang.”
14. Die farao het Josef dadelik laat roep. Hulle het hom haastig uit die tronk gehaal, hom geskeer en ander klere laat aantrek. Toe het hy voor die farao verskyn.
15. “Ek het laas nag ’n droom gehad,” vertel die farao, “maar niemand kon dit vir my verklaar nie. Ek hoor jy kan drome uitlê.”
16. “Nee, ek kan nie!” antwoord Josef. “Maar God kan die verklaring gee.”
17. Die farao vertel toe wat hy gedroom het: “Ek het op die wal van die Nylrivier gestaan.
18. Skielik kom daar sewe mooi vet koeie uit die water uit en begin tussen die riete wei.
19. Maar toe kom daar ook sewe ander koeie uit die water uit. Hulle was baie maer en lelik – so lelik soos ek nog nooit in Egipte gesien nie!
20. Hierdie maer en lelike koeie het toe sowaar die sewe mooi vettes opgevreet!
21. Nadat hulle die ander ingesluk het, kon ’n mens dit nie sien nie, want hulle het nog net so sleg gelyk soos vantevore. Toe skrik ek wakker.
22. “Daarna het ek nog ’n droom gehad. Hierdie keer was daar sewe are aan een stingel. Hulle was almal mooi en vol.
23. Maar toe spruit daar nog sewe are uit. Hulle was droog en verskrompeld deur die oostewind.
24. Die verskrompelde are sluk toe die sewe mooi are in. Ek het dit vir my waarsêers vertel, maar nie een van hulle kon my sê wat dit beteken nie.”
25. “Albei die drome beteken dieselfde ding,” sê Josef vir die farao. “God het vir u vertel wat Hy van plan is om te doen.
26. Die sewe vet koeie is sewe jaar en die sewe vol are dui ook op sewe jaar. Dit is een en dieselfde droom.
27. Die sewe maer en lelike koeie en die sewe droë en verskrompelde are dui op sewe jaar van hongersnood.
28. Dit is wat ek bedoel het toe ek gesê het God maak aan die farao bekend wat Hy gaan doen.
29. Die volgende sewe jaar sal ’n tyd van groot voorspoed in Egipte wees.
30. Daarna sal daar egter sewe jaar van hongersnood aanbreek. Dit sal só erg wees dat mense die voorspoed sal vergeet. Die hongersnood sal ’n groot ramp oor die land bring.
31. Die hongersnood sal so erg wees dat die jare van voorspoed nie onthou sal word nie.
32. Die feit dat die droom herhaal is, beteken dat die saak by God vasstaan en dat Hy dit spoedig sal doen.
33. “My voorstel is dat u ’n wyse en verstandige persoon kry en hom aanstel oor die hele Egipte.
34. Die farao moet dan beamptes oor die hele land aanstel sodat hulle een vyfde van die oeste gedurende die sewe voorspoedige jare kan invorder.
35. Laat hulle al die kos en graan van hierdie goeie jare in koninklike skure stoor en daaroor toesig hou sodat daar kos sal wees in die verskillende stede.
36. Op hierdie manier sal daar genoeg wees om te eet wanneer die sewe jaar van hongersnood aanbreek. Indien dit nie gedoen word nie, sal ’n ramp die land tref en al die mense sal omkom.”
37. Die farao en sy raadgewers was in hulle skik met Josef se voorstel.
38. Die farao beraadslaag toe met sy amptenare: “Waar sal ons nog iemand kry soos hierdie man? Hy het verseker die gees van die gode in hom.”
39. Hy draai hom toe na Josef toe en sê: “God het die betekenis van hierdie drome aan jou bekendgemaak. Niemand is ook nog so wys en verstandig soos jy nie!
40. Ek stel jou aan oor die projek en oor die paleis. Jy sal oor al my onderdane gesag hê. Net ek sal meer mag as jy hê.”
41. Die farao sê verder vir Josef: “Hiermee stel ek jou aan oor die hele Egipte.”
42. Toe haal die farao sy seëlring af en steek dit aan Josef se vinger as teken van sy gesag. Hy het vir hom klere van fyn linne laat aantrek en ’n goue ketting om sy nek gehang.
43. Die farao het ook sy tweede beste wa vir hom gegee. Oral waar hy gegaan het, het hulle voor hom uitgeroep: “Eer hom! Eer hom!” Op hierdie manier is Josef oor die hele Egipte aangestel.
44. Die farao sê vir Josef: “Ek is die koning, maar niemand sal in die ganse Egipte ’n vinger verroer of ’n voet versit sonder jou goedkeuring nie.”
45. Die farao het hom ’n nuwe naam, Safenat-Paneag, gegee. Hy het Asenat, die dogter van Poti-Fera, die priester van On, vir hom as vrou gegee.
46. Josef was al 30 jaar oud toe hy in diens van die farao getree het. Daarna het Josef deur die hele Egipte gereis.
47. Die land het in die daaropvolgende sewe jaar oorvloed rekord-oeste opgelewer.
48. Josef het gedurende dié sewe jaar al die oeste van Egipte in graanskure opgegaar. Die opbrengste van die landerye is in die naaste stad van daardie omgewing gebêre.
49. Na sewe jaar was die graanskure propvol. Daar was soveel graan soos die sand by die see sodat hy nie meer daarvan rekord kon hou nie.
50. Gedurende hierdie tyd, voor die aanbreek van die eerste jare van hongersnood, het Josef se vrou, Asenat, die dogter van Poti-Fera, priester van On, twee seuns vir hom in die wêreld gebring.
51. Josef het die oudste een Manasse genoem, want hy het gesê: “God het my al my swaarkry laat vergeet, en alles wat my familie teen my gedoen het.”
52. Die tweede een het hy Efraim genoem, want hy het gesê: “God het my voorspoedig gemaak in die land van my swaarkry.”
53. Die einde van die tydperk van voorspoed het aangebreek.
54. Toe begin die tydperk van hongersnood, soos Josef gesê het. Hongersnood het in al die omliggende lande uitgebreek, maar in Egipte was daar genoeg graan in die skure.
55. In Egipte het mense ook begin honger ly. Hulle pleit toe by die farao vir kos, maar hy het gesê: “Gaan na Josef toe en doen wat hy ook al vir julle sê.”
56. Daar was hongersnood oor die hele wêreld. Josef het toe die skure oopgemaak en graan aan die Egiptenaars begin verkoop.
57. Mense uit die omringende lande het ook by Josef kom graan koop omdat die hongersnood die hele wêreld getref het.