บท

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25
  26. 26
  27. 27
  28. 28
  29. 29
  30. 30
  31. 31

พันธสัญญาเดิม

พันธสัญญาใหม่

สุภาษิต 4 ฉบับมาตรฐาน (THSV11)

คำ‍แนะ‍นำ​ของ​พ่อ

1. ลูก​ทั้ง‍หลาย​เอ๋ย จง​ฟัง​คำ‍สั่ง‍สอน​ของ​พ่อและ​จง​ใส่‍ใจ​เพื่อ​จะ​ได้​ความ​รอบ‍รู้

2. เพราะ​ข้า​ให้​ภาษิต​ดี​แก่​พวก‍เจ้าอย่า​ทอด‍ทิ้ง​คำ‍สอน​ของ​ข้า

3. เมื่อ​ข้า​เป็น​เด็ก​อยู่​กับ​พ่อ​ข้าอ่อน‍เยาว์​และ​เป็น​แก้ว‍ตา​ของ​แม่​ข้า

4. พ่อ​สอน​ข้า​ว่า“ให้​ใจ​ของ​เจ้า​ยึด​ถ้อย‍คำ​ของ​พ่อ​ไว้​ให้​มั่นจง​รักษา​บัญญัติ​ของ​พ่อ และ​มี​ชีวิต​อยู่

5. จง​เอา​ปัญญา​และ​จง​เอา​ความ​รอบ‍รู้อย่า​ลืม​และ​อย่า​หัน​จาก​ถ้อย‍คำ​แห่ง​ปาก​ของ​พ่อ

6. อย่า​ทอด‍ทิ้ง​ปัญญา แล้ว​เธอ​จะ​รักษา​เจ้า​ไว้จง​รัก​เธอ แล้ว​เธอ​จะ​คุ้ม‍ครอง​เจ้า

7. จุด‍เริ่ม‍ต้น​ของ​ปัญญา​เป็น​อย่าง‍นี้​คือ จง​เอา​ปัญญาไม่​ว่า​เจ้า​จะ​ได้​อะไร​ก็​ตาม จง​เอา​ความ​รอบ‍รู้​ไว้

8. จง​ตี​ราคา​ปัญญา​ให้​สูง แล้ว​เธอ​จะ​ยก‍ย่อง​เจ้าเธอ​จะ​ให้​เกียรติ​เจ้า เมื่อ​เจ้า​กอด​เธอ​ไว้

9. เธอ​จะ​เอา​มงคล​งาม​สวม​ศีรษะ​เจ้าจะ​ให้​มงกุฎ​แห่ง​ศักดิ์‍ศรี​แก่​เจ้า”

คำ​ตัก‍เตือน​ให้​ดำ‌เนิน​ใน​ทาง​ที่​ถูก

10. ลูก​เอ๋ย จง​ฟัง​และ​รับ​ถ้อย‍คำ​ของ​ข้าแล้ว​ปี​เดือน​แห่ง​ชีวิต​เจ้า​จะ​มาก‍มาย

11. ข้า​ได้​สอน​เจ้า​เรื่อง​ทาง​แห่ง​ปัญญา​แล้วข้า​ได้​นำ​เจ้า​ใน​หน‍ทาง​แห่ง​ความ​เที่ยง‍ธรรม

12. เมื่อ​เจ้า​เดิน ย่าง‍เท้า​ของ​เจ้า​จะ​ไม่​ถูก​ขัด‍ขวางและ​ถ้า​เจ้า​วิ่ง เจ้า​จะ​ไม่​สะดุด

13. จง​ยึด​คำ​สั่ง‍สอน​ไว้ และ​อย่า​ปล่อย​ไปจง​เฝ้า​เธอ​ไว้ เพราะ​เธอ​เป็น​ชีวิต​ของ​เจ้า

14. อย่า​เข้า​ไป​ใน​วิถี​ของ​คน​อธรรมและ​อย่า​เดิน​ใน​ทาง​ของ​คน​ชั่ว

15. จง​หลีก​เสีย อย่า​เดิน​บน​นั้นเลี้ยว​ออก​ไป​เสีย และ​จง​ผ่าน​ไป

16. เพราะ​พวก‍เขา​นอน​ไม่​หลับ ถ้า​มิ‍ได้​ทำ‍ชั่วพวก‍เขา​จะ​หลับ​ไม่​ลง ถ้า​มิ‍ได้​ทำ​ให้​คน​สะดุด

17. เพราะ​พวก‍เขา​กิน​อาหาร​แห่ง​ความ​โหด‍ร้ายและ​ดื่ม​เหล้า‍องุ่น​แห่ง​ความ​ทา‌รุณ

18. แต่​วิถี​ของ​คน​ชอบ‍ธรรม​เหมือน​แสง‍อรุณซึ่ง​ฉาย​สุก‍ใส​ยิ่งๆ ขึ้น​จน​สว่าง​เต็ม‍ที่

19. ทาง​ของ​คน​อธรรม​ก็​เหมือน​ความ​มืด‍ทึบพวก‍เขา​ไม่​ทราบ​ว่า​สะดุด​อะไร

20. ลูก​เอ๋ย จง​ใส่​ใจ​ถ้อย‍คำ​ของ​ข้าจง​เอียง​หู​ของ​เจ้า​เข้า‍หา​คำ‍พูด​ของ​ข้า

21. อย่า​ให้​มัน​คลาด​สาย‍ตา​ของ​เจ้าจง​รักษา​มัน​ไว้​ภาย‍ใน​ใจ​ของ​เจ้า

22. เพราะ​มัน​เป็น​ชีวิต​แก่​ผู้​ค้น‍พบและ​เป็น​พลา‌นามัย​แก่​กาย​ทุก​ส่วน​ของ​ผู้​นั้น

23. จง​ระแวด‍ระวัง​ใจ​ของ​เจ้า​ยิ่ง‍กว่า​สิ่ง​อื่น‍ใดเพราะ​ทุก‍สิ่ง​ที่​เจ้า​ทำ​ออก‍มา​จาก​ใจ

24. จง​ทิ้ง​วาจา​คดๆ เสียและ​ให้​คำ‍พูด​ลด‍เลี้ยว​ห่าง​จาก​เจ้า

25. ให้​ดวง‍ตา​ของ​เจ้า​เพ่ง‍มอง​ไป​เบื้อง‍หน้าและ​ให้​การ​จ้อง​ของ​เจ้า​ตรง​ไป​ข้าง‍หน้า​เจ้า

26. จง​ทำ​หน‍ทาง​แห่ง​เท้า​ของ​เจ้า​ให้​ราบแล้ว​ทาง​ทั้ง‍สิ้น​ของ​เจ้า​จะ​มั่น‍คง

27. อย่า​เห​ไป​ข้าง‍ขวา​หรือ​ข้าง‍ซ้ายจง​หัน​เท้า​ของ​เจ้า​เสีย​จาก​ความ​ชั่ว‍ร้าย