1. คนอธรรมหนีเมื่อไม่มีใครไล่ตามแต่คนชอบธรรมกล้าหาญอย่างสิงห์หนุ่ม
2. เมื่อแผ่นดินเกิดจลาจลก็มีผู้ครอบครองหลายคนแต่โดยอาศัยคนที่มีความเข้าใจและความรู้แผ่นดินนั้นจะยืนยง
3. คนยากจนที่ข่มเหงคนจนก็เหมือนฝนที่ซัดลงมาทำลายพืชผล
4. คนที่ทิ้งธรรมบัญญัติย่อมสรรเสริญคนอธรรมแต่คนที่รักษาธรรมบัญญัติย่อมต่อสู้พวกเขา
5. คนชั่วไม่เข้าใจความยุติธรรมแต่คนที่แสวงหาพระยาห์เวห์จะเข้าใจถี่ถ้วน
6. คนยากจนที่ดำเนินในความซื่อสัตย์ของเขาก็ดีกว่าคนที่คดโกงในทางของตนแล้วมั่งคั่ง
7. บุตรที่เฝ้ารักษาธรรมบัญญัติเป็นคนฉลาดแต่เพื่อนของคนตะกละทำให้บิดาของตนขายหน้า
8. คนที่ทวีทรัพย์สมบัติของตนด้วยดอกเบี้ยและการขูดรีดก็ได้รวบรวมทรัพย์นั้นไว้ให้ผู้ที่เมตตาคนจน
9. ถ้าผู้ใดไม่ฟังธรรมบัญญัติแม้คำอธิษฐานของเขาก็เป็นที่น่าสะอิดสะเอียน
10. คนที่นำคนเที่ยงธรรมหลงเข้าไปในทางชั่วก็จะตกลงในหลุมของเขาเองแต่คนดีพร้อมจะได้รับสิ่งดีเป็นมรดก
11. คนมั่งคั่งก็มีปัญญาในสายตาของตนเองแต่คนยากจนผู้มีความเข้าใจจะรู้จักเขาแจ่มแจ้ง
12. เมื่อคนชอบธรรมชนะ ความรุ่งเรืองก็มีมากขึ้นแต่เมื่อคนอธรรมเรืองอำนาจ คนก็ซ่อนตัวเสีย
13. ผู้ซ่อนการละเมิดของตนไว้จะไม่เจริญแต่ผู้สารภาพและทิ้งมันจะได้ความกรุณา
14. คนที่เกรงกลัวพระเจ้าอยู่เสมอก็เป็นสุขแต่คนที่ทำใจตนให้แข็งกระด้างจะตกในความยากลำบาก
15. คนอธรรมที่ปกครองประชาชนผู้ยากจนก็เหมือนสิงโตคำรามหรือหมีโถมใส่เหยื่อ
16. เจ้านายที่ขาดความเข้าใจก็เป็นผู้บีบบังคับตัวฉกาจแต่คนที่เกลียดสิ่งที่ได้มาโดยไม่ชอบธรรมย่อมมีชีวิตยืนยาว
17. คนที่มีความผิดในเรื่องฆาตกรรมจะหลบหนีไปจนตายอย่าให้ใครช่วยเขาเลย
18. คนที่ดำเนินชีวิตอย่างไร้ตำหนิจะได้รับการช่วยกู้แต่คนคดโกงในทางของเขาจะล้มลงอย่างฉับพลัน
19. คนที่ไถนาของตนจะมีอาหารบริบูรณ์แต่คนที่ติดตามสิ่งไร้ค่าจะยิ่งยากจน
20. คนซื่อสัตย์จะได้รับพระพรมากมายแต่คนที่รีบเร่งรวยทางลัดจะถูกลงโทษ
21. การลำเอียงนั้นไม่ดีคนอาจทำผิดเพราะอาหารชิ้นหนึ่งก็เป็นได้
22. คนตระหนี่เร่งหาทรัพย์สมบัติและไม่ทราบว่าความขัดสนจะมาถึงเขา
23. ผู้ที่ตักเตือนคนอื่น จะได้รับความโปรดปรานภายหลังมากกว่าผู้ที่ใช้ลิ้นป้อยอ
24. คนที่ขโมยของของบิดาหรือมารดาของตนและพูดว่า “อย่างนี้ไม่ผิด”เขาก็เป็นเพื่อนของนักทำลาย
25. คนโลภเร้าให้เกิดการวิวาทแต่ผู้ที่วางใจในพระยาห์เวห์จะเจริญรุ่งเรือง
26. คนที่เชื่อใจตัวเองเป็นคนโง่แต่คนที่ดำเนินชีวิตอย่างมีปัญญาจะปลอดภัย
27. ผู้ที่ให้แก่คนยากจนจะไม่ขัดสนแต่ผู้ที่เพิกเฉยจะถูกแช่งสาปมาก
28. เมื่อคนอธรรมเรืองอำนาจ คนก็ซ่อนตัวเสียแต่เมื่อเขาทั้งหลายพินาศไป คนชอบธรรมก็ทวีขึ้น